____________________________
Hades; Posty [2/3]

Przedostanie się do miasta wcale nie było takie trudne, jak mogłoby się zdawać. Mur? Też mi wyzwanie, wystarczyły skrzydła. Ale fizyczna bariera nie mogła być jedynym zabezpieczeniem tego miejsca, jednego z nielicznych ośrodków ludzkości. Jakieś kamery, czujniki czy inne takie elektroniczne ustrojstwa musiały gdzieś zapisywać obraz, oglądany później przez... Cholera. SS? Specjalistów? S.SPEC? Mniejsza. Ktoś mógłby zainteresować się tym, co w takim miejscu robi anioł. Przemiana w byt niematerialny rozwiązała problem. Trudno wejść, trudno wyjść. Nie mówiąc już, jakim wyzwaniem musi być coś takiego dla zwykłego śmiertelnika. Ciekawe, czy mieszkańcy w ogóle zdawali sobie sprawę z tego, w jakim miejscu żyją. Takie... Nowoczesne. Słowo te zabrzmiało w anielskim umyśle niczym nazwa wyjątkowo obrzydliwej żaby. Jak na stworzenie Boże słabo wyszło. Dziwił się, że ludzie chcieli mieszkać w takim miejscu. Spaliny, hałas i tłok. Taką już chyba miel naturę, zawsze ciągnęło ich do siebie. Zbierzcie się do kupy a będzie smród? Eden pod niemal każdym względem bił miasto o całe Niebiosa. Choć Leo pamiętał, że Niebo nie różniło się znacznie od obecnego terenu Aniołów. Poplątane to wszystko, myślenie w starych kryteriach, kiedy cały świat się zmienił. Co takiego sprawiło, że raczył zjawić się w tym przesiąkniętym techniką, ateistami (a nawet heretykami!) miejscu? Vis Maior. Nie potrafił określić tego inaczej, niż wolą Szefa. Wiadomo, Pan każe, sługa musi. Czarnowłosy mógł jedynie wypełnić Jego wolę. Wiedział, gdzie ma jej szukać. Anioł stróż zmierza na ratunek!
Latanie zawsze przynosi spokój. Nie liczy się pogoda, krajobraz pod nogami, istnieje tylko miarowy ruch skrzydeł, szum piór, powiew wiatru na twarzy... Właśnie wtedy najłatwiej było zbliżyć się do Pana. Ale od Apokalipsy wszystko się pochrzaniło, kontakt zniknął. Zamiast tego istniała tyko wolność, niemożliwa do uziemienia. Od wizji i to przestało istnieć. Olać halucynacje? Halucynacje?! Bluźnierstwo, znak został dany, osoba wyznaczona. Każda sekunda zbliżała Leo do celu, który aktualnie znajdował się w centrum drobnej sprzeczki władzy z ludźmi o odmiennych poglądach. Ale tego jeszcze nie mógł wiedzieć, sunął więc nad nędzną imitacją lasu, dopóki nie zobaczył tej sceny na własne oczy.
Czerwonowłosy olbrzym trzymał na uwięzi dwójkę umundurowanych. Jak? Magia? Technologiczne sztuczki? Kolejna trójka przedstawicieli Prawa stało z bronią gotową do strzału, a po niedawnym huku łatwo wywnioskować, że któryś pociągnął już za spust. Anioł utrzymywał się nad drzewami, z dala od wzroku strażników, ale jeśli któryś z łowców spojrzy w górę, dostrzeże skrzydlatego mężczyznę bez trudu. Nie interesowali go bohaterowie drugoplanowi, a tym bardziej epizodyczni. Zatarły się granice między dobrem a złem. Mała istotka kryjąca się za Władcą łańcuchów pochłaniała całą jego uwagę, jeśli było trzeba zrobić komuś krzywdę by się do niej dostać, nie będzie miał rozterek moralnych. Sięgnięcie do jej umysłu nie było trudne, nie przy takim dystansie. Veni. Vidi. Zaśmiał się w duchu, zrywając niewidzialną nić. Nie zastanawiał się nad tym, że jego podopieczna najprawdopodobniej go nie zrozumiała. Opadł jeszcze bardziej w dół, chowając skrzydła, w jednej dłoni przygotowując nóż. Wycelował w mężczyznę stojącego najbliżej, ale nie przyszpilonego łańcuchem. Co jak co, ale osiemdziesiąt kilogramów żywej masy walącej się na plecy to nic miłego. Szczególnie wtedy, gdy doda się do tego kilka ciosów w głowę. Oszołomiony? Z pewnością. Może nawet straci przytomność. Jeden z głowy. Pozostała dwójka... Strzelą? Przestraszą się? Ciężko przewidzieć. Miał nad nimi przewagę szybkości i zwinności. A nóż tnący po szyi powinien uspokoić drugiego. Tamci powinni zająć się w tym czasie ostatnim. A jeśli nie? Zawsze można się dematerializować. Vici?

