Hyst właściwie już prawie był w domu, prawie... już chciał sobie iść, cieszyć się jedzonkiem, a tu dupka. Widział doskonale krew która spływała bo jego bluzce prosto na ziemię. To w cale nie pomagało, musiał jak najszybciej uciec albo coś zrobić. Rzeka odpadała już, skoro krew leciała, to szybciej zaciekawi jakichś mięsożerców, a tego nikt nie chciał, nawet biedne ciałko. Musiał szybko zrobić co innego.
-Poszukajmy liści.- Powiedział Hyst i Acadia o dziwo był zadowolony z tego pomysł, potrzebowali dużych liści, najlepiej grubych. Chcieli ułożyć je pod ciałem w worku, by krew tak bardzo nie spadała na ziemię. Wcześniej jednak zatrzymali się na chwilę, w celu przeszukania zwłok, znaleźli kartę do miasta, bardzo dobrze, do tego znaleźli telefon, gdzie Acadia szybko wyjął z niej kartę o ile takowa była. Schował przedmioty do kieszeni po czym nasłuchiwał dziwne dźwięki. Ani trochę mu się to nie spodobało, musiał szybko coś zaleźć a było dość źle, bo kurczę zima była. Cholera. Nie wiedział czy się cieszyć czy martwić. Czy co... najlepiej działać. Dlatego też szedł szybkimi krokami w stronę domu, jednak ostrożnie by nikogo nie zaciekawić odgłosami i jeszcze szukał giga liści. Aż... ale jak? No właśnie oni sami nie wiedzieli jak to robić.
Hyst jak i Acadia nie chcieli walczyć z jakimś zwierzem, wolą ludzie niż ich, zresztą.. czemu nie mogli sobie spokojnie wrócić do domku?

Hyst miał szczęście, że uparcie chciał to cielsko jako swój obiad i będzie go miał jak nic! Jednak nim zaczął się cieszyć z łupu i tego co tam jeszcze człek miał usłyszał świst, później usłyszał grzmot i nagle wszystko stało się czarne. Ryknął niezadowolony z tego co właśnie mu się stało, najgorzej bo kurczę wzrok jest ważny i niego nader ważny. Siedział spokojnie bo w sumie co innego miał zrobić lecz worek z cielskiem trzymał kurczowo. Nie odda jego! Na twarzy malowało się po prostu wkurwienie, miało być tak pięknie a niestety się zjebało, aż za bardzo. Acadia wiedział to zbyt piękne by było prawdziwe, zbyt piękne by miało się udać, ale nie sądził, że straci wzrok. Miejmy nadzieję, że nie na długi czas. Usłyszał czyjeś kroki, nie spojrzał się w tamtą stronę, nie chciał... słuch musiał wystarczyć.
Więc jednak go znaleźli i przyszli, szkoda. Zamruczał niezadowolony pod nosem, co mógł począć a miał dwa wyjścia, mógł zwiać lub dać się pojmać. Hyst nie jest taki, ze podda się bez walki, nigdy.
Tak więc jako że trzymał kurczowo swój worek z cielskiem przypomniał sobie las jaki miał dookoła siebie, nie wiedział co było za nim a podejrzewał że ścierwo z M-3 przylazło właśnie stamtąd. Odpada. Jakby miało co odpadać, przecież nie widząc pierścień wrzuci go byle gdzie. Ale zaryzykować zawsze można, prawda? W końcu lepsze to niż iść z nimi po dobroci, on takie nie jest.

Hah i oni myśleli, że ta łajza tak szybko się podda? Może i nawet zdechnąć ale nic bez walki! Nic a nic, szczególnie, że miał tak dobre żarcie. No dobra, ew. jakby miał wybierać jedzenie lub życie, wybrał by życie, no co poradzić. Jedzenie jeszcze się znajdzie, może nawet Yuu mu da. Nie, ona mu nie da, ona będzie na niego wściekła. Dopiero teraz żołądek podszedł mu do gardła. Jedyna osoba przed którą czuł respekt i nieco się bał.
-Nie czas na myślenie o tym tera.- Powiedział Acadia w umyśle, nie chcąc ich demaskować, zaś Hyst jedynie przytaknął także w umyśle.
Nie było wiadomo gdzie jest Łowca, nie dla niego, jedynie poczuł duży korzeń, jest szansa. Zaczął nasłuchiwać, znowu Acadia miał przewagę nad ciałem, tak było rozsądnie a Hyst nawet się nie sprzeciwiał. Usłyszał trzepot skrzydeł, pękające gałęzie i czyjeś kroki. Nie wiedział czyje, nie mógł odgadnąć do kogo należały czy kobieta czy mężczyzna, ale stawiał na mężczyznę. Na dowódcę, czy co to tam było.
Powolutku złapał bicz by w razie ataku szybko go wyjąć i postarać trafić się w wroga. Przewaga była spora, na jego niekorzyść. Ale ma plan, zawsze coś. W każdym razie jedynie czekał i nasłuchiwał, w jednej ręce trzymając za uchwyt bicza w drugiej trzymając worek z cielskiem.

[zapomniałam dopisać wcześniej, moc pierścienia wyczerpana na dwie tury.]

