Hersha, Veles, Lilo, Raven, Absinthium | Poziom Średni+
Cel: Przejęcie Doliny na rzecz utworzenia w niej Azylu
"Drzewa umierają stojąc."

Veles, Lilo, Raven

Ochrona Ravena - magiczna, niewidzialna, lecz jakże zauważalna - lawirowała pomiędzy zmagającą się z okrutnym, przewrotnym Losem dwójką, dając im krótkotrwałe, chwilowe ukojenie od gryzących ich, katujących ich organizmy objawów. W tej rundzie to Veles otrzymał osłonę od trapiących go, nie aż takich jeszcze złych czy tragicznych katuszy; od wzbudzającej niepokój gorączki wędrującej po jego ciele, rozpalającej policzki widocznym szkarłatem i zasiewającej zalążki bólu głowy w okolicach skroni. Wolny od tychże symptomów nie miał najmniejszego problemu z pociągnięciem za wajchę i chwilę później na ekranie zamigotały dumnie trzy, rozbłyskające na moment ostrym blaskiem Młoty. Kolejne prędko przemijające wstrząsy nawiedziły to zamknięte, odizolowane od reszty świata pomieszczenie, podczas gdy pajęczaste pęknięcia rysujące się na suficie powiększyły się, rozcapierzyły bardziej i uwydatniły - lśniły one zielonkawym światłem, słabym jeszcze i delikatnym, lecz nad wyraz wyraźnym oraz przyciągającym uwagę. Anielicy, tymczasem, nie powiodło się nazbyt w rundzie tej, jako że wróciły do niej uśpione w poprzedniej kolejce objawy i wzmocniły się one dodatkowo po tym, jak Liselotte pociągnęła za wajchę i nie wylosowała trzech Młotów, tylko Płomyki w tej właśnie ilości. Przyspieszony oddech, serce łomoczące w klatce piersiowej, drżące i pobladłe dłonie, pot perlący się na czole, jak również uczucie osłabienia zaatakowały ją bezlitośnie i nieubłaganie, napierając na jej wolę walki i zakleszczając jej umysł w szponach narastającej z każdym nieudanym losowaniem paniki.

Hersha

Podczas gdy towarzysze jego walczyli z perfidnym, faryzejskim Losem, Hershi przyszło zmagać się ze sporym, kościanym smokiem, który to wygrzebał się jakimś cudem z ziemi i związał się z nim w pięknej, cudownej potyczce. Kiedy to Bojowy umknąć chciał na skrzydłach swych majestatycznych przed przechylającą się ku niemu ścianą - o którą rozbił się z ogromnym impetem bezgłowy szkielet - to uziemiony na krótki moment został przez długi, giętki ogon nieumarłego stworzenia. Niemalże od razu począł się on mozolnie, powoli rozkładać w miejscach, gdzie stykał się z przedramieniem Anioła, jednakże był to proces zbyt wolny, toteż Hersha bez zawahania i zwlekania rozdzielił kręgi ogona w jednym punkcie z pomocą celnego, pewnego dźgnięcia dzierżoną włócznią. Uwolniony od ciągnącego go za rękę ogona wzbił się sprawnie w powietrze, ledwo umykając przed lodową ścianą, która to przewaliła się na grunt z donośnym, trzaskliwym hukiem. Bojowy, w towarzystwie odpadających od jego ramienia, na wpół rozkruszonych i rozłożonych kręgów, nie zatrzymał się w swych działaniach, przygważdżając łapska szkieletu do gleby ciągle będącym pod jego władzą, a także znajdującym się tuż przy przeciwniku lodem. Kościany, pozbawiony łba smok rozwinął gołe skrzydła na całą ich szerokość oraz wygiął się tak, jak gdyby pragnął zaryczeć głośno i wściekle, lecz żaden dźwięk nie wypełnił tutejszej przestrzeni.

Trzymając wiercącego się, szamoczącego dziko wroga w jednym punkcie, Hersha zbombardował go deszczem ostrych, śmiercionośnych sopli. Wbijały się one z łoskotem i chrzęstem w kości atakowanego jaszczura, kruszyły je i roztrzaskiwały, lecz nie był to proces nadmiernie szybki, a i szkielet nie poddawał się bez walki, cały czas rzucając się w miejscu i dziko, chaotycznie miotając - lód obciążający jego łapy powoli pękał i ustępował, i jeszcze trochę, a smok zdoła wyzwolić się z tychże nietypowych, prowizorycznych kajdan (czy tam kul więziennych). Wyglądał on już stosunkowo marnie - jedno skrzydło odpadło, kilka żeber było połamanych lub urąbanych u kręgosłupa, którego kręgi naznaczone były rysami oraz rozszczepieniami, a prawa, tylna noga prezentowała się już kompletnie bezużytecznie, podczas gdy pozostałe trzy były widocznie uszkodzone - lecz mimo wszystko nie był on jeszcze kompletnie i całkowicie wyeliminowany z potyczki.