Telepatia [1/1]
Potencjalnie (w razie braku innego wyjścia) dematerializacja [1/3]

Już się wydawało, że cała sytuacja jest opanowana przez technika. Mając w szachu grupę S.Spec'ów, ale nie mogło tak się dziać bez końca. Zdał sobie sprawę, że psiaki nie należą do najczulszych osobników. Mieli w dupie wykrwawiających towarzyszy. Cudnie. Jednak zaskoczeniem dla czerwonowłosego mógł być spadający z góry na wroga osobnik, który wybrał sobie zły moment na latanie. Wsparcie? Mógł tak sobie myśleć Nazo, ale wolał utrzymać trzeźwe myśli w tej chwili. Zaskoczony był reakcją jednego z żołnierzy, strzelający gdzie popadnie. Trafiał swych umierających towarzyszy, a nawet nie trafił żadnym ze strzałów w Nazo. Tak więc w jego opinii mógł się cieszyć tytułem troopera, który wykazuje się dobrą celnością w boju. Oczywiście strzały nie były celne w technika, ale w Astirę? Już tak. Zdążył usłyszeć upadek z ziemie, musząc już nawet to skwitować.
- Po prostu pięknie... - Nie miał nawet zamiaru kląć, jak szalony. Cała ta sprawa była tak durna, że już miał jej po dziurki w nosie. Wybrać się na zewnątrz takie fajne. Teraz musiał zdać się na szczęście. I zrobić wszystko, aby wyeliminować zagrożenie bo już za różowo to nie wygląda. Nazo postanowił wycofać wszystkie łańcuchy do siebie, a następnie puścić już niebawem martwe ciało żołdaka. Miał być zakładnikiem, a wyszło jak wyszło. Jednak chwili, gdy puści zwłoki postanowi wykonać odskok w prawo na ziemię. W między czasie starając ustrzelić rannego (w ramię) żołdaka z serii pocisków pistoletu, który postanowił przetrzymać w obu rękach. Oczywiście chcąc zostawić część naboi na kolejnego co był bez szwanku, ale tylko wtedy kiedy wyeliminuje cel obrany.

