Jeden z dwóch akceptowalnych przez Yury’ego aniołów, który na dodatek jest jego stróżem, choć fakt bycia przedstawicielką płci pięknej sporo w ich relacji ułatwił i jeszcze więcej utrudnił. Ble ble ble. Czekam na rozwój fabularny tej relacji. <3

Odegrane sesje:
— Pokój nr 7

Szwagierka i tak dalej. Trwają mozolne prace nad opisem.

Odegrane sesje:
— Kawalerka Kido

Ego. Uroczy dodatek do destrukcyjnej egzystencji Yury’ego. Dzieciak w przerwach na studia i prochy, spełnia się jako jego prywatny mechanik, przy tej okazji dostarczając sobie coraz to nowszych uszczerbków na psychice. Bez wątpienia dzień, w którym spotkał biomecha, był najgorszym dniem w jego życiu.

Odegrane sesje:
— Ciemny zaułek obok sklepu
— Wąskie uliczki
— Zniszczony las
— Zewnętrzne mury

Pani mechanik od siedmiu boleści. Spotkali się rok temu w dość... specyficznych okolicznościach i od tej pory ich burzliwa współpraca oparta na szczególnym stopniu zażyłości kwitnie, jak mało która. Więcej wkrótce.

Odegrane sesje:
— Ruiny Tokyo Dome
— Wrak AN-70
— Garaż

W zmierzłych czasach uczył go, jak posługiwać się bronią palną, a ile sobie przy tym krwi napsuł lepiej nie wspominać, ale niewątpliwie podczas tych treningów niejeden czarnych kosmyk na głowie oświał. Z tego względu dzieciak ma wobec niego spory dług wdzięczności, który spłaca z nawiązką, kiedy Yury w losowych sytuacjach traktuje go jak worek treningowy.

Odegrane sesje:
Brak.

Szmat czasu się znają. Jeszcze z wojska. Ona zaczynała karierę, on był na wylocie. Ona w wpatrzona w niego jak obrazek, on nie zwracający na nią zbyt wielkiej uwagi. Wystarczyło jedno zdanie, które niczym trucizna zatruło jej myśli. Jedno zdanie, które na zawsze odmieniło jej los i sprawiło, że porzuciła luksy miasta i przerzuciła się na surowe warunki Desperacji.

Odegrane sesje:
Brak.

Wrzód na dupie na pełen etat. Zwykle wystarcza jedno spojrzenie na jego sylwetkę, złośliwy uśmiech kształtujący się na ustach, by trzewia Wiecznego rozsadzała wściekłość. Gdyby nie to, że ten mały wypłosz jest całkiem zdolnym medykiem i paradoskalnie jedną z nielicznych osób, którym w tych kwestiach ufa, chętnie nogi z dupy by mu pourywał.

Odegrane sesje:
Brak.

Kido Arata przez długi okres czasu sądził, że ją kocha; ostatecznym świadectwem tych uczuć stała się srebrna obrączka na palcu serdecznym, gdy po kilkunastu latach znajomości stanęli na ślubnym kobiercu i patrząc sobie w oczy powiedzieli wiążące ich „tak”. Chociaż przysięgali, że ich małżeństwo będzie zgodne, szczęśliwe i trwałe, rzeczywistość przerosła ich naiwne oczekiwania o takowym. Wspólne życie nie było usłane różami i w końcu przekształciło się w pole bitwy, gdzie zamiast amunicji, w ruch poszły przykre słowa. Miłość po dwóch latach wspólnego życia rozpadła się na kawałki, a jej przestrzeń wypełniła kształtująca się między nimi przepaść, która w końcu skierowała ich na ścieżkę braku zaufania, wzajemnej niechęci i wrogości. Efektem tych działań była trzyletnia separacja, a potem ciągnąca się przez kolejne lata sprawa rozwodowa, w trakcie, której nie mogli dojść do porozumienia w kwestii rozdzielania majątku. Kwestia to rozwiązała się tuż po jego śmierci, chociaż Akane niezbyt długo cieszyła się ze swojego zwycięstwa. Umarła dwa lata później podczas zamachu. Choć przewieziono ją do szpitala, medycyna okazała się być bezsilna w starciu z rozległymi obrażaniami wewnętrznymi. Za życia piastowała urząd w administracyjnej części S.SPEC.

Odegrane sesje:
Brak.