(Dodatkowe) Informacje:

• Warunki na powierzchni: chłodno (około 2 stopnia Celsjusza), lekki wiaterek, słońce jest w położeniu mniej więcej ósmej godziny.
  
• Warunki pod ziemią: zimnawo (około -5 stopni Celsjusza), brak wiatru.
  
• Kolejność dla pierwszej grupy: Raven -> Veles/Lilo
  
• Termin odpisów: 03.04.18r.

Hersha, Veles, Lilo, Raven, Absinthium | Poziom Średni+
Cel: Przejęcie Doliny na rzecz utworzenia w niej Azylu
"Drzewa umierają stojąc."

Hersha

Nawet, jeżeli moc Bojowego potrzebowała chwili odpoczynku, to i tak uzyskał on z jej pomocą ogromną przewagę nad kościanym, porządnie sponiewieranym stworzeniem. Odłupane części zaściełały wychłodzone podłoże, a popękane kawałki trzeszczały nieprzyjemnie oraz chrzęszczały dobitnie, prezentując nieumarłą istotę jako mizerną, słabą i na granicy swego istnienia. Nie zamierzając nadmiernie ryzykować oraz wykorzystywać zbyt wiele energii, Hersha pokusił się o zastosowanie zwinnej, w miarę bezpiecznej taktyki "Hit-And-Run", podczas której to zanurkował czterokrotnie ku swemu przeciwnikowi i zadał mu dzierżoną włócznią dobitne, wycelowane w najbardziej żwawe jeszcze punkty jego ciała ciosy. Smoczy szkielet próbował bronić się i kontratakować, jednakże w obecnym jego stanie - bez łba, połowy ogona i jednego skrzydła, z uszkodzoną klatką piersiową i kończynami - nie mógł zbyt wiele zdziałać, toteż poczynania Bojowego przebiegły bez większych problemów i niebezpieczeństw ze strony oponenta. Kiedy sukcesywny w swych planach Anioł wylądował, więc, kilka metrów od kościotrupa, ten dogrywał już leżąc na ziemi; drapał glebę rozsypującymi się pazurami; próbował wstać na kruszących się łapach; wił się niby wąż przybity strzałą do kory potężnego dębu. I wtem znieruchomiał kompletnie i całkowicie, po czym bez ostrzeżenia rozpadł się w szmaragdowy, wsiąkający w podłoże pył.

Veles, Lilo, Raven

Bez ochrony zapewnianej im przez Żmija, oboje - Veles oraz Liselotte - odczuć mogli szalejące w ich organizmach, obce i niepokojące objawy dotykających ich konsekwencji. Nim oboje pociągnąć mogli za wajchę, jednakże, pomieszczenie, w którym trójka nasza zacna się znajdowała zatrzęsło się tak, jak gdyby któreś z nich wylosowało właściwą, prawidłową kombinację, a zielone, jarzące się rysy zdobiące sufit rozprzestrzeniły się na całą jego powierzchnię, uwydatniły znacznie i zalśniły mocniejszym, wyraźniejszym blaskiem. I gdy Skrzydlata wykorzystała swą turę pod naporem szybko bijącego serca, kropli potu naznaczających czoło, bladego osłabienia i drżących niekontrolowanie dłoni, pęknięcia ześlizgnęły się dalej, z sufitu na gładkie ściany i rozjarzyły się niemalże oślepiającym, szmaragdowym oraz jakże pięknym światłem - udało jej się wylosować trzy Młoty po raz drugi. Liselotte poczuć wtem mogła, jak symptomy Paniki znikają nagle, od tak i bez uprzedzenia; jak sztuczny, kiełkujący w jej sercu strach rozmywa się tak, jak gdyby nigdy go tam nie było.
- Bojowy wspomógł Was w tejże próbie, pokonując bestię Nieumarłą i sprawiając, że nie trzy, a dwa razy wylosować musicie Młotów czysty rząd. Anielica odpocząć, toteż, już może, lecz Stróżowi raz jeszcze poszczęścić się musi - przemówił głos Krupiarza już im znanego, mimo że sylwetka jego nie ukazała się ich oczom.
Niestety Velesowi nie dopisał w tej turze przewrotny Los, rozpalając ciało jego gorączką żarłoczną, policzki ostrym szkarłatem, a skronie bólem pulsującym i gryzącym. Pot perlił się na jego skórze, oddech przyspieszył widocznie, przez ciało przechodziły nieprzyjemne dreszcze. Coraz więcej objawów wychodziło, wypełzało na powierzchnię, podczas gdy te, które wcześniej się pojawiły wzmacniały się bardziej i bardziej z każdą nieudaną próbą.

(Dodatkowe) Informacje:

• Warunki na powierzchni: chłodno (około 2 stopnia Celsjusza), lekki wiaterek, słońce jest w położeniu mniej więcej ósmej godziny.
  
• Warunki pod ziemią: zimnawo (około -5 stopni Celsjusza), brak wiatru.
  
• Kolejność dla pierwszej grupy: Raven -> Veles/Lilo
  
• Termin odpisów: 13.04.18r.