Nick:
Osobiście go lubię. Co prawda nie wiem, czy wymawiać bardziej Iwo czy Ajwo, zatem moja wymowa skacze od jednego do drugiego, zależnie od okoliczności. Poczułem pewien zawód, że nie ma korzeni szwedzkich, a bardziej celtyckie, niemniej to moje osobiste zboczenie. Zawsze doszukuję się w imionach czegoś znaczącego dla postaci, zatem pod względem ukrytych smaczków w nicku (czy raczej ich braku) - delikatny minus. Ale nie zmienia to faktu, że lubię samo jego brzmienie.

Avatar:
Trafia w moje gusta. Nie jest przesadzony i dopasowany do szaty graficznej, a przy tym w moim odczuciu dobrze oddaje wizerunek postaci. Co prawda sam wolę znacznie bardziej creepy grafiki czy też kadry z uciętą głową postaci (jakiś dziwny fetysz dekapitacji-), niemniej muszę przyznać, że do racjonalisty jakim jest Ivo po prostu ten av pasuje. Wręcz wygląda jakby otrzymywał właśnie dodatkowe informacji od kogoś z góry, wzrok wbijając w jednostkę podejrzaną o współpracę z Łowcami, układając już w głowie plan jej usunięcia z pięknego, idyllicznego obrazka M3. A może tylko markuje rozmowę telefoniczną, śledząc podejrzanego? Snuć do niego opowieści można liczne.

Podpis:
Kto by nie pokochał tego OTP? No kto?

Postać:
Wyznam tutaj, że karta mnie nie zachwyciła. Była dość krótka i raczej mało obfita w homeryckie porównania czy plastyczne opisy wyglądu. Zatem przemilczę kp, a skupię się na tym, co wyciągnąłem z postów. Osobiście odbieram Ivo jako twardo stąpającego po ziemi racjonalistę. Jest wytrwały i uparty, ale też w pewien sposób jawi mi się jako monument - stały w swoich przekonaniach. Nie trafiłem albo jeszcze nie pojawiły się na fabule momenty, jak wybucha, wobec tego póki co w głowie mam właśnie ten obraz - zimnego, kalkulującego w głowie sytuację wojskowego, oddanego sprawie i w pewien sposób bezlitosnego. Jak na tę rangę, którą Ivo zajmuje, jest to w moim odczuciu odpowiednio dobrany charakter. Eliminator nie powinien odznaczać się ani rozchwianiem emocjonalnym, ani problemami natury filozoficznej. To ktoś, kto bez zawahania odbiera życia na rozkaz Dyktatora i tak właśnie kreujesz Ivo w postach. Czekam na okazję, aby poczytać, jak traci nad sobą panowanie czy wpada w panikę. I coś czuję, że mogę sam się do tego przyczynić~ Co z przyjemnością uczynię.

Posty:
Po niezbyt dobrym pierwszym wrażeniu z kartą, muszę przyznać, że posty mnie pozytywnie zaskoczyły. Są naprawdę przyzwoitej długości, ale bez zbędnego lania wody oraz sztucznego wydłużania. Piszesz na temat, czytelnie i zrozumiale. Akcje są przemyślane, a postać nie zaczyna nagle wychodzić poza własny charakter, by nagiąć akcję do potrzeb userów. Osobiście to doceniam, bo nie przepadam za zbyt poetyckimi eposami w postach, bardziej samemu stawiając na przejrzystość akcji. Dodatkowo bardzo dużym plusem jest sprawne odpisywanie. Może nie masz wielkiego stażu i różnie krótko się znamy, ale nie sądzę, abyś nagle zaczął znikać z fabuł czy mulić miesiącami. Wyglądasz mi na rzetelnego gracza i czekam na naszą rozgrywkę - czuję, że będzie nam się dobrze pisało.