Człowiek, którego nazywał ojcem z przyzwyczajenia i z braku lepszego określania. Despotyczny charakter i oziębły sposób bycia sprawił, że Arata zawsze traktował tego mężczyznę z dystansem. Sprawił też, że pozbawił go tchnienia bez mrugnięcia oka. Bezpośrednia i być może główna przyczyna wypędzenia Kido Araty w mrok. Jeśli szaleństwo jest dziedzicznie, być może to właśnie geny ojca są jego źródłem.

Odegrane sesje:
Brak.

Matka, której nigdy nie miał okazji poznać z prostej przyczyny - umarła z powodu komplikacji porodowych. Zawsze była słabego zdrowia, zatem ubezpieczyła się na tą ewentualność. Zostawiła swojemu jedynemu dziecku adresowane do niego nagrania, które wpadły w ręce Kido przez czysty przypadek. To one w dużej mierze skłoniły go do wyjazdu i przyczyniły go do nadania sobie nowej godności po rzekomej śmierci - Yury, bo właśnie takie chciała nadać mu pierwotnie imię.

Odegrane sesje:
Brak.

Przyrodni brat, który był oczkiem w głowie Kido. To właśnie z jego powodu, tuż po jego śmierci klinicznej, na nadgarstku wojskowego pojawił niezrozumiały dla reszty populacji tatuaż w kształcie jaskółki. Chłopiec, po staniu się jednym z wielu eksperymentów szalonych naukowców ze S.Spec, zniknął z jego życia jak wszystko inne.

Odegrane sesje:
Brak.

Kobieta, która wlała do rodzinnego domu Kido promyk ciepła. Osoba, którą Arata mógł z czystym sumieniem nazwać nie tylko swoją macochą, ale przede wszystkim mamą.

Odegrane sesje:
Brak.

Skuld. Towarzysz broni z dawnych lat. Jedyna osoba z miasta, którą ucieszyła wieść, że Kido Arata nie zginął w wypadku. Usłyszawszy pogłoski o błąkającej się po Desperacji eks-wojskowej, odszukał ją i zrekrutował do najemniczej organizacji. Od tamtej pory współpraca układa się im się wręcz wybornie. W wolnej chwilach - przy flaszkach wysokoprocentowych trunków - snują plan zemsty. Jest jedyną z dwóch osób spoza miasta znającą jego dawne dane personalne.

Odegrane sesje:
— Podziemne źródło

Zwany Chashka. Lekarz wojskowy poznany przez Kido podczas pobytu w M-6, kiedy natknął się na cudo rosyjskiej ceramiki w postaci ręcznie malowanego kubka. Przedmiot ten stał się jabłkiem niezgody między nimi i finalnie zbliżył ich do siebie. Mężczyzna okazał się też kompendium wiedzy o rodzinie Morozov, z której poniekąd pochodziła matka Araty. Dzięki niemu doszlifował znajomość języka rosyjskiego.

Odegrane sesje:
— Ciemny zaułek obok sklepu
— Zniszczona kapliczka
— Stara stołówka: bar
— Las

W latach służby wojskowej Kido Araty pełnił rolę jego dobrego znajomego, z którym wojskowy dogadywał się bez słów podczas brawurowych, często planowanych tylko przez tę dwójkę akcji na wyniszczonych przez słońce ziemiach Desperacji. Trudno stwierdzić, ile razy wylądowali na dywaniku u przełożonego za działanie na własną rękę. Do zliczenia takowych zapewne zbrakłoby palców u rąk i nóg ich obu. Dzięki niemu Kido został pośmiertnie awansowany do rangi generała.

Odegrane sesje:
Brak.

Jej zgrabne pośladki są dla Yury’ego zdecydowanie ważniejsze od prawdziwej tożsamości, która gówno go obchodzi. Bardziej zainteresowany jest w tym wypadku podtekstami i  beztroskim sposobem bycia tej kobiety, który działa na niego odstresowująco. Dopóki nie włączy audycji radiowej wprost z M-3, nastarczając mu tym samym powodu do złości.

Odegrane sesje:
— Warsztat Smolistej Hydry

Jedna z najbliższych mu osób. Kuzyn. Sola w oku. Eks kompan od kieliszka, a także jedna z pierwszych ofiar Yury’ego, który skazał go na wieloletni pobyt w więzieniu, manipulując tym samym odpowiednimi organami władzy. W zasadzie tylko po to, by sam nie zgnić w pierdlu z rąk Karasawy.

