Czarcie gówno. Miał ochotę wyrzucić z siebie cały potok przekleństw przy okazji wkurwiając każdego ktokolwiek by się napatoczył. Zdecydowanie mógł powiedzieć, że teraz nie czuł się najlepiej. Gorzej już chyba z nim nie było. Kiedy ostatni raz był w opalach skończyło się na poważnych ranach, ale nie pamiętał już kiedy ostatni raz go torturowano. Musiał myśleć trzeźwo cały czas, ale ból sprawiał że odpływał co chwila. Każdy skrawek jego ciała bolał niemiłosiernie i powodował, że miał ochotę się przespać. Niestety nie było mu to dane. Niedługo napastnicy wrócą, a on będzie znowu dręczony. Najważniejsze było nie odpłynąć podczas samych tortur. Nie da się złamać. Był na tyle zmotywowany by stąd wyjść i wrócić do swoich, że to wszystko dodawało mu sił. Co prawda to nie było wiele, ale mimo wszystko. Wiedział, że nie może tutaj umrzeć. Kto zaopiekuje sie Chisaną? Ryszardem i psiakiem? W ustach czuł krew. Wypluł ją sprawiając sobie tylko więcej bólu. Jeszcze jakby miał wolne ręce. Poradziłby sobie jakoś. Stracił miecz. Niedługo utraci może i własną godność. Ale to nie mogło się tak skończyć. W tle usłyszał głos. Nie mógł stwierdzić czy już widział i słyszał rzeczy, których nie było czy po prostu faktycznie ktoś tam był. Podniósł delikatnie głowę starając się nie nadwyrężać swojego ciała. Każde drgnięcie sprawiało, że wił się z bólu. Przeanalizował jego słowa i nie odezwał się w ogóle. Nie było kurwa gorzej. Nie pamięta takiej sytuacji. Nie potrafił sobie przypomnieć niczego. Widział truchło psa, ale poza tym człowieczkiem nie było tutaj niczego ciekawego. Nie widział innych Łowców, a to znaczyło, że uciekli. Powątpiewał by wrócili go odbić. Będzie musiał poradzić sobie sam albo umrzeć. Dwie możliwości. Przetrwa albo umrze. Będzie uparty do samego końca. Nie wiedział nawet ile to już godzin. Myślenie było przerywane bólem. Nie potrafił zupełnie zebrać myśli. Czuł się słaby i świadomość bycia w beznadziejnej sytuacji sprawiała, że tracił siły. " Nie kurwa. " Tak nie będzie.
Kolejne słowa dotarły do jego uszu. Czuł się tak jakby jego głowa była w wiadrze z wodą i docierało do niego bulgotanie. Gdy w końcu zrozumiał co "towarzysz" do niego powiedział to delikatnie podniósł głowę znowu czując przypływ bólu. Zacisnął zęby i w końcu otworzył usta.
- C..Ciro. - Miał problem z wypowiedzeniem własnego imienia, ale gdy to zrobił poczuł jak krew zbiera się w jego ustach. Wypluł wszystko, ale ona tylko dalej napływała. Nie umiał sobie z nią poradzić, wiec co chwila wypluwał krew na podłogę. To była kwestia minut zanim wrócą, więc musiał się dowiedzieć tyle ile mógł. Nawet nie miał siły się z nim kłócić, że wcale nie jest takim gówniarzem. To nie miało znaczenia. Był na granicy pomiędzy życiem a śmiercią.
- A Ty? - Wolał wiedzieć jak się nazywa. Może będą mieli szansę spędzić ostatnie chwile razem. A może wyciągną któregoś z nich i będzie po zabawie. Też fajnie.
- Gdzie jesteśmy? - Pierwsze ważne pytanie. Ustalenie pozycji mogło mu pomóc, ale raczej tylko po to by dla własnego spokoju ustalić co się stało. Nie pamięta wiele, a ostatnie co wie to, że od co najmniej paru godzin jest ostro gnębiony. Jeszcze raz zacisnął zęby czując, że go wręcz paraliżuje. Taki słaby. Był zdecydowanie zbyt pewny siebie. Będzie musiał wrócić do treningów. W tym bądź następnym życiu.