Nick: Dobra... na samym początku miałem trudności z zapamiętaniem go, później miałem trudności z poprawnym zapisywaniem go, bo prawie cały czas robiłem jakąś literówkę, a później miałem kłopot z poprawnym wymawianiem go — ale ja to ja, wiadomo. Ogólnie poszperałem w kilku miejscach i mam prawie stuprocentową pewność, że cały czas wymawiałem go źle... ALE NADAL BĘDĘ TO ROBIŁ, bo Jahil brzmi uroczo. Sam nick ogólnie mi się podoba, już nawet nauczyłem się go pisać normalnie, więc jest progres. Poza tym — jest oryginalny, ale to też na pewno dodatkowo plusuje.
Avatar: Nie bardzo pamiętam jakie avatary miałeś wcześniej, więc nie zamieszczę tu żadnego porównania typu „kiedyś miałeś lepsze”. Aktualna grafika mi się bardzo podoba, choć obróbka nie jest fikuśna. Avatar nie jest przesadzony i przeładowany milionem efektów, ładnie wpasowuje się w szatę graficzną forum i ogólnie to nie ma w nim do czego się przyczepić, pasuje do anioła. Kwiecisty motyw jest cholernie fajny, a dla mnie dodatkowym plusem jest zakryta twarz — czasami czuję się jak cholerny fetyszysta, ale mam jakąś dziwną słabość do artów lub kadrów, na których twarz jest ucięta lub schowana, wtedy jest mi o wiele łatwiej wyobrazić sobie oblicze postaci na podstawie opisów z karty lub postów.
Podpis: Jest estetyczny i ładny, nic więcej nie napiszę, bo jakoś nie potrafię oceniać podpisów, to jeden z trudniejszych dla mnie punktów.
Postać: Samego Jahleela nigdy nie poznałem żadną z postaci, a to, jak dobrze jest kreowana postać dostrzegłem dopiero, gdy zacząłem prowadzić misję. Na pierwszy rzut oka nie dostrzegałem nic specjalnego, ale z czasem uznałem, że jednak anioł ten ma w sobie coś, co zapada w pamięć i na pewno nie zanikłby między innymi aniołami. Może nie wyróżnia się specjalnie wyglądem i nie ma jakiś jebitnie świecących oczu, ale jest to postać, którą bardzo szybko polubiłem. Przyznam szczerze, że nie czytałem karty, bo jakoś wolałem poznać Twojego bohatera na misji, tak po prostu. I wcale tego nie żałuję, bo nieźle się bawiłem.
Posty: Są bardzo dobre — potrafisz się dostosować długością do współgracza, nie zanudzasz, piszesz naprawdę składnie i ciekawie, ale również na tyle systematycznie, by wątki nie padały, a osoba, z którą piszesz nie poczuła się zaniedbana. Bardzo to lubię i z pewnością kiedyś dorwę Cię na jakiś wspólny wątek, by poznać Ciebie, Twoje postaci i posty jeszcze lepiej.

Nick: Neely — strasznie łatwo zapada w pamięć. Zauważyłem jednak, że najczęściej używam wobec ciebie zdrobnienia Neel, albo Neelie  ale to już moje dzikie fanaberie, których raczej się nie pozbędę. Yukimura Nobuyuki – damn it, boi. Uwielbiam używać ‘Yukimury’ gdzie tylko się da. Brzmi  tak super, że aż język sam się ugina przy wypowiedziach. Lepiej dobrać imienia i nazwiska nie mogłeś. Zdobyłeś mnie.

Avatar: do nich nie miałem nigdy zastrzeżeń — sam dobrze o tym wiesz. Dobierasz świetne grafiki i dodajesz świetnie pasujące napisy. I choć avatary miewasz w odcieniach szarości zawsze odznaczasz szkarłat oczu postaci. Sam to notorycznie robię, dlatego zyskujesz mocnego plusa. A, że kilka avatarów znalazło się w moim sekretnym folderze nikt nie musi wiedzieć, shh. Ten aktualny jest po prostu zbyt świetny i jak go zmienisz to pogadamy sobie inaczej.

Podpis: Zawsze okruszony jest kocim cytatem. Trafiasz nimi bezbłędnie i za każdym razem czekam na nowe aforyzmy. Jest skromny, a ja skromność lubię.

