Większość zebrania przemilczała, po prostu uważnie słuchając przedstawianych propozycji. Zapewne zgłosiłaby się do pomocy, ale miała wystarczająco dużo własnej pracy.
- Racja - odezwała się w końcu po słowach Samael. - Życie poza Edenem nie wyklucza dobrej działalności. Dopiero przypadki wyraźnego odstąpienia od Pana powinny zostać ukarane. Odebranie mocy wydaje mi się rozsądnym pomysłem, choć też należy rozpatrywać sprawy indywidualnie, na ile tylko mamy możliwość.
Wyciągnęła wolną rękę i poklepała Abaddona po jasnej głowie. Wcześniej również poczuła efekt jego zdezorientowania i nie chciała, by stało się to ponownie. Moce chłopaka potrafiły być kłopotliwe z tego rodzaju sytuacjach. Chwilę potem pochyliła się w kierunku osoby siedzącej po jej drugiej stronie.
- Dobrze Cię widzieć, Alan. Mam ważną sprawę. Dasz radę zostać chwilkę, kiedy zebranie się skończy? - szepnęła, nie chcąc przeszkadzać w dalszej dyskusji.

Spowiedniczka drgnęła. Przez te wszystkie lata jej bracia i siostry zmienili się tak bardzo, że przestawała ich rozpoznawać. Ci którzy mieli szerzyć dobro i miłosierdzie, teraz rozmawiali o jak najsurowszych karach... Zazgrzytała zębami.
- Serce mnie boli, gdy Was słucham. Nie jeden z Was tutaj zboczył ze ścieżki wyznaczonej przez Pana, Was też powinno się ukarać? Co z wybaczeniem, pokutą, zadośćuczynieniem i obietnicą poprawy? Przypomnijcie sobie Dyzmę, którego teraz nazywamy Świętym...- Westchnęła, czy tylko jej w sercu pozostała bezgraniczna miłość do każdej duszy, nawet tej, która zbłądziła? Czy po prostu była jedyną ostatnią naiwną...- Dopiero co potępialiście sądy, a teraz chcecie odbierać moce tym, którzy popełnili błąd. Wstydźcie się.

Zerknął na Mikaela, przypominając sobie stoczoną niedawno rozmowę.
- Zgadzam się z Mikaelem. Anioły odstępujące od wiary w Pana i od Zwierzchności edeńskiej powinny być karane. Ci, którzy przystąpią do bezbożnej sekty, zwanej Kościołem Nowej Wiary powinni być permanentnie pozbawieni mocy, chyba że występowałyby indywidualne okoliczności łagodzące.
Tu zastanowił się przez chwilę.
- Natomiast anioły należące do innych organizacji i biorące czynny udział w bojowych wyprawach powinny być ograniczane ze swoimi zdolnościami. Wolne od tej kary byłby tylko jednostki medyczne lub szeroko rozumianego wsparcia niebojowego, jako że samym swoim działaniem tylko pomagają organizacji, nie szkodząc innym bezpośrednio.
Przedstawiwszy swoje zdanie umilkł, nie powstrzymał się jednak przed komentarzem.
- Roso, czym innym jest sądzenie wymordowanych, nie panujących nad swoją naturą, a czym innym ocenienie występków naszych braci i sióstr.

- Widzę, że zabawę w sąd i karanie anioły mają już we krwi. - burknął dość głośno, słysząc całą tą dysputę na temat pozbawiania mocy anioły, które odeszły od wiary w boga. Szczerze to nie za bardzo mu się to podobało. Po części dlatego, że sam od dłuższego czasu w sumie żył jak człowiek ale swoje moce bardzo lubił. Skrzywił się wyraźnie - A kto miałby zdecydować o winie takiego oskarżonego anioła?
Pokręcił głową. Brali się za zbyt wiele na raz. Czuł, że coś z tego nie wypali. Powinno się przede wszystkim zadbać o azyl i szpital. Sądy na aniołach nie przyniosą niczego dobrego. Społeczeństwo wymordowanych będzie na nich patrzeć cały czas, i choć z początku pewnie tłumowi będzie się sądzenie aniołów, Nemo był pewien, że później mieszkańcy zadadzą sobie pytanie, czy po skazywaniu skrzydlatych, czy nie przyjdzie... ponownie... czas na wymordowanych?
Usiadł niżej, chowając się głębiej w oparciu swojego krzesła. W tym momencie odezwała się do niego Lilo, czego w sumie się nie spodziewał. Chciała pogadać na osobności? Hę?
- Ważną sprawę? Ale o co cho... - zaczął ale zaraz przerwał - Okej. Spotykamy sie i pogadamy po zebraniu.