A więc trafił do miejsca którego nie chciał tak naprawdę odwiedzić. Na pewno nie w takich okolicznościach. Sam wolał torturować niż być torturowanym. Dobrze znosił ból, ale też bez przesady. Będzie milczał jak grób. Może ewentualnie jakieś krzyki wyjdą z jego gardła, ale nie wyda żadnych informacji. Znał swoje limity, ale nie sądził by w takim stanie wytrzymał długo zachowując przytomność. Na szczęście miał teraz chwilkę przerwy by odpocząć. Chociaż był w trakcie rozmowy to zamknął oczy i starał się rozluźnić mięśnie pozwalając im na regenerację. Wystarczyłoby parę godzin by mógł zacząć swobodnie chodzić, ale ciągle odczuwałby ból. O niczym innym nie marzy jak o odpoczynku. Myślenie pod taką presją nie jest wcale przyjemne. Wszystkie myśli są zagłuszane ciągłym bólem. Skupienie się jest praktycznie niemożliwe.
Słuchał jego koleżki z celi uważnie, ale to nie było to co chciałby usłyszeć. Misja musiała się zakończyć niepowodzeniem albo im się udało, ale został w tyle. Teraz będzie musiał się z tego wykaraskać - sam bądź z kimś. Ten człowiek na pewno by chciał się stąd urwać. Może jest jakiś sposób by jednak nie zemrzeć tutaj w męczarniach. Musiał przeanalizować sytuację. Z zamkniętymi oczami szukał rozwiązania, ale chwilowo nic nie wpadało mu do głowy. Ich szanse na przeżycie były nikłe, ale mimo wszystko były. Teraz nie mają wiele do stracenia. Wysłuchał go do końca, ale nie miał szansy odpowiedzieć, bo usłyszał otwierający się zamek. Odwrócił się w stronę drzwi tak by wszystko widzieć. Co prawda świecenie latarką po oczach nie było dla niego zbyt inteligentne i już chciał się odezwać, ale zrezygnował. Od razu dostałby w pysk chociaż jego chamska natura zbyt często wychodziła na wierz kiedy nie trzeba było. Jeszcze poznają jego prawdziwe ja i to nie raz. Na razie wolał jeszcze się nie odzywać. Przyglądał się szerokiemu i trochę nie wiedział co ma o nim myśleć. Na pewno był wielki, ale czy szybki? W głowie pojawiło mu się już parę propozycji jak go zabić z użyciem drutu, którym ma owinięte nogi i ręce. Usłyszał jadowity ton, który tylko sprawił że podniosło mu się ciśnienie. Pieprzony pachołek będzie mu groził. Gdyby tylko miał wolne ręce. Wziął głęboki wdech i wypuścił powietrze. Zapaliłby papierosa. W tym momencie. Teraz. Now. Otworzył usta i miał już coś powiedzieć, ale powstrzymał się wydając z siebie tylko jeden ciągły dźwięk. " Spokojnie. Nie daj się sprowokować. " - Powtarzał sobie w myślach. Kurwa. Nie będzie spokojny. Naprostował się powoli i oparł plecami o ścianę. Ładnie i kulturalnie siedział na tyłku obserwując okolicę sprawdzając czy coś nadaje się tutaj do poluzowania drutów.
- Kurwa jebana. - Mruknął i miał dokończyć całą wiązankę, ale nabrało mu się trochę krwi. Wypluł to na raz i przyglądał się młodziakowi, który nosił olej. No proszę nawet mają takich przydupasów. Pewnie robi im za męską dziwkę wieczorami i boi się powiedzieć słowem. Kłótnia też przykuła jego uwagę, ale najbardziej był ciekawy reakcji Dem'a. Starał się delikatnie poluźnić ten drut tak by wyciągnąć rękę, ale nie wiedział czy są jakieś rezultaty. W dodatku jeżeli baniak stałby dość blisko to chętnie by go przewrócił w stronę tego szerszego gościa. Jego akcje były bardzo ograniczone. Nie chciał jeszcze umierać, ale chwilowo zapowiadało się nie bardzo kolorowo. Ciekawiło go czy ten człowieczek się do niego zbliży. Jeżeli tak to już miał nawet plan co mu zrobić. Jego krwiste oko wbijało się w łysego debila, zaś na ustach pojawił mu się mały uśmieszek. Plan zależy od tego czy ten do niego podejdzie. Jeżeli tak, a często ludzie którzy pokazują wyższość kucają przy ofiarach i zaczynają swoje piękne monologi to pewnym jest, że Ciro przy pierwszej okazji wgryzłby mu się w szyję starając się wygryźć spory kawał skóry. Jeżeli dobrze by trafił wykrwawiłby się on w przeciągu minuty może. Ale do tego musiałby trafić w główną tętnicę, a to już nie było takie proste.