Postać: Yukimura zdobył mnie przede wszystkim swoim charakterem. Wiadomo, początkowo oko zawiesiłem na jego wizualizacji, bo i ona ma ten swój zaczepny pazur, ale to właśnie twoja karta wprowadziła mnie tak otwarcie w jego świat, w którym pragnąłem się zatopić bez uprzedzeń. Nobuyuki jest wygadany, zadziorny, a w tym wszystkim niepoprawnie kokieteryjny. Można było spieprzyć tę postać, bo ile to było bohaterów z ciemną przeszłością, pracujących w burdelu, wygadanych? Ale twoja postać żyję. Ma swój magnetyzm, któremu naprawdę trudno się przeciwstawić, trust me. Takie rzeczy nie wynikają z niczego. Masz do niego rękę. Cholernie dobrze prowadzisz Neela. Potrafisz wczuć się w jego skórę. I choć sam popełnia błędy, i z pewnością w wielu kwestiach się z nim nie zgadzasz, to i tak wszystko przedstawiasz tak gładko oraz prawdziwie, że chce się cię śledzić. Dosłownie. Chce się zagłębić w jego historię. Bo takie postaci aż chce się poznawać i odkrywać ich sekrety. Zawłaszcza na własną rękę.

Posty: Pierwszy raz miałem z tobą styczność już jakiś czas temu. Wtedy też mogłem poznać bliżej twój styl, zrozumieć go i polubić. Pisałeś strasznie sumiennie. Pamiętam jak posta dostawałem tego samego dnia, albo po max jednym dniu, co mnie samego nakręcało do dalszej kontynuacji wątku. Naprawdę byłem pełny podziwu. Twoje samozaparcie było niesamowite. Pisało mi się wtedy z tobą naprawdę dobrze, na tyle, że moje odpowiedzi naprawdę pojawiały się sprawnie. Potem była przerwa, a zaraz po niej kolejne wątki. Kolejne pomysły. Naprawdę — ja Tyr I — mogę stwierdzić wszem i wobec, że ewoluowałeś. Tak. Twój styl przeszedł jakąś pierdoloną metamorfozę. Nie wiem jak tego dokonałeś ale uwielbiam z tobą pisać. To chyba stało się moim hobby. Ale sam doskonale wiesz jak  wychwalam twoje posty prywatnie. Po każdym pragnąłem więcej i więcej, wciąż było mi mało. Nadal jest. W postach zawsze zawierasz niesamowicie ciekawe porównania, które tak bardzo cenie. Nawet proste czynności, które wykonuje w nich Nobuyuki opisujesz tak, że człowiek z zaciekawieniem się temu przygląda i zaczyna przenosić się do przedstawionego przez ciebie obrazu. I choć słynę ze swojego stalkerstwa ciebie zawsze będę śledzić gdziekolwiek nie pójdziesz, czuj na sobie mój nieprzenikniony, FANOWSKI wzrok. (•~•) Kiedy napiszesz mi książkę?

Nick: Kabriolet. Shay. Jest krótki, łatwy do zapamiętania, a w wymownie dźwięczny. Trochę jak szalest liści, lub dźwięk małego dzwoneczka. Shej. Czej. Nie wiem, która z wymienionych przeze mnie wersja wymowy tego nicku jest poprawna, ale to nie ma znaczenia, bo lubię je na takim samym poziomie, chociaż nie… ta pierwsza forma bardziej do mnie przemawia.

Avatar: Miałeś mnóstwo avatarów. Czarno-białych. Nie pamiętam kolorowych, jeśli takowe były - moje pamięć ich nie zarejestrowała. Niemal zawsze akcentujesz kolor ślepi Shaya, co ładnie komponuje się z całością. Osobiście lubię, kiedy jest zakolorowanych parę elementów w monochromicznych grafikach. Twoje obróbki są ładne i precyzyjne. Lubię na nie patrzeć, a czasem - w zestawie z doborem artem - nie mogę oderwać od nich wzroku. Technicznie nic nie można im zarzucić, ale zresztą pod względem wizerunkowym również. Ten obecny niemalże doskonale odzwierciedla moje osobiste wyobrażenia wyglądu Shaya. I ta konsumpcja owocu. Jabłka? Pomarańczy? Czy to subtelne nawiązanie do Neely'ego? *wink* Jeśli tak - podziel się tym posiłkiem.

