- Świetne - skomentowała, poczęstowawszy się bezceremonialnie lodami z rożka swojej nowej współlokatorki. Oby jasnowłosa dziewczyna była przygotowana na tego typu zagrywki, bo skoro los umieścił je w jednym pokoju akademika, będzie im pisane spędzać ze sobą wiele czasu i przeżyć niejedno tego typu wydarzenie. A jednak samą Coral wypełniało przeczucie, że ten przypadkowy dobór osoby, z którą miała zamieszkać, był pozytywnym startem na drodze do ukończenia studiów i wręcz nie mogła się doczekać tego wszystkiego, co miał ze sobą przynieść w konsekwencji. Na razie wszystko wyglądało na to, że będą się ze sobą przepysznie bawić, bo obie dziewczyny wykazywały się jednakim entuzjazmem i chęcią nawiązania kontaktu. Przy odrobinie dobrych chęci miały szansę stać się bliskimi przyjaciółkami, a kto wie, może zostanie im tak nawet po opuszczeniu uniwersytetu?
Bez cienia protestu podążyła za Sai, dając się pociągnąć w stronę ławki. Usiadła bardzo swobodnie, podciągając nogi na siedzenie i krzyżując je po turecku. Obróciła się przodem do swojej koleżanki, przechylając się nieco w bok i przerzucając wolną rękę przez oparcie. W międzyczasie ochoczo pracowała nad uszczuplaniem swojej gałki lodów, której smak okazał się strzałem w dziesiątkę. To był chyba jej dobry dzień.
- Umieram z niecierpliwości - stwierdziła, a entuzjastyczny błysk w oku zwiastował, że to określenie było tylko odrobinę przesadzone. - Nie mogę się doczekać, aż wreszcie będę mogła zająć się tym wszystkim na poważnie. Do tej pory to była tylko dziecinna zabawa, ale teraz... ha! Jeszcze usłyszysz o moich wielkich dziełach - zakończyła, dumnie zadzierając podbródek do góry i rzucając białowłosej zaczepne spojrzenie. Kto wie, może rzeczywiście któregoś pięknego dnia w całym M-3 będzie aż huczało o przełomowym wynalazku, który skonstruuje młoda entuzjastka inżynierii? Ona sama nie postrzegała tego jako zdarzenie niemożliwe. Wręcz przeciwnie, była przekonana, że ma przed sobą całkiem realną możliwość. A nawet jeśli sława nie była dla niej właściwą drogą, nadal zamierzała zajmować się tym, co kocha i w ten sposób być pożyteczną jednostką w wielkiej społecznej machinie.