Acadia uważnie słuchał kroków, bardziej kroków niż tego latającego gówna nad głową, co gorsza nadal zbytnio nie wiedział z czym ma do czynienia. Jednak skupił się na krokach, bo coś czuł, że właśnie w jego stronę zmierzają i jest to cel bardziej osiągalny. Chwila, świst bicza i dupka. Dupka? Ale jak to? Acadia był lekko zdezorientowany jakby tego było mało coś przeleciało obok jego twarzy. Usta otworzył tak jakby chciał powiedzieć "o" lecz nie powiedział. Stał tak lekko oszołomiony, po czym przypomniało mu się, że trzeba zabrać bicz i tak też chciał zrobić.
Właściwie powinien się cieszyć, że oczy wracają do ładu i składu, szkoda tylko że tak niefortunnie. Aktualnie lekko go irytowały, ponieważ nie skupiał się na głosach, ewentualnie zapachu co na dziwnych konturach. Lecz miało to też swoje plusu, mógł choć troszeczkę okiełznać gdzie są ludzie których nie chciał spotkać. Lecz nic innego mu nie zostało jak poczekać do końca na cholerne oczy, ewentualnie znowu się gdzieś teleportować, jednak na pierścień znów musiał czekać. Cholera. Co gorsza obawiał się, że Ci goście mają jakieś dziwne metalowe cosie, pół biedy jeżeli będzie to jedynie tarcza, ale jeżeli cały kombinezon? Lecz na kombinezon nie liczył, zbyt lekkie kroki stawiał, chyba że Acadzie coś minęło.
Aktualnie stał gdzie stał w pozycji jak najbardziej bojowej, o dziwo na tą chwilę nie trzymał kurczowo wora, lecz bat, bardziej mu się przyda.
-Miejmy nadzieję, że tarcze. Proszę.- Zamruczał w umyśle Acadia chcąc się jakoś uspokoić, a co trzeba przyznać adrenalina lekko podskoczyła. Ba! Myślał, że serce mu wyskoczy, zaś Hyst myślał, że zaraz się posra w gacie. Co innego było walczyć podczas misji, co innego było zabijać bezbronnych ludzi, ba! O wiele łatwiej było walczyć z ludźmi z desperacji, ale z trójką wojska? A jak widać ostro wyszkolonego, lekko będzie ciężko.

Mężczyzna zasyczał w momencie oślepienia, już chciał się mega wkurwić na to, że znowu jest ślepy, leczy było to chwilowe na szczęście. Po chwili dostrzegł jak mężczyzna na niego szarżuje, o cholera, kurczę mać i jeszcze więcej. Musiał szybko myśleć, nie miał czasu sprawdzić na to jak jest ubrany, czy ma rękawiczki czy co... Owszem najłatwiej by mu było w dłoń jeszcze tą wysuniętą z ostrzem, ale cóż... (Skoro mężczyzna jest w średnim wieku, domyślam się, że jego twarz jest odsłonięta.) Jako iż widział twarz miał szansę trafić w tę część ciała, taki był plan. Chciał trafić biczem w niego, szybkim zamaszystym mocnym ruchem. Bicz jest dość silny oraz posiada pewną ciekawą moc, miał nadzieję, że trafi bo inaczej będzie w czarne głębokiej dupie. W sumie już jest. Mimo wszystko po tym "rzucie" i tak musiał coś zrobić, przeturla się bo co innego mu zostanie. Drapać na drzewo niezbyt, za wielkie za dużo czasu mu to zajmie, a jeszcze gdzieś usłyszał drugą osobę. Ciekawe czy jego kolega też usłyszał, choć pewnie w ciągłym kontakcie są. W każdym razie miał uszy nastawione na każdy dźwięk, był tak skupiony że nawet Hyst taki się stał.
A co z ciałem? A nic z ciałem, najwyżej nie zje. Cholera by ich wzięła... a może by tak wszystkich zabić i zjeść?

No i co no i dupka! Acadia coraz bardziej widział wszystko w czarnobiałych barwach, wręcz czarnych! Patrząc jakich ma przeciwników jakie oni mają bronie i możliwości, Łowca miał bardzo nieciekawe położenie. Cóż to prawda, że udało mu się musnąć jednego gościa, ale co z pozostałymi... szczególnie że i on został muśnięty? Samego draśnięcie nie poczuł, nic a nic, lecz fakt, że nagle powolniej chodził, ruszał się, patrzył... było czymś dziwny.
- Co to jest, co?- Hyst wielce zdziwiony i zaniepokojony ruchami własnego ciała, zapytał w głowie.
-Zamknij się, bo sam nie wiem... chuj kurwa.- Powiedział wściekle. Musiał coś zrobić, szybko i żwawo, został pierścień znowu. Cóż i dwóch ludzi.
Spojrzał się w miejsce, nie wiedział gdzie są inni, cholera. Jego koncentracja malała, na Hysta nie mógł liczyć bo on normalnie ma problemy z myśleniem a co dopiero teraz. W sumie Hyst aktualnie w głowie był niczym roślinka która sama do siebie śpiewała. Uznał, że poczeka, zaczeka aż tamci przyjdą by zaatakować ich tasakiem, uprzednio używają pierścienia do teleportacji. Ach taki zaskoczenie.