Podpis: Kolory czcionek. Cytat.
Jest ubogi, jak emocje tej postaci, więc dopasowanie idealne, chociaż NADAL czekam aż pojawi się w nim jakaś dobra grafika. Uszczęśliwiaj jeżyki, draniu.

Postać: Była to jedna z pierwszych postaci, z którą pisałem wątek na tym forum, dlatego też mam do niej ogromny sentyment, nawet jeśli ten z mojej winy został przerwany. Zacznę od początku. Od Takahiro. Życie skopało mu dupsko z wielką przyjemnością. Biedaczek, chciałoby się rzec, ale... nie potrafię mu współczuć, gdyż jako Shay zrobił bardzo wielki krok do przodu. Lubię tę postać. I jej sfochowany sposób bycia też. Typ księżniczki. *parsk* Ma rozbudowaną historię, niezbyt banalną, a przy tym też dobrze skonstruowany charakter. Kreujesz go bardzo konsekwencje i w zasadzie to nie mogę się doczekać naszych fabularnych spotkań, bo koligacje naszych bohaterów też lubię.

Posty: Nie czytuje je zbyt regularnie, jednakże, nadal pamiętam nasz pierwszy wątek i mam rzut na to, jak teraz piszesz. Zrobiłeś postęp, wielki postęp, chociaż już wtedy dobrze pisałeś, jednakże miałem wrażenie, że twoje posty są za bardzo przesączone metaforami i zbyt podniosłe. Teraz to zbilansowałeś. Świetnie operujesz słowami. Umiesz oddać nimi charakter postaci, przedstawić, jakie emocje mu towarzyszą, a więc łatwo wczuć się w jego skórę. Mimo iż czasem długości Twoich postów jest imponująca, ten zabieg nie sprawia, że są w jakikolwiek sposób nudne, bo w twoim wypadku ilość nie rzutuje na ich jakość. Są dopracowane, składne. Chłonę każde napisane przez Ciebie słowo, ciekawy dalszych perypetii Shaya. I te charakterystyczne wycięcia - one zawsze będą kojarzyć mi się z Tobą.

Nick: Well, zdecydowanie bardziej podoba mi się Lachlan, niż ta druga opcja, która była brana pod uwagę. Tak, nadal kojarzy mi się ze słowem „nachlał”, co już chyba zawsze pozostanie takim naszym mini-śmieszkiem, aczkolwiek to urocze zdrobnienie w pełni to rekompensuje.
Avatar: Nie wiem, jak w ogóle mogłeś pomyśleć, że ten avatar mi się nie podoba. Uważam, że jest genialny, dodatkowo wiedząc, ile czasu wymagało zrobienie tych cętek i widząc rezultat końcowy — nie śmiałbym ocenić tego inaczej.
Podpis: Cuchnie tu biedą z tej jaskini, Lachie.
Postać: Początkowo z przyczyn zgoła oczywistych spodziewałem się kogoś innego. Baaardzo długo wyczekiwałem pojawienia się tego bohatera na forum, trochę się przy tym niecierpliwiąc i na w pół wątpiąc, że w końcu się tego doczekam, ale muszę przyznać, że warto było czekać. Zawsze spodziewam się, że przy kreacji postaci połączysz wszystkie, nawet z pozoru niepasujące do siebie elementy, które w finałowej odsłonie będą tak dopracowane i dopięte na ostatni guzik, że będzie to cieszyć oko. Zresztą usposobienie i zachowanie Lachlana idealnie odzwierciedla zwierzę, które stanowi nieodłączną część jego genotypu, za to ogromny plus.
Posty: One zawsze są na bardzo wysokim poziomie, nawet jeśli twierdzisz, że jest inaczej, rozpowiadasz mi wówczas jakieś herezje. Znam twój styl od bardzo długiego czasu, niezmiennie go sobie cenię i nigdy mi się znudzi, niezależnie od tego jaką postać wyprowadzisz. Wiesz to aż za dobrze, więc nie zamierzam się tutaj z tego względu rozdrabniać. Lachlana nie śledzę jednak celowo, gdyż mamy przed sobą misję i być może, jeśli szczęście nam dopisze, to wpadnie nam wspólna fabuła w jakiejś niedalekiej przyszłości — liczę, że mnie w tym względzie miło zaskoczysz.

