Mieszcząca się pośród gęstych zalesień wichrowych szczytów. Można, by pokusić się o stwierdzenie, że została na swój sposób przez nie wchłonięta, jakoby połknięta w całości przez tutejszą roślinność, odcinając ją od reszty świata. Trudno ją dostrzec przez porastający ściany budynku bluszcz, dach budynku niekiedy zlewa się z odcieniem masywnych, gęsto rozkładających się gałęzi i staje się tłem dla części nadziemnej wieloletnich drzew. Dywan wysokiej trawy dawno temu skonsumował mieszczącą się tu niegdyś ścieżkę. Dopiero z bliska można dostrzec nienaturalny, nieco prostokątny obrośnięty kształt, a nawet rozsuwane drzwi wejściowe. Wnętrze nie zachwyca nie wiadomo jakim luksusem, jest skromne, lata świetności ma dawno za sobą i nie odbiega od tradycyjnego wyglądu małych, japońskich domostw spoza zapomnianych metropolii. Co jednak ciekawe w środku ma tradycyjne palenisko.