- Zgadzam się, Rosalio, wybaczenie to podstawa. Dlatego mówiąc o jakichkolwiek... karach, chociaż to słowo źle mi tu brzmi, mam na myśli raczej te przypadki, w których któreś z naszych braci i sióstr wykazałby się znaczną przesadą lub zaczął zagrażać bezpieczeństwu. W większości sytuacji wydaje mi się, że wystarczy rozmowa i zwrócenie uwagi na pewne błędy. Nikt z nas nie jest nieskazitelny, to przykry fakt, dlatego powinniśmy pomagać sobie nawzajem w powrocie na ścieżkę Pana - wtrąciła. - Przesada w żadną stronę nie jest dobra.

Ab uśmiechnął się do Lilo czując jej mentalne wsparcie. Niby taka mała rzecz, a zawsze człowiekowi (czy też aniołowi) lepiej i czuje się pewniej.
- Ja... ja też jestem za wybaczaniem! Przynajmniej tym, którzy wcale nie chcą źle. - Pokiwał gorączkowo głową.
- Najpierw przypominajmy o naukach Boga, a jeśli to nie pomoże i pozostali nadal będą się źle zachowywać, to dopiero wtedy myśleć o karach. A Kościół... ten nie nasz jest zły. Oni kłamią. I zabijali anioły! - Przypomniał, grożąc przy tym pięścią.
Może i powtarzał po części to, co usłyszał od znajomych, ale to nie znaczyło, że w pełni się z tym nie zgadza. Innowiercy powinni zostać nawróceni, grzesznikom należy się przebaczenie, gdy żałują i nie każdy błądzący jest od razu zły.

Podejrzewał, że sądy nad aniołami będą ciężkie do przeforsowania, ale czuł, że musi to zrobić, dla dobra Edenu.
- Kto by ich sądził? Archanioł. Z kilkoma aniołami, jako świadkami procesu. Tyle, że - uniósł palec, by przerwać protest, który prawdopodobnie podniósł się po pierwszych słowach propozycji - nie byłby to archanioł w stylu Metatrona. Z nim był ten kłopot, że objawił się nam jako boży posłaniec, w co uwierzyliśmy bez mrugnięcia okiem. Przez co nie mieliśmy w ogóle nań wpływu.
Wziął głęboki oddech.
- Ten archanioł będzie wybierany przez Zgromadzenie, chociażby tu i teraz. Po tym oddajemy mu pełnię władzy wykonawczej, niech podejmuje decyzje i ponosi ciężar ich odpowiedzialności. Jeśli jednak będzie postępował niezgodnie z anielskim etosem, wówczas to samo Zgromadzenie, poprzez głosowanie może mu tę władzę odebrać. Głosowanie byłoby jawne i wymagałoby ponad połowy głosów za.
Wracając do sądów. Archanioł sądziłby osobiście, a tych kilkoro świadków miałoby czuwać nad przebiegiem sytuacji, by nie działy się ekscesy takie, jak przy naszym poprzednim przywódcy.

- Odebranie mocy jest metodą dość drastyczną. Stosowałbym ją raczej tylko w przypadku tych, którzy poważnie łamią przykazania i schodzą ze ścieżki Światłości. Może raczej znaczne osłabienie, które mogłoby mijać wraz z postępującym nawracaniem się, ale szczerym, płynącym z serca - odezwał się. - Uważam, że sąd jako sąd nie jest zły, dopóki sprawiedliwości nie wymierza istota działająca tylko i wyłącznie dla własnego dobra. Potrzebowalibyśmy kogoś, kto stawia dobro ogółu ponad własnymi korzyściami, kto będzie słuchał pomocnych głosów innych sióstr oraz braci oraz kogoś, kto wysłucha również samego oskarżonego. Nie musi to być archanioł, równie dobrze możemy powołać stanowisko sędzi. Ważne, by nie robić z tego widowiska na pół Edenu, nikogo nie porywać i dać możliwość bronienia się - miękko odbił się od ściany i zbliżył do reszty zgromadzenia.
- Zdecydowanie potrzebujemy również nowego archanioła. Nikt ze zwierzchności nas nie zaszczycił swoją obecnością, więc musimy zebrać kandydatury i przeprowadzić głosowanie. Demokratycznie - a on miał zamiar się zgłosić. Bo czemu nie.