Nick: Osobiście go wybrałem z puli kilkunastu innych propozycji, nad którymi dumałeś, dlatego też bardzo mi się podoba. Krótki, wpada w ucho i pasuje do młodego Lokcleara.

Avatar: Lubię rysunki tej artystki, czy tam artysty, ale nie wiedziałem, że Al ma tendencje do konsumpcji papieru, pewnie dlatego taka szkapa z niego. xD W zasadzie to tak bardzo przywykłem do tej grafiki, że w tym momencie nie wyobrażam sobie tej postaci z inną. Na swój sposób pasuje do jej charakteru i jednocześnie dodaje mu nutkę tajemniczości i nasuwa pytanie - Alcide ma w ogóle oczy? o.o

Podpis: Urocza panda, która przykuwa uwagę i krzyczy "Zjedz mnie, jak mnie złapiesz". Wiem, że tak naprawdę ma duszę diabła i uśmiechem godny tego kociołek z fr. Pod gifem kolor czcionki i parę linków. Skromność, która nie pasuje do tej postaci, ale minimalizm jest tu akurat wskazany.

Postać: Jaki ojciec, taki syn, chciałoby się rzec, ale na całe szczęście, Alcide'owi nie mięknął nogi na dźwięk słowa "medycyna" i nie dostaje orgazmu podczas skomplikowanych operacji, których na szczęście nie przeprowadza. Jest dobrze, bardzo dobrze. Znam go w sumie tylko z twoich opowieści, naszych ustaleń i karty, dlatego nie wiem, czy go lubię, czy też nie, wiem natomiast, że zasiadłeś do jego kreacji i odrobiłeś lekcje. Jego nazwisko w końcu do czegoś zobowiązuje. Generalnie lubię niegłupie postacie, które kierują się intelektem, nie pięściami, a Alcide właśnie do takowych należy, za to największy plus.

Posty: Nie będę się przesadnie rozpisywać w tym punickie. Lubię twoje posty. Są refleksyjne, pełne przemyśleń postaci. Umiejętnie wplatasz w to wszystko dialogi oraz akcje. Zawsze wczytuję się w niej uważnie, aby nie umknął mi żaden szczegół. Czasem wracam, by przeczytać raz jeszcze, aby się przekonać, czy faktycznie czegoś nie przeoczyłem. Umiesz wczuć się w postać, dlatego z niecierpliwością wyczekują wątku między Lachlanem i Alcide, a także zaczęcie. *ekhm*

Nick: Żur z Desperacji. Buldożer. Parszywa ameba (ups, nie to konto XD). I w końcu — Yury. Rosyjskie imię, które nie jest wcale przypadkowe i nie wynika z przeprowadzki na piaszczystą Desperację, a tym samym konieczność zmiany tożsamości, za co duży plus.

Avatar: Tego avka zbytnio nie lubię; miałeś na tej postaci dużo lepsze, choć nie o samo wykonanie tutaj chodzi, żeby nie było co do tego żadnych wątpliwości. Brakuje mi na nim nonszalanckiej, luzackiej postawy typowej do stylu bycia Yury'ego. Mimika na arcie jest zbyt spokojna, opanowana, iście anielska.

Podpis: Krótko mówiąc: destrukcja, choć skupiona jedynie na żarówce, wciąż pozostaje esencją tego bohatera. Poza gifem mamy tu jeszcze cytat, który również idealnie oddaje koncept naszego biomecha.

