Póki co machnąłem "Pacjentkę" i mimo iż w pewnym momencie już byłem pewny, że książka skończy się w jakiś turbo przewidywalny sposób (bardzo tego nie chciałem, a wszystko na to wskazywało co też mnie jednocześnie demotywowało), to końcówka mnie zaskoczyła i można powiedzieć, że w ostatecznym rozrachunku jestem usatysfakcjonowany.
Teraz na rzut poszedł "Profil mordercy" —  zapowiada się bardzo dobrze.

wyzwanie poszło się walić w krzaki ALE ZA TO kupiłam sobie książkę którą faktycznie chcę przeczytać. *przytula do piersi fragmenty dyskursu maladycznego* więc jak tylko będę miała siłę to będzie czytane

Yume napisał:✓ Achaja tom 1,2,3, Andrzej Ziemiański

Nie wiem co o tym myśleć xD Już jakiś czas temu skończyłam trzecią, ale nadal trudno mi cokolwiek powiedzieć. W pewnym sensie miałam wrażenie, że autor się bardzo śpieszy, byle tylko skończyć. Siostra stanowczo odradza mi kontynuację w "Pomniku..." i w zasadzie rozumiem. Charakterystyczny styl pisania nie zawsze wszystko wynagrodzi, bo pompowany przez całą serię balonik, na ostatnich stronach po prostu pękł xD

*krzyczy* No jak to. XD Chociaż... okay. Czemu ja się dziwię, skoro to jasne, że mamy zupełnie inne gusta? Albo to ja jeszcze nie dobrnąłem do momentu, który by mnie wkurzał. Zwłaszcza, że Sirius i Zaan robią mi dzień.

Sam machnąłem teraz trzy ksiażki: „Sprawiedliwość Owiec”, „Nekrostyuacje” oraz „Wszystko jest względne”, z czego tak naprawdę mogę polecić jedynie pierwszy tytuł (serio był bajeczny *kaszl* Ten moment, kiedy pojawia się powaga sytuacji, sinusoida emocji sięga wyżyn... po czym owce zaczynają się paść; kochałem to). W „Nekrosytuacjach” podobała mi się sama tematyka – czyli fakt, że autor pokazał sceny (czasami żenujące, czasami śmieszne, a czasami smutne) z życia grabarza. Samo wykonanie i humor już mi mniej przypadły do gustu. Cenię jednak podłoże, bo mało kto zdobył się na przedstawienie akurat tego zawodu. Co do książki Kinga – „Wszystko jest względne” to zbiór czternastu opowiadań. Część z was pewnie kojarzy chociażby „1408”, bo powstał film, notabene naprawdę niezły. Muszę jednak przyznać, że to jeden ze słabszych zbiorów tego autora; jak przysiadłem to w dwa dni skończyłem, ale większości nawet nie pamiętam. Były nijakie, umysł szybko je powyrzucał; patrząc na tytuł przypominam sobie o czym była historia, ale gdy nie mam książki w rękach to kompletnie nie wiem, co tam właściwie były za treści. Jedyne, na co zwróciłem uwagę, to tytułowe „Wszystko jest względne” oraz „Jazda na Kuli”. Reszta mierna. Nawet „1408” wiązało się z zawodem i JAK RAZ uznałem, że film pięć razy lepszy.

Plus... rzucono mi rękawicę. Znajoma uznała, że nie dam rady przeczytać „365 dni” Lipińskiej i... obawiam się, że to wygra. Od wczoraj męczę się z tą pozycją i zabrnąłem ledwie do setnej strony. Wbrew mojej wstępnej nadziei... to dziadostwo okazało się mieć blisko czterysta pięćdziesiąt stron; to mnie chyba pokona. Nie daję rady czytać więcej niż 20, bo biorą mnie nerwy. Jestem niby w 1/4, ale coś nie sądzę, żeby bohaterowie zmądrzeli i nabrali charakteru, a cała fabuła dostała sens. Aż do teraz nie sądziłem, że natrafię na coś, czym będę tak gardzić. A dosłownie biorę to do rąk i się wkurwiam.

challenge:

Aktualnie czytam Szczygła Donny Tartt. Jestem raptem po kilku stronach, ale zapowiada się interesująco.

Koniecznie daj znać jak skończysz, bo widzę, że ma świetne oceny.

… w porównaniu do Lipińskiej, którą wreszcie udało mi się skończyć. Wczoraj się wkurwiłem, przysiadłem, odhaczyłem i wygrałem zakład – ale nie jestem z siebie dumny, bo aż do ostatniej strony ból był nieznośny. I jak kocham challenge, tak ten mnie zniszczył. Staram się wrócić do „Achai”, ale dosłownie nie mogę patrzeć na książki, co chyba tylko udowadnia jak może zniechęcić przymus ich czytania.

Niech mi ktoś coś poleci; najlepiej coś w miarę krótkiego, żebym się szybko wciągnął. Bo nie wyczymie.

Haruki Murakami - Ślepa wierzba i śpiąca kobieta

Jeśli lubisz książki emanujące japońską mentalnością. Książka ma 400 stron ale składa się z krótkich opowiadań. Pamiętam że przyjemnie mi się czytało.

Jekyll napisał:Aktualnie czytam Szczygła Donny Tartt. Jestem raptem po kilku stronach, ale zapowiada się interesująco.

imho doskonały, tak samo jak wszystko co donna tartt napisała. enjoy

Steve napisał:Haruki Murakami - Ślepa wierzba i śpiąca kobieta

Jeśli lubisz książki emanujące japońską mentalnością. Książka ma 400 stron ale składa się z krótkich opowiadań. Pamiętam że przyjemnie mi się czytało.

Nie dorwałem. :C Zerknąłem jeszcze na Legimi, ale tam od Murakamiego jest wszystko... tylko nie to. *kaszl* Zacząłem jednak, tak na boku, „Sapiens. Od zwierząt do bogów” (autor: Yuval Noah Harari), ale pewnie będę to czytał z doskoku, bo też ma prawie 550 stron, a mi potrzeba czegoś krótkiego.

W pracy uśmiechają się do mnie cały czas książki Lema z ładnymi okładkami, a ja jeszcze ani razu nie skorzystałem ze zniżki pracowniczej. Co teraz? |:

Ja może nie czytam niczego ambitnego ostatnio, bo i siły nie mam, więc przy okazji wielkiego wybuchu popularności The Last Dance, chwyciłem za dawno kupioną (bo z 6 lat temu) książkę "Michael Jordan: Życie" Rolanda Lazenbyego i polecam. Choć chyba jestem tutaj jedynym fanem basketu ;_;

Yves napisał:W pracy uśmiechają się do mnie cały czas książki Lema z ładnymi okładkami, a ja jeszcze ani razu nie skorzystałem ze zniżki pracowniczej. Co teraz? |:

Czujesz ten ciężar na swoich barkach? TO MOJA ZAZDROŚĆ.
Chociaż może dobrze, że nie mam żadnej zniżki na książki, bo moje mieszkanie by się zarwało pod ich ciężarem. ლ(ಠ_ಠლ) Jeżeli jednak kupisz Lema (fakt, ma super okładki!) to daj znać czy treść niezła.

@Rem, kojarzę ten tytuł! To nie jedna z najlepszych książek od Michaelu Jordanie? Powodzenia zresztą. To też niezła cegła.