Godność:
Nessarose Hyles
Pseudonim:
Nessa, Neska, byle nie Rose czy Różyczka, bo szału dostanie!
Płeć:
Kobieta
Wiek:
26 lat
Zawód:
Mechanik
Miejsce zamieszkania:
Miasto 3

Organizacja:
S.SPEC
Stanowisko:
Inżynier
Rasa:
Człowiek
Ranga:
Mechanik

Moce (/artefakty/technologia):
Mobiculum z dodatkowym, łatwo odłączanym akumulatorem i dobudówką umożliwiającą transport złożonego w kostkę robota lub małego bagażu (co jednak może destabilizować pojazd, dlatego trzeba ostrożniej i wolniej jechać).
Robot wsparcia "jugi" o podstawowym udźwigu 50 kilogramów, zasilany akumulatorem. Zmodyfikowany i zaprogramowany tak by był w stanie złożyć się w poręczną kostkę i dał załadować do pojazdu.
Umiejętności:
Złota rączka, czyli babka od wszystkiego. I wbije gwoździa, i naprawi radio, może też odetkać zlew lub usprawnić ulubiony motocykl. Całe życie majsterkowała, bawiła się narzędziami i pomagała z czym się tylko dało. Teraz dostaje dodatkowo za to pieniądze.
Światły umysł, który pozwala widzieć "więcej", głównie w niepotrzebnych nikomu gratach czy częściach zapasowych. Wszystko da się przerobić tak by znowu dało się wykorzystać. Taki recykling technologiczny, mocno eksperymentalny. A to, że czasem coś zamiast polecieć, spadnie komuś na głowę... Nikt nie jest idealny!
Mistrzyni sztuki walki wielkim kluczem francuskim... jak to "nie ma takiego sportu"?! Każdy wojak musi umieć walczyć, choćby dla samoobrony. Strzelanie czy ciachanie nie przypadło źle znoszącej widok krwi kobiecie, ale manewrowanie czymś ciężkim i dla większości osób także nieporęcznym, Neska wytrenowała do perfekcji. Nie ma w zwyczaju nosić ze sobą żadnego młota, ale niektóre z jej narzędzi są z naprawdę solidnej stali i celne uderzenie takim kogoś w zęby może wyratować z niejednej sytuacji.
Prawo jazdy kategorii każdej, nawet jeśli nieoficjalne. Nessa wie jak poruszać się na dwóch (lub więcej) kółkach i kraksa jej nie grozi, nawet na trudnym terenie. Poza kiszeniem się w garażu, lubi potestować nowe zabawki na ziemiach Desperacji, a tam warto znać się na błyskawicznej ucieczce.
Zdolności manualne, coś bez czego nie obejdzie się żaden mechanik. Poza pracą przydają się również do innych prac, nawet tak niezwiązanych z tematem jak szydełkowanie lub składanie origami. Każdy ma hobby, a tak się złożyło, że Neska bez przerwy robi coś dłońmi, częściowo z nawyku, częściowo z wiecznego poddenerwowania.
Słabości:
Niski temperament, łatwy do zmanipulowania i wykorzystania przeciwko niej samej. Wystarczy ją wkurzyć, wyprowadzić z równowagi czy pogrozić, a już przestaje myśleć racjonalnie. W szale jest w stanie wbiec na ruchliwą ulicę, stanąć do walki z kimś o wiele większym, a żeby udowodnić swoją rację nie przejmuje się narażaniem własnego i cudzego życia.
Boi się węży. Ogólnie przeraża ją wszystko co obślizgłe i pokryte łuskami, więc nie przepada za rybami, niechętnie odnosi się do płazów (są takie odrażające!) i gadów, jednak to węże powodują u niej atak paniki. Zdjęcie przeżyje, gumowego też, nawet takiego w terrarium, ale jak zaczyna się to wić, syczeć na nią i zbliżać się, gdy jest szansa, że jej dotknie... z klifu by skoczyła, a się nie dała!
Nigdy nie nauczyła się pływać i nie spieszy się jej by to zmieniać. Jak wpadnie do wody, zwłaszcza w wypełnionych żelastwem bojówkach, idzie na dno jak kamień i pozostaje się jej tylko modlić.