Postać: Wykazuję wobec tego bohatera pewien, jak mniemam, przewidywalny sentyment — w końcu to ta postać, do której tworzyłem Morozova, mając wolną rękę, poza jakimiś wstępnymi założeniami. Nic więc dziwnego, że bardzo lubię ich złożoną, rozległą relację, jak i wykazuję sympatię wobec twojego biomecha. Jeśli pokusiłbym się o stwierdzenie, że znam Yury'ego i jego koncept niemal tak dobrze jak własną kieszeń, to wcale bym nie skłamał. Dlatego też jego lekki styl bycia, sposób formułowania wypowiedzi i zachowanie sprawiają, że podczas czytania postów prawie automatycznie się uśmiecham. Historia Yury'ego również w moim osobistym odczuciu nie jest w żadnym razie przewidywalna czy przeciętna, a najzwyczajniej w świecie interesująca i wskazująca powód degradacji jego osobowości. Ponadto dualizm tego bohatera, to charakterystyczne rozdarcie, jest rewelacyjnym urozmaiceniem; od zawsze mi się to podobało. Właśnie przez to, nie da się umieścić go w jakiejkolwiek szufladzie, a co dopiero nazwać przewidywalnym neandertalczykiem, kierującym się siłą swoich mechanicznych kończyn.

Posty: Coś wspominałem o tym w poprzednim punkcie, więc ten już pominę i podaruję sobie szczegółową odpowiedź, bo popadniesz mi tu jeszcze w samozachwyt i postawią ci kapliczkę na Desperacji. Jak mi zaczniesz, to wkleję ci zaczęcie, elo. XD

Nick: jest krótki i wpada w ucho — na samym początku naturalnie kojarzył mi się z Rzymem (i myślałem, że postać ma się za Włocha czy coś) . Dobrze, że jest łatwy w wymowie, to przynajmniej nie łamałem sobie języka podczas czytania karty. A, i dopiero niedawno skapnąłem się, że Roma nawiązuje do fałszywej tożsamości postaci, także teraz wszystko ma sens.
Avatar: nie lubię tej postaci, nie lubię Psycho Pass i myślałem, że się po prostu nie przemogę, ale o dziwo nie jest tak źle. Mam jakąś dziwną słabość do koszul i krawatów, dlatego też moja awersja względem tego wizerunku przeminęła. Czasami aż zapominam, że to faktycznie ten typ, za którym nie przepadałem. Sam avatar jest dość prosty, ale bardzo przyjemny dla oka, a sama prostota na pewno nie ujmuje mu uroku. Poza tym ten wygląd jakoś tak dziwnie dobrze zgrywa mi się z charakterem postaci.
Podpis: grafika z koszulą i krawatem, oczywiście. Poza tym kolory czcionek i theme. Wszystko jest proste, ale najważniejsze info jest, więc nie ma co się burzyć.
Postać: nie miałem z nią styczności na fabule ale może będę miał, bo powiązania przecież mamy, więc nie wypowiem się odnośnie rozwijania postaci fabularnie, bo nie bardzo mam jak. Pamiętam, że Roma (swoją drogą lubię jego godność, dobrze brzmi) był na imprezie, ale nie zabawiłem na nim zbyt długo, dlatego też niespecjalnie śledziłem to, co się tam w ogóle działo. Dopiero niedawno sczytałem całą kartę i bardziej się w nią zagłębiłem, głównie po to, by mieć co napisać w tej rubryce. Sam bohater wydaje się być przemyślany (zresztą jak wszystkie Twoje postaci), więc tutaj oczywiście nie ma do czego się przyczepić. Cholernie podoba mi się jego charakter — to ten typ, przy którym po prostu nie można się nudzić, totalnie. Mam wrażenie, że gdyby doszło do jakiejś konfrontacji na fabule z Romą, to żadna ze stron nawet przez chwilę nie posmakowałaby nudy. Dogadałby się z Neely'm.
Posty: nie wypowiem się na temat postów na Romie, bo nie czytałem ich zbyt wielu (a raczej kilka sobie przejrzałem), ale wypowiem się ogólnie na temat Twojego pisania. Lubię Twoje posty — są treściwe, mają masę bardzo fajnych porównań i masz fajny styl. Czasami piszesz cholernie długie zdania, które osobiście ja bym nieco skracał, ale domyślam się, że to zabieg celowy, a także nieodłączna część unikatowego stylu. W każdym razie... nie pisaliśmy zbyt wiele, ale już po kilku postach jestem w stanie stwierdzić, że na pewno kiedyś jeszcze porwę Cię na jakiś wątek, bo zwyczajnie dobrze się z Tobą pisze.

