[ Japończyk wraca z nocnej eskapady ]

Wróciłem około godziny 3.00 zdaje się. Nawet za bardzo nie pamiętam, byłem wykończony.
W duchu dziękowałem za późniejszą zmianę. Do 10.00 mogłem spać i wystarczy mi to na regenerację sił.
Ogarnąłem się prędko i ruszyłem do łóżka, przede mną 7godzin snu po czym cały dzień w restauracji, a to już będzie wymagało ode mnie skupienia...

6.30 - Tradycyjnie zawył budzik i zaraz znalazł się na podłodze. Brzęk sugerował bym go po raz "enty" już skręcił gdy wrócę z pracy.
- Good mornin'... - Wydukałem półprzytomny sam do siebie...
Zapchany nos, bolące gardło i ten posmak żelaza w ustach. Cholera, znów to samo.
Przejechałem palcami po wargach i zaraz zasłoniłem usta. Nowa fala, właśnie udało mi się nie upieprzyć pościeli... No poduszka nie miała tyle szczęścia.
Pierwsze 15 minut spędziłem na ogarnianiu bajzlu jaki zrobiłem w nocy, zaprać poszewkę trzeba. Ogarnąć się w następnej kolejności.
Powoli pokój zaczął przypominać miejsce, w którym mieszka człowiek... Gdy tylko skończyłem tam, ruszyłem dalej, do łazienki, wreszcie zrobić z sobą porządek. Śniadanie jak w zegarku - 7.00 . Do wyjścia zostały mi niecałe 2 godziny.
Do przemyśleń należało błądzenie po dniu wczorajszym. Do tej pory nie rozumiałem zdarzenia jakie zaszło... Warto by zadzwonić do państwa Masatoshi i poinformować ich o stratach. Telefon odruchowo znalazł się w dłoni, wiedząc, że sensei wstaje jeszcze wcześniej niż ja, pozwoliłem sobie zadzwonić.
- Moshi-moshi... - Zacząłem nieporadnie rozmowę o wczoraj.

Czas nagli. Mieszkanie zamknięte, wszystko na swoim miejscu, pora bym i ja udał się na swoje - więc do restauracji...
[ Timeskip i wędrówki po mieście, po skończonej pracy ]