Spoglądała na małego tygryska z ledwie ukrywanym zachwytem. No bo ile już czasu marzył jej się czworonożny towarzysz? Piekielnie długo, tyle starczy powiedzieć. Zazdrościła wujaszkowi Growowi licznej sfory psów, bo sama nie miała ani jednego. Tygrys był spełnieniem marzeń i spłatą odsetek za lata poszukiwań.
Ostrożnie wzięła kociaka na ręce i delikatnie pogłaskała po łepku. Miał przyjemnie miękkie futerko, przez co aż nie chciało się wypuszczać maleństwa z objęć. - Rozumiem - potwierdziła, ruszając za Alice. W czasie, gdy blondynka była uwięziona, zwierzakiem nikt się nie zajmował i teraz należało to jak najszybciej nadrobić, by biedaczek nie padł z wyczerpania. Wystarczyło spojrzeć na dziewczynę, by móc stwierdzić, że porwano ją już porządny kawał czasu temu. To też wyraźnie odbiło się na tygrysku, który nie wyglądał najlepiej, acz z pewnością uda się go szybko postawić na nogi. Musiało się powieść.
- Dziękuję - odpowiedziała od razu, pokazując bądź co bądź zupełnie inne oblicze, niż dotychczas. Mogła być apodyktyczna i przewrażliwiona w niektórych dziedzinach, ale umiała docenić gest dobra. Zresztą, teraz nie miały wobec siebie żadnych długów i mogły się rozstać z czystym sumieniem, przy czym chwila ta zbliżała się coraz bardziej. W zachowaniu Alice wyraźnie dało się dostrzec nerwowość i pośpiech, a i Nayami zaczynała lekko odczuwać presję czasu. - Nie przejmuj się, poradzę sobie - zapewniła, strzelając ku blondynce firmowym uśmiechem Dzikiej Księżniczki. - Wracaj do swoich, ja też wrócę do siebie.
Ostrożnie przykucnęła przy ledwie płynącej wodzie i położyła tygryska na ziemi, tak że pyszczkiem niemalże sięgał do strumyczka. Z doświadczenia wiedziała jednak, że zwierzęta wolą stojącą wodę. Złożyła ręce w kształt miseczki i nabrała płynu, podsuwając swojemu nowemu pupilowi, by było mu łatwiej się napić. Po tak długim czasie przebytym w legowisku musiał być odwodniony.

Alice wiedziała, że tygrysek jest w dobrych rękach. W końcu Ellie nie wyglądała na jedną z tych dziewczyn, które widziały u Goro. Wzbudzała zaufanie, o ile przestała się puszyć. Blondynka podeszła jeszcze tylko na chwilę do tygrysa i podrapała go za uchem w geście pożegnania.
- Opiekuj się z nim dobrze - poprosiła cicho, a cień smutku lekko przeciął jej usta. Tak musiało być, musiała go zostawić. Nie chciała, aby pożegnanie stało się zbyt ckliwe, dlatego też uśmiechnęła się do Nayami.
- Dziękuję za pomoc w ucieczce - potaknęła i machnęła do niej ręką zaraz znikając w zaroślach.


______________________________________________________________
x Podsumowanie: Nayami udało się uzyskać po ucieczce Ognistego Tygrysa. Zwierzak jest jeszcze młody i niestety bardzo słaby. Siły w pełni odzyska po pierwszej fabule od zakończenia misji. Urośnie dopiero po czterech fabułach licząc od zakończenia misji.