Nick: Neely wpada w ucho, ale pamiętam jeszcze wersję sprzed aktualnej wersji i muszę przyznać, że ta podoba mi się dużo bardziej.
Avatar: Temat rzeka — avatary w twoim przypadku bardzo często się zmieniają i nie tylko na tej postaci, ale każde są wysokiej jakości i cieszą oko. Najbardziej w pamięć zapadł mi jednak ten. Aktualny jest minimalistyczny, a to już samo w sobie robi robotę.
Podpis: Zmieniłeś kotka z podpisu na nowego koteczka, którego też chciałoby się wygłaskać, ten również jest kjut (nie ma adekwatniejszego określenia). Chociaż czekam aż gang CATS w swojej nośnej „siedzibie” z innego gifa kiedyś w nim tymczasowo zawita, siejąc falę kociej propagandy. *parsk* Z kolei wykorzystany cytat świetnie odzwierciedla naturę Neely’ego, zważywszy na przeważającą w niej kocią naturę (poza biokinezą, oszukisto).
Postać: Nie mógłbym powiedzieć, że nie przepadam za Neelym, tego bohatera chyba nie da się nie lubić lub nie darzyć go, chociaż minimalną dozą sympatią. Może Nobu nie jest tym ulubionym spośród wachlarza twoich postaci, ale ma w sobie to coś, przez co nie można przejść koło niego obojętnie. Wyróżnia się w bardzo pozytywnym tego słowa znaczeniu na tle innych bohaterów na forum, za co ogromny plus. Trudno byłoby również nie pochwalić interesującej, dopracowanej kreacji tegoż kociaka, który przetarł szlak w związku z CATS. Ponadto wybitnie podoba mi się, jak styl bycia Neely’ego wręcz idealnie współgra z zachowaniem Alcide, to jest świetne. Może coś ładnego uda mi się wymyślić dla Nobu i Romy.~
Posty: Kiedyś wspomniałem, że lubię twój styl, nic się w tej sprawie nie zmieniło i mało prawdopodobne, aby uległo to zmianie. Określę go mianem lekkiego, takiego, który czyta się z przyjemnością i bardzo ładnego, czego nie trzeba dokładniej omawiać. Wyjątkowo lubię, gdy wyłapujesz esencję z akapitu i potrafisz ją przenieść, odnieść do własnej postaci bądź ponownie wykorzystać. Kiedy natomiast popiszemy dłużej, będę mógł się nad nim szczegółowej rozwodzić, ale na ten moment nie będę tego robił — muszę się z nim bardziej zapoznać, by wydać bardziej wartościową opinię, a nie zamierzam robić tego ad hoc. Czego nie można pominąć, a jest równie ważne, to fakt, że znajdujemy wspólny język na pewnej zgoła bardzo podstawowej płaszczyźnie w pisaniu jaką jest realizm, co bardzo dobrze wróży dla naszej współpracy (powiedźmy, że mam do ciebie zaufanie w tym względzie).

Co to za zaklepywanie bez uzupełniania, marsz poprawić się.