____________________________
Hades; Posty [1/3]

Plan opierający się na nagłym wykluczeniu jednego ze strażników, a potem natychmiastowym ataku na drugiego z grupy... Nie wyszło tak, jak zaplanował Leo. Atak powinien rzucić jednego z nich na bruk, kilka ciosów i po sprawie, następny do odstrzału. Tymczasem już pierwszy mundurowy sprawiał problemy, nie chcąc potulnie oddać swej duszy do krainy snu. I to nawet nie wiecznego, a skorzystać nie chciał. Śmiertelnicy nie potrafili docenić, co jest dla nich naprawdę dobre. Dziwne, Anioł pamiętał bowiem, że kiedyś ludzie byli słabsi. Nawet podczas lotu nie dostrzegł po drodze żadnych wyjątkowych jednostek zdolnych miotać samochodami...  A może to on stracił formę, pozwalając swemu ciału na gnuśność? Bzdura! Z pewnością u źródła problemu leżała technika, jakieś wszczepy, przeszczepy i inne wymiany międzygatunkowe. Z woli Góry nie dostali takiej potęgi, więc sami musieli ją sobie wręczyć. Jakby nie mogli się bez niej obejść.
Ktoś z tego małego tłumu nie zauważył chyba możliwości, że odpowiednie treningi są w stanie z przeciętnego człowieka uczynić kogoś potężniejszego. A przeciętni ludzie nie mieli nawet co myśleć o służbie w specu, ne? Ów ktoś nie zwrócił również uwagi na fakt, że to strażnicy, czyli osoby służące miastu, jego obywatele, walczyli z Czerwonowłosym i Astrią. S.PEC... To chyba oni byli tymi dobrymi, chroniącymi słabszych. Dlaczego więc walczyli z tym duetem? Ale i na to Ktoś był ślepy.
Drobna podpowiedź, ten ktoś miał parę skrzydeł, trzy milenia na karku i zniewalający uśmiech. To zadziwiające, jak ślepi mogą być mężczyźni w obliczu pięknej kobiety. Nawet, jeśli krwawi. Podobnie zachowywał się ten sługa Boży, tyle, że jego zaślepienie było celowe. Miał chronić, bez względu na koszty, rozterki moralne i całą resztę niepotrzebnego w tej chwili sumienia.
Nie mogąc załatwić sprawy szybko i w miarę bez zwracania na siebie uwagi, Leo zmienił taktykę. Tak tak, jakby spadanie z nieba i kontakt mentalny nie rzucał się w oczy. Dobra, telepatia rzucała się w świadomość ofiary. Anioł, zamiast dalej radośnie szarpać się z powalonym mężczyzną, otworzył usta i... Dmuchnął na oponenta. W normalnych okolicznościach nie zdziałałby tym niczego konkretnego, chyba, że wcześniej jadł cebulę, śledzia i inne takie. Co musiał zjeść Czarnowłosy, by pluć ogniem? Napalm? Benzynę? Bimber pędzony ze ścieków? W każdym razie, błękitne jęzory trafiły w przeciwnika, przede wszystkim skupiając się na jego twarzy i szyi. Zabrzęczał upuszczony na ścieżkę nóż, a z dłoni skrzydlatego wystrzeliły płomienie, zajmując kolejne fragmenty S.SPECa. O ile zrobi to na nim jakieś wrażenie i wyeliminuje go z walki, podręczne miotacze ognia polecą na drugiego, najbliżej stojącego strażnika, tym razem pozostawiając usta wolne. Nawet nieśmiertelny ma ograniczone płuca, huh. A jeśli pierwszy okaże się cholernie twardym gnojkiem, zawsze będzie można go poczęstować kopniakiem w kolano. Albo dwoma. Niech po prostu przestanie być problemem, debil.  

Kontrola ognia [1/2]

W chwili kiedy poczuł przepływ bólu pod żebrami wiedział, że pora zakończyć tą porąbaną akcję jak najszybciej. Bo jeszcze większa krzywda mu się stanie i rannej partnerce. Skrzydlaty, który nie był częścią misji postanowił wesprzeć czerwonowłosego, jak i jego partnerkę. Z tego powodu mógł się cieszyć, że nie będzie tak źle. Jednak koniec, końców już poczuł efekty uboczne. Używanie bez namysłu artefaktu kończyło wyczuwalnym, a srogim bólem w prawej ręce. Odruchowy by się złapał, ale wiedziałby o bezbronności w tej sytuacji. Zatem postanowił skupić się na bieżących celach póki jeszcze ma taką możliwość. Nie było też zdziwieniem, że olewał Astirę. Według niego tylko szczekała w tej sytuacji, chcąc uparcie się zając kamerami. Z tego powodu również ugryzł się w język nie chcąc już pluć jadem. Tak więc przechodząc do teraźniejszości... Postanowił wydalić parę słów z siebie, choć nie należały do najlepszych.
- Ja pierdole jeszcze tego mi brakowało... - Nie mógł ukryć jego zmartwienia raną z tkwiącym pociskiem, a tym bardziej bólem w prawdziwej ręce. W tej chwili zacisnął pewniej pistolet w lewej ręce, a następnie prawą rękę pokierował na ranę. Bolało go w luj jasny, choć nie chciał się poddawać układowi obronnemu. Miał jeszcze parę osób do zabicia w końcu. Tak więc skupił całą swą uwagę na pozostałych, chcąc wypróżnić całkowicie naboje z pistolety, wystrzałami w stronę dychającego psa wojny. Był powalony na ziemie, krwawił, zatem logiczne było obranie takiego celu. Jedynie liczył na to, że trafi go konkretnie nim straci rozum przez owocny ból, który teraz doskwierał w pełni barw. Mając oczywiście nadzieję, że nie postrzeli anioła przez przypadek. Resztę roboty może zostawić reszcie ekipy. Przynajmniej na ten moment.

____________________________
Hades; Posty [0/3] - Nie jest już w użytku, należy odczekać cztery posty.