Nigdzie jej się nie spieszyło. Mogła czekać. W spokoju obserwując zaciekawiona. Nasłuchiwała jak coś się poruszało, przyspieszony paniczny oddech sprawiał że zrobiło jej się żal istoty która się jej bała. Nie planowała wykonywać żadnych gwałtownych ruchów. Gdy stworzenie się wyłoniło z cienia, aż dech jej zaparło. Widziała to zwisające skrzydło, był taki malutki przy niej. - Biedactwo.. pewnie cię bardzo boli. - nadal mówiła łagodnym tonem głosu. Powoli zniżając się, uklęknęła przed nim. Nigdy nie była posiadaczką skrzydlatego stworzenia. Co prawda nastawiła skrzydło Anioła, więc jakąś tam drobną wiedzę miała jak to mogło wyglądać. Ludzie w końcu nie mieli skrzydeł, a najczęściej oni byli jej pacjentami. "Nie chcę go spłoszyć.. zrobi sobie krzywdę jeszcze niepotrzebnie." przemknęło jej przez myśl. Wpadła jednak na pomysł. Ostrożnie zdjęła torbę z ramienia i odłożyła ją na bok obok siebie. Lekko poluzowała górę sukienki i odsłaniając plecy, lekko się obróciła bokiem do stworzonka. Po czym zmaterializowała tylko jedno skrzydło. Chciała mu pokazać że może jej zaufać. Że nie jest kimś złym, że skoro i ona posiadała to co on to mogła poczuć to co on czuł. Machnęła nim ostrożnie, delikatnie i po chwili zdematerializowała je. Poprawiając ubranie żeby się na nowo zakryć. Sięgnęła ostrożnie do tory i wyciągnęła butelkę z wodą. Pokazała stworzeniu i odkręciła ją. Zrobiła łyka i po chwili uformowała z dłoni miseczkę, napełniając ją odrobiną wody. Po czym wysunęła przed siebie w jego stronę, powoli żeby nic nie uronić i czekała aż podejdzie bliżej. Wiedziała ze to duży krok w kwestii zaufania. Ale chciała mu pomóc.

zmaterializowanie skrzydła wcześniej nie było dobrym pomysłem, choć myślała że prędzej zaufa istocie która też ma jedno skrzydło. To był błąd, może gdyby od początku ją z nim zobaczył to byłoby łatwiej. Zamiast zdobyć większe zaufanie, tylko go niepotrzebnie spłoszyła. Widziała jak upadł, aż zakryła dłonią usta. - Przepraszam, nie chciałam cię wystraszyć. - przyznała z lekkim żalem w głosie.
Ale nie wykonywała już żadnych bardziej gwałtownych ruchów w jego stronę. Z wodą na dłoni czekała naprawdę długo, tyle ile ptaszek potrzebował żeby do niej się zbliżyć. I gdy powoli zaczął człapać w jej stronę, delikatny uśmiech pojawił się na jej ustach. Patrzyła jak umoczył dzióbek w trzymanej w dłoni wodzie. Nadal się nie ruszała, uważnie obserwując stworzonko. Kątem oka zerknęła na palenisko i drewno nazbierane obok. Zastanawiała się czy ptaszek był może czyjąś własnością czy zdobyczą. Zrobiło jej się trochę przykro dla stworzenia.
Uderzające mocno o podłoże spore krople deszczu jasno sugerowały że trochę czasu spędzi w tym miejscu. Nie wiedziała tylko czemu wszystkie stworzenia uciekały z tego miejsca, jakby jakiś coś strasznego się zbliżało w to miejsce. To ją trochę niepokoiło i nie miała niczego przy sobie czym mogłaby się bronić. "Chyba w ostateczności mogę rzucać tymi drewienkami jak coś zaatakuje.." przemknęło jej przez myśl. Po mimo obecności rannego ptaszka, nie miała zamiaru ignorować pozostałych sygnałów. Musiała zachować czujność.

Ze spokojem na twarzy patrzyła jak stworzonko łapczywie pije wszystko co miała na dłoni. Kiedy opróżnił prowizoryczne naczynie zrobione z jej dłoni i spojrzał na butelkę, szybko połączyła fakty. - Taki inteligentny z ciebie ptaszek? - spytała łagodnym tonem i już miała zamiar dolać więcej wody gdy stworzonko najpierw wychyliło się żeby zerknąć na to co się działo poza grotą. Sama zerknęła w tamtą stronę na chwilę. Nie znała się aż tak bardzo na warunkach pogodowych na Desperacji, wiedziała że pogoda może się bardzo szybko zmienić. To nie było M3, to było istne zadupie gdzie była zdana na samą siebie. Gdy po chwili Gwarek uciekł w głąb jaskini z piskiem, wróciła spojrzeniem wgłąb. Niestety widoczność nie była najlepsza. - To dość inteligentne stworzonko.. - wymamrotała cicho pod nosem i łapiąc za materiał przy ramieniu, rozdarła tkaninę w taki sposób żeby zdjąć cały rękaw z prawej kończyny. Pokazała go ptaszkowi, ona go nie widziała w ciemnościach ale on ją doskonale widział bo siedziała blisko ogniska. Ruchy dłoni były bardzo powolne i ostrożne. - Zobacz.. - powiedziała łagodnym tonem i poruszyła prawą ręką jak się naśladuje kurczaka, ze zgiętym łokciem. Po czym owinęła kawałkiem materiału rękę i po chwili pokazała paluszkiem w kierunku zwierzęcia. Zdjęła materiał z ręki i położyła go sobie na kolanach. Podrapała się palcem wskazującym po policzku. "Czy ja właśnie tłumaczę gestami dzikiemu ptakowi w jaki sposób chcę mu pomóc? Chyba do reszty mi już odbiło.." przeszło jej przez myśl. - Chyba byś się jeszcze napił, prawda? - dodała po chwili nalała więcej wody na dłoń, układając ją w tej samej pozycji co wcześniej żeby mógł się napić. - Nie bój się mnie, nie zrobię ci krzywdy.. - dodała z nadzieją że wyłoni się z mroku i może jej zaufa. I tak nie miała nic lepszego do roboty teraz, a nie chciała go zostawiać z tym rannym skrzydłem. Był łatwym łupem dla innych zwierząt i nie tylko.