Nick: Niewątpliwie pasuje do sytuacji, w jakiej znalazła się postać. Z jednej strony Crane, utalentowany pianista, może nie święty, ale z całą pewnością nie bestialski, a z drugiej strony ta bardziej mroczna część jego osobowości - Hyde we własnej osobie. Na plus, pamiętam, że gdy po raz pierwszy go zobaczyłam (wraz w zestawieniu z Jekyll'em) to od razu zaczęłam czekać na KP, by zobaczyć, co takiego z tego pomysłu wyjdzie.
Avatar&Podpis: Mrrrr, to piękne oczy. A tak poważnie, to ten avatar strasznie mi się podoba zarówno pod kątem artu, jak i jego obróbki. Nie mam co do niego żadnych zastrzeżeń. Jeśli chodzi o podpis, to jest przyjemny dla oka, poza tym pasuje również do postaci ze względu na to, że teraz rządzi Crane, a nie Hyde.
Postać: Hah, teraz mi dałeś zagwozdkę. Strasznie polubiłam tego ex Dobermana, przez co szkoda mi Chrisa, gdy dowie się, jak bardzo narozrabiał, delikatnie sprawę ujmując. Wychodzę z założenia, że każda postać jest na swój sposób oryginalna, jednak sposób prowadzenia Crane'a oraz to, że faktycznie posiadał dwie zupełnie skrajne osobowości od razu przyciągnął moją uwagę. Ciekawe rozwiązanie fabularne, widać, że Hyde się rozwija, dlatego chętnie będą go dalej obserwować. O ile przeżyje. Fajnie, że faktycznie ocierał się o bycie prawdziwym zdziczałym, był przywiązany do pojedynczych jednostek oraz na największy plus zasługuje właśnie ta olbrzymia rozbieżność między pianistą, a byłym dobermanem. Hyde mnie fascynuje (może nie aż tak bardzo, jak Jekylla), stąd też niecierpliwie czekam na dalsze rozwinięcie naszego wątku.
Posty: Zawsze na wysokim poziomie. Serio. Trochę mnie przeraża pisanie z osobami, które mają tak lekki i przyjemny styl, dzięki któremu posty czyta się naprawdę z przyjemnością (a także wpada w kompleksy), ale zdecydowanie jest to na plus. Świetnie przedstawiasz tok rozumowania Hyde'a, zawsze odpowiednio dobierasz słowa podczas opisów, dzięki czemu łatwo jest sobie wyobrazić, że postać faktycznie zrobiła to, powiedziała tamto. O braku błędów już nie wspomnę, a przynajmniej dla mnie są one całkowicie niewidoczne. Czekam na więcej.

Nick: Zawsze mi się podobało, że dajesz swoim postaciom polskie słowa za nicki. Może nie każdej, ale mimo wszystko jest Skoczek, jest Chyży. Na plus oczywiście, bo to rzadkość, a przy tym nie brzmi źle. Do tego po prostu pasuje do postaci konia/centraura, bo można o nim powiedzieć, że jest chyży.

Avatar & Podpis: Aaah, ten avatar jest krótszy niż możliwy maksymalny, zawsze rzuca mi się to w oczy i zawsze zaburza jakiś porządek, ale nie mogę narzekać na samo wykonanie, ten lekki niebieski jest taki przyjemny. A w podpisie najlepszy gif z Kandą, jaki istnieje... zawsze wzdycham jak gdzieś przelecisz mi wraz z tym zestawem, bo uwielbiam ten uśmiech. Jak zawsze plus za polski cytat, także rzadkość, a przyjemna.

Postać: Muszę się bez bicia przyznać, że ten konkretnej postaci postów nie czytałam, więc w ocenie mogę się opierać na KP. Już wcześniej, jak w podpisie był gif z koniem, to mnie zaciekawiło. Niby pospolite zwierzę, a nie kojarzę wymordowanego konia, nie mówiąc już o centaurze. Ahh, centaury. Plus za problemy z równowagą po odmianie, to musi być urocze jak chwieje się na ludzkich nogach xD Imię psiska-ogniska jest cudowne, uznaję, że to wszystko należy do kreacji postaci. Wielki plus za umiejętność łucznictwa, teraz to w ogóle mamy zodiakalnego Strzelca.

Posty: Jw. Trudno mi ocenić konkretnie w przypadku tej postaci, ale pamiętam posty pisane na Skoczku, takie zorganizowane i z pomysłem. ... Dobra, poszłam poczytać fragmenty postów. Wydaje się całkiem zadziorny, zarówno w wypowiedział jak i zachowaniu. Nie ma się czego przyczepić, lubię twoje posty, niezależnie od postaci, którą akurat piszesz.