Spodziewał się, że jego napastnik będzie agresywny ze względu na jego małe bluźnienie, ale nie spodziewał się od razu takiego ciosu. Miotnęło nim niczym szatan niewinnym ciałkiem po ścianie. Poczuł ogromny ból w całym ciele i nawet nie wiedział jak się nazywa. A to był dopiero początek. Twarz. Dostał w twarz prawda? Powoli przestawał czuć jakikolwiek ból. Czuł go już od parunastu godzin i teraz nie wiedział nawet gdzie go boli. W skrócie niestety, ale był na skraju pojmowania wagi sytuacji. Wiedział też, że jego plan był najbardziej ryzykownym na jaki mógłby się posunąć, ale kto nie ryzykuje ten nie zyskuje. Taka jest prawda i szpiegmistrz doskonale zdawał sobie z tego sprawę. Jego oko wbijało się w gnojka, a następnie na wrzący olej. Tak bardzo blisko. Gdyby mógł mu zanurzyć tam twarz. Na samą myśl uśmiechnął się, a wiedział że z perspektywy drugiej osoby mogłoby to wyglądać dziwacznie. Nie miał zamiaru się tutaj poddać. Nie i koniec. Zabije ich wszystkich i wyjdzie na zewnątrz. Miał pełne ręce roboty, ale na razie musiał sobie to wszystko poukładać. Na spokojnie. W tym momencie niestety nie mógł ułożyć normalnego planu. Musiał improwizować wszystko na bieżąco, bo inaczej sobie nie poradzą.
Przyglądał się jak jego towarzysz zostaje przyciągnięty brutalnie do balii, a następnie zaczęli z nim zabawę. Dojrzał cień nadziei. Kolejny. Jego ręka była wyciągnięta z drutów. Mała żaróweczka zaświeciła się nad głową Ciro. O tak. To będzie świetne. Teraz musiał się tylko pozbyć wszystkich tutaj, a dalej się pomyśli. Widział jak bardzo poraniony jest Dem, ale miał nadzieję, że to wytrzyma. Jego wola do walki była tutaj koniecznie potrzebna jeżeli mieli mieć jakiekolwiek szanse. Szybciej. Podejdź. W głowie Łowcy brzmiało wiele głosów, ale teraz budziła się jego prawdziwa natura. Sadysta, który chce przeżyć. Czy jest jeszcze bardziej niebezpieczna kombinacja od zdesperowanego i szalonego Łowcy? W sumie to tak. Nieobity wkurwiony i szalony Łowca. W końcu nadarzyła się okazja do wymierzenia ciosu. Kiedy jego zęby zatopiły się w jego skórze poczuł ekstazę. Tak, tak to jest chore. Ale co może poradzić człowiek, który jest sadystą ? Zupełnie nic. Czuł jego krew, która ulatniała się z rany, a w jego ustach po uderzeniu został kawałek mięsa. Cios, który otrzymał praktycznie pozbawił go świadomości, ale tylko jego determinacja trzymała go teraz na nogach. Słyszał dźwięk łamanej kości i czuł jak bardzo go to zaczyna boleć. Krew musiała się polać po jego twarzy, ale czy to miało znaczenie? Jeżeli ugryzł tam gdzie trzeba to koleś szybko się nie podniesie. Kopnięcie posłało go zaś na podłogę, ale z jego ust wypluł najpierw kawałek mięsa, a potem resztę krwi. Zaczął się cicho śmiać będąc zadowolonym ze swojego wyczynu. Satysfakcja zakryła trochę ból, ale nie na tyle by mógł się swobodnie poruszać. Sunął majestatycznie po ziemi, aż do Dem'a.
- Masz wolne ręce. Rozwiąż mnie. - Powiedział raz, ale nie wiedział czy do niego dotarło. - Ściągnij to kurwa jak chcesz przeżyć. - Motywacja swojego towarzysza. Miał nadzieję, że pomoże bo jeżeli nie to będzie musiał poradzić sobie w jakiś inny sposób. Jeżeli ten go uwolnił to od razu wziął się za swoje druty na nogach. Nie miał zamiaru próżnować. Nie wiadomo ile mieli czasu zanim znowu te gnojki nie wpadną. Był prawie pewny, że mają trochę więcej czasu niż wcześniej.