[jestem leniem, nie chce mi się pisać nowego posta, więc uznajmy, że z/t po zebraniu]

Pięść opadła na stół. Nie mogła tego dłużej słuchać. Wydawało jej się, że za pierwszym razem wyraziła się jasno, ale widocznie nikt nie słuchał. Cieszyła się jednak, że część braci i sióstr przystało do idei wybaczania.
- Jesteście tak zamknięci w swoich własnych przekonaniach, że już nie słuchacie...- Mruknęła ponuro, rzucając spojrzenie w stronę Istarotha i Ismaela- Nikt z Was, czy nas nie ma takiej władzy, by wybrać nowego archanioła. To nie byle przywódca organizacji tylko główny łącznik między Panem a nami. Nie będę brała udziału w "wyborach". A archanioł z tytułem nadanym a nie objawionym, nie będzie żadnym archaniołem.

- Ostatnio mieliśmy "natchnionego" archanioła i skończyło się rzezią. - parsknął cicho.
- Jestem za tym, żeby archanioł został wybrany drogą wyboru i sprawował władzę w Edenie wraz ze Zwierzchnością, jako tymi, którzy żyją najdłużej i z jakiegoś powodu są tak wysoko. To, że ich nie ma aktualnie, zapewne ma swoje własne podłoże, więc nie oceniajmy zbyt pochopnie. Pokuszę się o zagłosowanie na jednego z nich, Laviaha, jako najlepszy odpowiedni na archanioła. Wszyscy tutaj go znamy i wiemy, że przewyższa zapewne mądrością wszystkich tutaj zgromadzonych, jest dobry i spokojny. Oraz sprawiedliwy.

- Nie popadajcie w paranoję. Od zarania dziejów dokonuje się sądów i oceny postępowania. To coś co trzeba robić by granica miedzy dobrem, a złem nie została zatarta. Dobre wzorce trzeba wznosić ponad piedestał, a złe burzyć i naznaczać. Anioł który morduje i zabija, który zboczył ze ścieżki ma szansę na nią wrócić, może mu zostać wybaczone. Jednak do tego czasu dar nadany mu przez Boga powinien mu zostać odebrany dla jego dobra i dla dobra życia innych. Taki anioł jest nieprzewidywalny. I nie uważam odebrania mocy za coś drastycznego, a rozsądnego. Jak mamy do czynienia z mordercą z karabinem to pierwsze co się robi to odbiera się mu broń. Ludzie żyją bez tego, a wydaje mi się, że pokuta sprowadzona do życia człowieka da czas nad zreflektowaniem się nad sobą. - przekonywał anioły w tym głównie Rosę.
- To samo się tyczy aniołów, które chcą żyć poza Edenem i poza anielskim obowiązkami. Wielu jest naiwnych, łatwo ich wykorzystać, a my nie jesteśmy w stanie wszystkim patrzeć na ręce, a błąd popełniony przez jednego rzutuje na nas wszystkich. Zbytnia pobłażliwość  może nas zgubić. Być może Metatron doskonale zdawał sobie z tego sprawę i chciał to zmienić, lecz zbłądził. Jego porażka nie powinna nas hamować i sprawiać, że będziemy bali podejmować się decyzje. Powinniśmy potraktować to jak lekcję. - Dzielił się swoimi myślami, gdy wtem odezwał się Nathanir.

- Nie uwłaszczam mądrości Leviahowi, lecz nie zamierzam popierać kandydatury nieobecnego - nieobecnego zaproponowanego zwłaszcza przez ciebie Nathanirze. Czyżbyś liczył na to, że wykazałby się wobec ciebie łaską, bo był jednym z tych, którzy nie ignorowali Twojej egzystencji? Czy może liczysz na jego zrozumienie i na to, że znajdzie usprawiedliwienie na Twoją decyzję, chaosu, który na nas sprowadziłeś?