✓ Rok Wilkołaka, Stephen King
✓ Pokonać mur. Wspomnienia, Marina Abramović — czyli pierwsza większa książka, którą dorwałam po długiej przerwie w trakcie której czytałam wyłącznie książki powiązane z tematem mojego dyplomu, a więc powiązane ze sztuką. Myślałam, że wyrywając się wreszcie od tego wypożyczę sobie jakąś hardą fantastykę, a skończyłam w dziale 'artystycznym' i wielkim tomiszczem, autobiografią performerki xD Ale czytanie, kiedy się nie musi, a chce to zupełnie inna sprawa. Sporo na jej temat wiedziała już z innych źródeł, ale tym razem z dużą ilością bardzo osobistych wpisów. Z resztą nie było tam wyłącznie o jej artystycznym dorobku, całe jej życie to kawałek dobrej historii o kobiecie, córce partyzantki i ochroniarza Tity w ówczesnej, biednej i targanej konfliktami Jugosławii. I o tym, jak pochodzenie, wygląd i podróże do Australii czy Tybetu wpływały na jej sztukę. Co tu więcej powiedzieć. Dobry kawał(ek) tekstu.

A teraz zabieram się za kolejnego Gaimana, jego "Chłopaków Anansiego".

Zainspirowany przez Jaremę i spragniony czytelniczych wyzwań o większej objętości chwyciłem się najprawdziwszej kobyły - Łaskawe Littella.

Czytam Tamte dni, tamte noce André Acimana, wakacyjny nastrój i w ogóle. Jest świetna - nie słucham zazwyczaj audiobooków, ale lektor w wersji angielskiej jest wspaniały. Nie jest niestety długa, więc pewnie tuż po przeczytaniu zabiorę się za film.

✓ Chłopaki Anansiego, Neil Gaiman

Zabrałam się za "Łowcę Złodziei" Stephena Deas i po początku mam wrażenie, że czytam "Locke'a Lamore" 2.0 (ale gorszego). Autor strasznie kocha krótkie zdania, a czyta się je jak telegram albo kwestie z komiksu...

Cadoc napisał:Czytam Tamte dni, tamte noce André Acimana, wakacyjny nastrój i w ogóle. Jest świetna - nie słucham zazwyczaj audiobooków, ale lektor w wersji angielskiej jest wspaniały. Nie jest niestety długa, więc pewnie tuż po przeczytaniu zabiorę się za film.

Daj znać jaka jest twoja opinia na temat książki. I:

@Yuu, i jak tam „Chłopaki”? Ja coś nie mogę przebrnąć przez początek.

Cztery nowele grozy, Herbert George Wells

Wróciłam na chwilę do chałupy, to stwierdziłam że coś na szybko sympatycznego, klasycznego przeczytam. Może coś pomoże w inspiracji do pisania więcej horroru i grozy.

Intryga się rozbudowuje, w którymś momencie wszystko się bardzo fajnie układa w całość. Mierny ze mnie krytyk literacki, ale w pewnym punkcie czytałam, bo chciałam wiedzieć co się stanie dalej. Chyba o to w tym wszystkich chodziło, więc... dobry kawałek książki. Nie wiem, może początek brzmi nieco jak pamiętnik zmęczonego życiem faceta, ale do głosu dochodzi w końcu element kryminału i fantastyki. Myślę, że warto przebrnąć.

✓ Łowca Złodziei, Stephen Deas
Ta książka była... ciekawa. Nie potrafię powiedzieć czy zła, czy dobra. Napisana bardzo dziwnie, jakby zamiast całej fabuły patrzyło się wyłącznie na wyrwany gdzieś ze środka serii fragment. Początek to jest powtórka z rozrywki po Kłamstwach Locke'a Lamory i bałam się, że trafiłam na idealną kopię wspomnianej serii, ale jednak nie. Mamy Berrena, młodego chłopaka który żyjąc w biedzie i bez prawdziwej rodziny kradnie z bandą innych małych złodziejaszków. Pewnego dnia trafia na prawdziwą okazję - Łowcę złodziei, który wraca samotnie ze sporą kwotą w sakiewce, którą właśnie odebrał. Okrada go, człowieka, którego nikt nigdy nie powinien okraść... i wszystko obraca się dla niego o sto osiemdziesiąt stopni.

To teraz Michale Hughes i Mali ludzie. Książki brałam z półki losowo i okazuje się, że wszystkie mają jakieś niskie oceny, a póki co nie żałuję. Zobaczymy co będzie po tej lekturze.

... czytacie coś?

Bo mi w tym miesiącu w ogóle nie idzie.

Wspomnianych wcześniej Małych Ludzi Hughesa, ale dawno tak złej książki nie czytałam. Nie wiem czy skończę. Chyba nawet ja nie jestem aż tak cierpliwa, by przez to przebrnąć.

Arcanine napisał:
Daj znać jaka jest twoja opinia na temat książki. I:

Nie było mnie trochę, ale już daję znać - bardzo mi się podoba. Czytałem w oryginale po angielsku, bo nie mogłem dobrać się do kopii po polsku, ale czytało mi się ją bardzo przyjemnie. Główny zarzut jaki można postawić lekturze to fakt tego, że niewiele się w niej dzieje. Ze wszystkiego najbardziej ekscytująca jest chyba scena z brzoskwinią, a poza tym większa część powieści skupia się na uczuciach i przemyśleniach bohatera. Ja nie mam żadnego problemu z takim tempem rozwoju akcji, ale nie każdemu może to przypaść do gustu. Ogółem to polecam serdecznie książkę każdemu kto nie ma nic przeciwko wolniejszej fabule i wyraźnie opisanej treści seksualnej. Ma wyjść do niej sequel w październiku i po niego też pewnie sięgnę.

Oprócz powyższego, przeczytałem też Lęk i Odrazę w Las Vegas Huntera S. Thompsona. Dziennikarz i jego prawnik wyruszają na wycieczkę do Las Vegas by zdać raport na temat mającego miejsce tam wyścigu. Przy okazji próbują każdego narkotyku jaki ich tylko nie zabije a rzeczywistość miesza się z jaskrawymi halucynacjami.