Sieć tak zawiłych korytarzy niejednego doprowadziła do szaleństwa, wszak sama atmosfera tego miejsca przyprawia o gęsią skórkę, a wszechobecna cisza potęguje paranoiczne wrażenie, że jest się zdanym tylko na siebie. Przejścia wydrążono lata temu, jednak mimo upływającego czasu konstrukcja jest niewadliwa; trzyma się nieprzerwanie od dekad, a sporadyczne zawalenia zazwyczaj są niegroźne i prędko naprawiane. Ścian nie pokryto nigdy żadnymi dodatkowymi wzmocnieniami, ale sklepienie, dzięki potężnym belkom, nie trzyma się tylko na słowo honoru. Nie ma tu żadnych charakterystycznych punktów ani ozdobników. Wydaje się zresztą, że nawet lampy porozwieszano na hakach w równych odstępach. Wrażenie, że idzie się w miejscu potęguje też długość i zawiłość tuneli. Niedawno zwerbowane jednostki często marudzą na zbyt ciemne przejścia i brak jakichkolwiek wspomagaczy; chociażby w postaci zwykłej mapy. Nie zmienia to jednak faktu, że taki układ działa na korzyść w przypadku nieproszonych gości. Niejeden węszyciel pluł sobie w twarz za chęć poznania każdego zakątka tych podziemnych labiryntów; z marnym skutkiem.

» link do poprzedniej wersji tematu «