Napis wyryty na drzwiach może i nie przeraża, ale przynajmniej przypomina niektórym Psom, że tutaj swoje lokum ma Pudel. Nora jest średniej wielkości, jeśli chodzi o długość i szerokość, jednak wysokim osobom trudno jest się tutaj odnaleźć, gdyż pomiędzy ziemią a sufitem jest gdzieś 1,80m. Przynajmniej ogranicza to wizyty nieproszonych gości.
Naprzeciwko drzwi, przy ścianie, jest postawione biurko. Na nim leży zapas papierów, ołówków, oraz długopisów. Podziurawiona, mające najlepsze lata dawno za sobą tablica korkowa jest zapełniona jest dziwnymi kartkami z obliczeniami, skrótami i technicznymi rysunkami. To miejsce pisania i gromadzenia raportów, robienia spisów, sporządzania notatek, a także tworzenia własnych projektów, często skomplikowanych, ale czasem też wybitnie kreatywnych jak na warunki Desperacji. Generalnie, całe biurko jest zawalone. Obok biurka znajduje się stara szafka, a w niej różnego rodzaju narzędzia zgromadzone przez Chrisa, śrubki i inne ciekawe rzeczy. Krzesło jest proste, ale bezbłędnie spełnia swoją funkcję. Koło prawej ściany znajduje się łóżko polowe. Ocieplone przez lisie włosie schowane wewnątrz pozszywanych materiałów, tworzących (para)poduszkę i (para)kołdrę. Koło lewej ściany znajduje się różnego rodzaju zepsuty sprzęt, od łóżek polowych, przez radia, po broń palną. W wolnych chwilach Chris próbuje stwierdzić, co dokładnie się zbuntowało i czy da się to naprawić.