Wygląd zewnętrzny:
Sto siedemdziesiąt centymetrów całkiem szczupłej, ale nie wychudzonej na badyl babki. W pozornie smukłym ciałku kryje się całkiem sporo mięśni, wystarczających by nadążyć za całodobową pracą w pocie czoła. Włosy oryginalnie w barwie truskawkowego blondu, regularnie myte są koloryzującą odżywką by nadać im intensywniejszego, różowego odcieniu. Jak przystało na rodowitą amerykankę, oczka ma błękitne jak niebo, a karnację jasną, skłonną do opalenizny. Uszy przekłute w paru miejscach i percing w nosie są rzadko eksponowane ze względu na służbę. Jedynie kolczyk w języku zawsze nosi, bo do ust zazwyczaj nikt jej nie zagląda, zwłaszcza, gdy trzyma je zamknięte i nie pyskuje. Posiada tatuaż kół zębatych ciągnący się od połowy pleców aż przez ramię i na szyję, wykonany po otrzymaniu stanowiska inżyniera o którym tyle marzyła.
Charakter:
Pewna siebie laska, której największą zaletą jest najprawdopodobniej jej naiwna momentami lojalność. Można by porównać ją do psa, który idzie ślepo za swym panem nawet w ogień i jest głuchy na rozkazy obcych. Dzięki temu pomimo swej butności Neska idealnie odnalazła się w armii, której decyzji i rozwiązań nigdy nie neguje, choćby wydawały się wyjątkowo nie na miejscu. Ma w sobie jednak coś z buntowniczki, posiada własne zdanie o które nie boi się zawalczyć i ma w zwyczaju pyskować, ale potrafi powstrzymać to wszystko przed zwierzchnikami, zwłaszcza, gdy może przelać frustracje na rozwalający się po raz setny sprzęt czy zająć modyfikowaniem nowej technologii, którą idzie potem przetestować na ziemiach Desperacji. Oczywiście nie łatwo było zdobyć takie pozwolenie, w końcu to wielka samowolka, a i zagrożenie dla życia przydatnej jednostki, jednak swoją dotychczasową służbą (i milionem podań, ciągłych próśb i przekonywania jak to dobrze wpłynie na pracę jej i całej jednostki) udowodniła, że da sobie radę w najtrudniejszych warunkach, a także nie pozwoli wyprać mózgu jakimś podejrzanym typom oferującym lepsze warunki i dziwne ideologie.
Poza tym wszystkim; twardą skorupą, pracoholizmem i wiecznym samodoskonaleniem, jest jednak też delikatniejsza strona. Ta dziewczęca cząstka młodej inżynierki, której potrafią doskwierać samotność, kompleksy (zwłaszcza na punkcie swoich nóg), a w pewne dni również okres podczas którego nic jej nie wychodzi i szla ją trafia z byle powodu.

Historia:
-

Dodatkowe:
Dwa wierne psiska, wilczury. Jeden podarowany na zakończenie nauki w akademii wojskowej od rodziców, a drugi przygarnięty niemalże z ulicy.
Miłość do origami, plecenia bransoletek i innych kreatywnych zajęć dla dłoni.
Uważa, że ma brzydkie nogi. Są grube, krzywe, jakieś toporne i w ogóle to nie ma co ich światu pokazywać. Tak jak nie ma oporów przed przebraniem się od pasa w górę przy legionie facetów pomimo braku stanika, tak nigdy nie odsłania dolnych kończyn i choćby świat się miał skończyć, za nic nie założy spódnicy czy sukienki.
Nienawidzi makaronu spaghetti. Niby to ten sam smak i skład co każdy inny wzór klusków, a jednak w tej formie przypomina misę dżdżownic czy miniaturowych zaskrońców, które wiją się stadnie i odbierają jej wszelki apetyt.
Nie umie pływać. Jako dziecko nie miała okazji zdobyć tej umiejętności, a później nie wyobrażała sobie paradowania w kostiumie kąpielowym nawet na basenie. W spodniach ciężko poruszać się w wodzie, zwłaszcza komuś niewprawionemu. Poza tym głupio się przyznać, więc nigdy nie było kogo poprosić o pomoc.