Odegrane sesje:
— Rodzinny dom Kido
— Czerwona skała
— Zasypane tunele
— Chata Pride'a

Lub Warner. Chłopak, chcąc zostać eliminatorem, szkolił się w wojskowym fachu pod czujnym okiem Kido. Arata, przez swoją niesubordynacje w kwestii wypełnienia rozkazów, został zmuszony do przygarnięcia go pod swoje skrzydła i w ten oto sposób zaczęła się ich kilkuletnia znajomość. Relacja, choć początkowo była napięta, zbiegiem czasu przybrała bardziej zażyłą formę. Kilka lat po śmierci swojego mentora, młody wojskowy spotkał na swojej drodze Yury’ego i skończył prawie martwy, a Drug-onowi udało się zaszczepić w nim z powodzeniem nienawiść do swojej osoby. Nadal czeka aż Moriyama go odnajdzie, by wyrównać rachunki.

Odegrane sesje:
— Dwa samotne drzewa
— Bunkier

Znajomość oparta przede wszystkim na czysto zawodowych stosunkach. Nie ma w niej miejsca ani na permanentna nienawiść, czy zapierającą w dech piersiach przyjaźń. Przez nieoczekiwany awans na najważniejsze w grupie najemniczej stanowiska zostali zmuszeni do współpracy, która w zasadzie nie wychodzi im najgorzej.

Odegrane sesje:
— Stara stołówka: bar
— Schody
— Las

Drugi i ostatni anioł, który nie działa mu na nerwy swoją dobrocią. W zasadzie Yury ma wrażenie, że w Hydrze nie ma zbyt wiele takowej, a przynajmniej wysunął ten wniosek na podstawie jego bezemocjonalnej mimiki. Tak czy siak jest jedynym medykiem w szeregach Smoków i poza nimi, któremu ufa bezgranicznie w medycznych kwestiach. Na jednej ze smoczych popijaw uczynił z niego obiekt swoich zainteresowań, przez wzgląd na narkotyczny stan chłopaka. Ponadto Tyrell miał to nieszczęście, że towarzyszył biomechowi podczas przemiany w Wymordowanego, co nie szczególnie dobrze odbiło się na jego zdrowiu psychicznym. Niemniej Yury mimo wszystko nie żałuje tego, co się wówczas stało, wszak zobaczył coś, czego nigdy nie spodziewał się ujrzeć na obliczu Hydry - emocje.

Odegrane sesje:
— Stara stołówka: bar
— Opuszczony obóz

Mimo swojego sędziwego wieku, Wiwern przez swoją budowę ciała, wzrost i wygląd zawsze będzie dla Wiecznego dzieckiem i nawet przynależność rasowa nie zmienia w tym wypadku jego spojrzenia na chłopca. Nie lekceważy go jednak całkowicie, skoro codziennie rano, niezależnie od towarzyszącego mu nastroju czy też pogody sparinguje się z tym dzieciakiem, przy okazji pogłębiając swoją wiedzę na temat katan - głównie praktyczną, bo teoretyczna nieszczególnie go interesuje.

Odegrane sesje:
— Las w okolicy kamiennej wieży
— Była kryjówka wyznawców słońca
— Jęczące jaskinie
— Las

Gad. Szarlatan. Chuj. Skurwysyn. Niezależnie od tego, jakich rzeczowników w stosunku do aptekarza użyje Yury, złość, którą czuje do ćpuna, nie zniknie. Ma ochotę stłuc go na kwaśne jabłko, gdy tylko ta kanalia wyjrzy z ukrycia. Paradoksalnie ich znajomość zaczęła się całkowicie niewinna, krótkim namiętnym epizodem, który został zakończony raz na zawsze przez pojawienie się na horyzoncie Takahiro. Między nim i Yury'm tradycyjnie wywiązała się sprzeczka. Takowa nie przypadła do gustu Niklasowi. Lekarz w ramach zemsty zaaplikował Wiecznemu dożylnie wirusa X, tym samym czyniąc sobie z niego wroga publicznego numer jeden.

Odegrane sesje:
— Stara chata
— Bar
— Chara Pride'a

Ich znajomość została napoczęta przez konflikt interesów. Otóż podmiotem ich zlecenia była ta sama osoba. Tropiciel dotarł do niej pierwszy, więc teoretycznie Yury powinien mu ją ustąpić, ale gdzie tam. Nie słynął z honorowych rozwiązań. Nawiązała się między nimi walka o biednego, zlęknionego Desperata, ale takowa szybko została zakłócona przez wizytę zmutowanego bawoła. Jego pojawienie się wymusiło na dwójce najemników współpracę, dzięki czemu nastąpił znaczne ocieplenie ich stosunków. Koleś przypadł Wiecznemu do gustu przez wzgląd na swoją niewyparzoną jadaczkę i pupila w postaci uroczego psiaka.

Odegrane sesje:
— Składownia