// Jestem za bardzo ograniczony teraz przez tego koleżkę. Cieszę się, że pomysł się spodobał. Będzie jeszcze więcej ciekawych pomysłów jak będzie do tego okazja.

Doskonale zdawał sobie sprawę, że Dem mógł zemdleć. Cholera wie jak bardzo go męczyli. Nie pamiętał zbyt wiele, ale to nie znaczyło że silna wola przetrwania pomoże mu wstać i miał nadzieję. Musiał delikatnie podnieść głos by w końcu to do niego dotarło. Był wolny cholera. Miał wolne ręce i teraz mogli zrobić wszystko. Wydostanie się stąd nie będzie łatwe, ale dla chcącego nic trudnego. Łowca zawsze znajdzie drogę ucieczki. Przetrwa choćby i całe wojsko zrzuciło mu się na głowę. Nie potrafili poradzić sobie z nimi od wielu lat. Pierdoleni. Nie potrafią poradzić sobie z buntownikami, a miastem zachciało im się rządzić. Nie rozumiał na jakiej zasadzie to działało, ale na pewno nie chce by ta pieprzona banda nieudaczników się go pozbyła. Był na to zbyt dumny cholera. Lepiej by już całe to miasto zniknęło z powierzchni ziemi. I jeżeli będzie taka potrzeba to zajmie się tym osobiście.
Widział tylko jak ręce złodzieja zwisają bezwładnie, ale w końcu drgnął. Ruszył się, a Ciro uważnie mu się przyglądał. Nie odzywał się ani słowem i oczekiwał, aż w końcu zbierze się do kupy. Był zdezorientowany, ale co z tego? Sadysta chciał się stąd wydostać i odzyskać to co jego. Wszystko. Godność. Artefakty. Papierosy. Przepełniała go furia, która niedługo wyjdzie na wierzch jak tylko będzie mógł się wyżyć. Czy tak trudno jest ogarnąć sytuację? Ciro powoli trafił cierpliwość, ale ten w końcu się odezwał. " No proszę." - A jednak miał wolę do życia. Kto by się spodziewał. Dzięki temu będą mogli się wydostać, ale co dalej? Widział jak ten zaczyna się męczyć z drutami.
- No proszę. - Powiedział cicho widząc jak ten w końcu z radością zdejmuje swoje "łańcuchy". Czas na Łowcę, ale oczywiście to nie mogło być takie proste no nie? Musiał wymyślić coś na poczekaniu by ten go wyprowadził. Cwane. Mądre nawet. Zabezpieczenie. Polisa na życie. Zgoda niech i tak będzie. Będzie musiał ochronić go do czasu aż przestanie być użyteczny. To była pierwsza myśl jaka pojawiła się w jego głowie. Jeżeli ten spowolni i zacznie opadać na dno to wtedy pociągnie również Łowcę. Na taką okoliczność będzie musiał się przygotować. Wszystko już mniej więcej zaplanował, ale najpierw musieli się stąd wydostać. Kiedy ten dalej do niego mówił to Ciro już zajmował się ogarnianiem otoczenia. Sposobu wyjścia bez tego pieprzonego frontowego wyjścia. Jeżeli przez niego wyjdą mogą zostać poszatkowani w parę sekund. Mieli balię z wrzącym olejem. Przyda się na pewno. Jeszcze nie był pewny jak, ale będzie musiał coś wykombinować. Wypluł krew, która znowu mu się nazbierała w ustach. To wszystko dostarczało mu adrenaliny, której już jakiś czas nie czuł. Siedzenie za biurkiem to nie było jego marzenie, ale teraz ma poważniejszą funkcję. Nie postawił jeszcze organizacji na nogi. Nie zrobił czystego gruntu pod przejęcie miasta. Miał tyle rzeczy do zrobienia, a teraz był zagrożony. Nikt nie wie o jego planach, więc to by się zmarnowało.
Spojrzał na złodzieja i uśmiechnął się będąc wybrudzony krwią. Niech usłyszy to co chce. Tańce z Sadystą jedna sztuka poproszę. Ależ proszę bardzo!
