Blaidd skrzyżował ręce na piersi i cierpliwie czekał, aż strażnicy dojdą do siebie po doznanym szoku. To naprawdę aż takie dziwne, że pytał? Sam nie wiedział czy powinien się cieszyć z ich reakcji czy raczej nią martwić. Na szczęście szybko się ogarnęli i jeden z nich zaczął mówić. Informacji nie było wiele, ale wysłuchał ich z należytą uwagą, kiwając lekko głową. - Dziękuję. - odparł, gdy skończyli. Więcej już raczej się nie dowie, więc zwyczajnie ruszył dalej więziennym korytarzem. Przekraczał kolejne drzwi, kiwając lekko głową lub odpowiadając krótkim salutem pilnującym ich żołnierzom. Jednocześnie cały czas wyraźnie czuł na sobie badawcze spojrzenia dwójki swoich przewodników, domyślając się co chodzi im po głowach. Skąd anielica mogła go znać? Dlaczego chce widzieć się właśnie z nim? Na te pytania miał nadzieję znaleźć odpowiedź po rozmowie z przetrzymywaną.
Gdy dotarli na miejsce, Blaidd zatrzymał się w pewnej odległości od krat. Założył ręce na plecach, ze spokojem przyglądając się więźniowi. Gdy kobieta uniosła głowę, mimowolnie uderzyła go jej uroda - tak bardzo niepasująca do tego miejsca... - Tak. To ja. - odparł miękko. - Coś nie tak z jej wzrokiem? - zapytał cicho, spoglądając pytająco na strażników. Następnie jego spojrzenie powróciło do anielicy. Nie spotkał się w swoim życiu z wieloma aniołami, więc starał się podchodzić do sprawy ostrożnie i bez angażowania emocji. Nie mógł jednak pozbyć się wrażenia, że dziewczyna siedzi tu przez jakąś wielką pomyłkę.
- Przykro mi, ale nie. - odpowiedział na jej pytanie, tak samo miłym i miękkim tonem jak poprzednio. Zrobił dwa kroki do przodu i pochylił się lekko, chcąc się jej lepiej przyjrzeć.

Blaidd zmarszczył lekko brwi, słuchając słów kobiety. Obserwował, jak podnosi zgrabną dłoń i operuje nią przy włosach, płynnym ruchem odgarniając je za ucho. W każdym, najdrobniejszym nawet geście, było jakieś dziwne, lekko niepokojące, ale niewątpliwie urocze piękno. Odetchnął nieco głębiej, zmuszając się do obiektywnego podejścia do sytuacji.
Gdy wspomniała o wymazywaniu wspomnień, pierwszą jego reakcją był wewnętrzny sprzeciw. Nie był w stanie uwierzyć, że pozwoliłby na coś takiego. Odruchowo zaczął próbować przywołać chociaż strzępek jakiegokolwiek wspomnienia z anielicą. Oczywiście nic takiego nie znalazł w swojej pamięci. Druga jego myśl dotyczyła tego, że zwyczajnie chce go zmanipulować. Ma tak po prostu uwierzyć w coś czego nie pamięta i, według niej samej, nie może pamiętać?
Cofnął się poza zasięg jej wyciągniętych rąk, jeśli zechciałaby włożyć je między pręty krat. Sam założył swoje na piersi. - Obietnicy, której nie pamiętam. - odpowiedział, pochylając lekko głowę. - Nie wypuszczę cię, skoro nie wiem o co chodzi. Jeśli to co mówisz jest prawdą, musiałaś przewidzieć jak może się to skończyć. I wymyślić jak mi udowodnić, że mówisz prawdę.
Spojrzał na anielicę wyczekująco. Najlepiej, aby od razu przeszła do wyjaśnień. Na razie nie czuł się nawet w najmniejszym stopniu przekonany.

Uśmiechnął się, spoglądając na nią z lekkim niedowierzaniem. Naprawdę? Naprawdę sądziła, że da jej grzebać sobie w mózgu od tak? Wierząc na słowo, że tylko chce mu przywrócić wspomnienia, które z jego perspektywy mogły w ogóle nie istnieć?
Kiwnął głową strażnikowi na znak, że wie o czym mowa. Zresztą tylko ze względu na to zabezpieczenie zdecydował się tu przyjść. Zdawał sobie sprawę, że wpłynięcie na generała byłoby nieporównywalnie bardziej szkodliwe dla S.SPEC niż wpłynięcie na zwykłego szeregowca. Dlatego starał się uważać.
Przeniósł ciężar ciała na lewą nogę i westchnął w duchu. Anielica miała wyjątkowo nierealny pogląd na aktualną sytuację, więc zapowiadało się, że ta rozmowa zajmie im dłuższy czas.
- Nie, dopóki nie dowiem się o co chodzi. Nie znam cię, nie wiem czego mogę się po tobie spodziewać i ani trochę ci nie ufam. Ale może dam się przekonać. To już zależy od tego, co mi powiesz. - odparł. Następnie spojrzał w stronę strażników. - Przynieście mi krzesło. - rozkazał. Zapewne posiedzi tu dłuższy czas, zanim (a może jeśli?) dojdzie z anielicą do porozumienia.