- Jasne. Po prostu to ściągnij. Musimy być gotowi. Jeżeli tu przyjdą zanim oboje będziemy wolni to zginiemy. - Grzecznie mu wytłumaczył całą sytuację. Oboje byli w cholernie złym położeniu. Razem mogli to wszystko zrobić, a potem się zobaczy. Jeżeli ten faktycznie zacznie mu ściągać druty to Ciro by wziął wszystkie druty w rękę. Na pewno się przydadzą. Musieli mieć improwizacyjną broń na każdą okoliczność. Druty te nawinąłby sobie na knykcie zostawiając wystające elementy tak by posłużyły za brutalny kastet z "ostrzami".  Podnosiłby się spokojnie i starał się jak na razie ogarnąć jak bardzo jest "uszkodzony". Musiał przyznać, że teraz jego zdolności bojowe opadły znacznie. Powinien sobie poradzić za jakąś chwilę jak krew z powrotem wróci do jego nóg. Spojrzał jeszcze na drzwi, a następnie na wnętrze. Może jakieś okno? Cokolwiek cholera.
- Na wszelki wypadek stój blisko drzwi. Jeżeli ktoś tu wejdzie trzeba go zabić. Zebrać broń. Cokolwiek co się przyda. - Zarządził. Miał doświadczenie w takich sprawach. To nie jest jego pierwsza ucieczka, ale trzeba przyznać że w takiej ciężkiej sytuacji jeszcze nie był. Szanse są zawsze. Wystarczy się zmotywować dostatecznie. Nie mieli zbyt dużo czasu, więc również i na analizę sytuacji nie było czasu. Na szczęście jego zdolności pozwalają mu na szybszą analizę. Wykombinuje coś na pewno. Jeszcze tylko chwila. Tylko kurwa chwila.

Nie spodziewał się aż takiego dużego oporu z powodu ran. Znaczy tak, oczywiście.... domyślał się, że to wszystko będzie trudniejsze, ale nie aż tak. Nie mógł się nawet cholera podnieść. Czucie w nogach było bliskie zeru. Musiał szybko coś na to poradzić. Zaczął masować mięśnie starając się zmusić je do pracy. Niech zaczną działać. Nie mogą być miękkie. Twardym trzeba być! Miał wrażenie, że jest wrakiem człowieka którym był jeszcze paręnaście godzin temu. Ale to nie sprawiło, że będzie się poddawać. Wszystko dopiero teraz się zaczynało. Takie drobnostki jak brak czucia i obolałe całe ciało nie zatrzymają go. Wyciągnął nogi przed siebie dając im możliwość na odpoczynek. Niech krew dopłynie tam gdzie musi. Miał parę minut na ogarnięcie się zanim tu wrócą. To kwestia czasu. W najgorszym przypadku już ktoś tutaj wraca, a Ciro z podłogi nie będzie w stanie zrobić zbyt wiele. Ale koniec tych czarnych myśli. Trzeba się jakoś uwinąć z tym wszystkim.
Bardzo ucieszył go fakt, że Dem ruszył dupsko tam gdzie mu kazał. To miejsce było strategiczne i chociaż jedna osoba musiała je zająć. Bez tego byliby obydwoje na widoku. Szanse na wykonanie ruchu mniejsze niż 10 %. Tutaj mieli ogromny wachlarz możliwości. Ciro oparł się mocniej o ścianę i wziął parę głębszych wdechów. Z drutów zrobił sobie prowizoryczne kastety tak by w razie czego móc poradzić sobie z ewentualnymi gośćmi. Wszak byli więźniami w placówce SPEC. Tutaj ich jest od zarąbania i jeszcze więcej. Tudzież właśnie lepiej się przygotować. I nagle zaczęły otwierać się drzwi. Skupione spojrzenie Ciro wbijało się w młodzika, który powoli wchodził do środka. Doskonale zdawał sobie sprawę, że Dem jest za drzwiami.
- Wejdź do środka i zamknij drzwi. - Grzeczna komenda. Spodziewał się, że ją wykona, ale jeżeli nie to daje znak Dem'owi by ten zamknął drzwi i wciągnął młodego. Chociaż bardziej prawdopodobne jest to, że ten jednak wejdzie. Ale po co tutaj przyszedł sam? Wiele opcji ujawiło się w głowie Łowcy, ale nie miały one żadnego znaczenia strategicznego. Możliwe, że to po prostu spontan? Spróbował podnieść się. Jeżeli dalej nic z tego to dalej leżał i masował nogi.
- Czego chcesz ? - Grzecznie po raz kolejny zapytał. Oczekiwał prostej odpowiedzi. Żadnych referatów.