Ok, Belfer podskoczył o kilka poziomów w kategorii 'chcę obejrzeć'. :I

♦ Mune, le gardien de la lune - ŚLICZNA animacja, całkiem przyjazna bajka, dobry angielski dubbing. Strasznie podobały mi się projekty postaci i wstawki z animacją 2D.
♦ The Secret of Kells - Kolejna śliczna animacja. Nie powiem, by tam była jakaś wybitna fabuła, ale znowu, projekty postaci i sposób opowiedzenia tego wszystkiego, w połączeniu z stylem... Czysta magia.
♦ Tomorrowland - ....dawno żaden film mnie nie zawiódł AŻ TAK. Zapowiadał się bardzo dobrze. Przez pół filmu zapowiadał się dobrze. Jak się zorientowałam, że to już połowa filmu, a on dalej się zapowiada, to stwierdziłam, że coś jest nie tak i później było coraz gorzej. :I Jestem w stanie wypisać bardzo, bardzo dużą listę rzeczy, która nie podobała mi się, z wyszczególnieniem poszczególnych zabiegów w finale, a na jej szczycie byłoby zmarnowanie potencjału Hugha Laurie. :IIII
♦ Kubo and the Two Strings - Właśnie skończyłam. Troszkę się popłakałam. Ja nie płacze na filmach, ani na niczym, ciężko mnie wzruszyć. Ale to było takie ŚLICZNE. Bardzo prosta opowieść w swoich fundamentach, przewidywalna, ale tak poprowadzona i przedstawiona, że to nie przeszkadza. Postaci są niesamowite, animacja poklatkowa robi swoje i to zakończenie... No śliczne.
♦ The OA - DA FUQ was that. Niby serial, ale tak na prawdę około siedmiogodzinny film netflixa. Nie ma do czego się przyczepić realizacyjnie, oświetlenie, kadry, gra aktorska, wszystko bardzo dobre. Ale opowieść sama w sobie... Ustalmy jedno: nienawidzę obyczajówek z elementami fantasy. Zostawiają mnie w konsternacji i wszystkie skupiają się na tym, że zakończenie ma cię pozostawić w niepewności, czy to prawda czy nie. Dokładnie tak było tutaj. Mam wrażenie - ale to tylko wrażenie - że podobało mi się, a później przyszło zakończenie, i już mi się nie podoba. :I

- Jestem mordercą - czyli film o... no, seryjnym mordercy. W teorii o Wampirze. W praktyce chyba trochę pomieszali fakty; nie wiem do końca czy zrobili to celowo, czy to wypadek w pracy, czy po prostu nie chodziło im o "tego" Wampira (zakładam jednak, że tak, o tego). Ale oglądało się nie najgorzej. Takie na raz i tylko wtedy, gdy nie liczy się na szczególne plot twisty, głębokie sceny albo wyszukane akcje. Rozumiem jednak zamysł na całość i to mi się podobało.

- Navy SEALs vs. Zombies (1 hr. 25 min.) - tytuł chyba mówi sam za siebie. Problem w tym, że to jeden z gorszych filmów o zombie, jakie mam za sobą. A właśnie nadrabiam, więc mam odświeżoną pamięć. Welp.
- 127 godzin (1 hr. 30 min.) - Aron Ralston ma jedno hobby - wspinaczka. Na weekend wyjeżdża, by uporać się z  Kanionem Blue John, ale w trakcie wędrówki jeden z głazów osuwa się i przygniata mu rękę. Będzie zmuszony przetrwać na kompletnym odludziu z kończącymi się zapasami i bólem zmiażdżonej kończyny. Plusem filmu jest to, że - o ile się orientuje - opowiada faktyczną historię. No i aktor. Naprawdę fajnie to odegrał. Jakoś nie dało się go nie lubić.

PET (2016 r.) — przedstawia historię Setha — pracownika schroniska dla zwierząt. Wiedzie normalne życie, ale nagle pojawia się ona — dziewczyna, z którą kiedyś chodził do szkoły. Zakochuje się w niej, wpada w obsesję, śledzi ją, a na koniec porywa i więzi w klatce. Tyle, a nawet więcej można dowiedzieć się z trailera.
Moim zdaniem film jest nawet spoko, ale było kilka nielogicznych momentów, które totalnie mnie zdezorientowały. No i te zakończenie... Spodziewałem się go, moim zdaniem zbyt przewidywalne. Postać Holly mi się podobała, ale tylko do pewnego momentu, bo pod koniec... no zjebali.

- 28 dni później - ten film był przerażający. Nie dlatego, że to horror...

G: Czemu on nadal jest w szpitalnej piżamie? |:
[2 minuty później gość się przebiera]
T: Ciekawe kiedy oni zatankują. xD
[nagle scena z tankowaniem]
G: Boże, jaka ona jest pojebana. xD Chyba sama nie widzi, że ma wahania nastrojów. Dopiero co mówiła, że ich zostawi.
[niespodziewanie scena, w której postać przyznaje, że jest pojebana i że dostrzegła własne wahania nastrojów, bo dopiero co mówiła, że ich zostawi]

Dobra, dupa. Czytali nam w myślach. |:

— Sherlock (4 sezon) —  Nawet nie wiem jak opisać to co widziałem. Produkować się nie będę, bo prawdopodobnie na jednej stronie Worda bym nie poprzestał. Mam tylko nadzieję, że to koniec i nie będzie kolejnych niespodziewanych kontynuacji...

A poza tym:
— Lake Mungo
— V/H/S
— V/H/S/2

Tyr napisał:— Sherlock (4 sezon) — Nawet nie wiem jak opisać to co widziałem. Produkować się nie będę, bo prawdopodobnie na jednej stronie Worda bym nie poprzestał. Mam tylko nadzieję, że to koniec i nie będzie kolejnych niespodziewanych kontynuacji...

Popieram. Tragedia.

Może nie "ostatnio obejrzane"

Suicide Squad (2016)
Cóż.. spodziewałam się czegoś innego. Przygotowałam się głównie na coś takiego, że nasza paczka samobójców zostanie wysłana na taką wojnę przeciwko Rosji, albo na walkę z kosmitami xDD, a nie, że będą walczyć z babeczką będącą już w tym składzie. I głównie przez to mam mały dystans do tego filmu + to, że kupiłam skróconą wersję i nie mam pełnej sceny, jak poszli do baru :I
Ale poza tymi drobnymi szczegółami cholernie podobały mi się historie tych złoczyńców. W moim przekonaniu były zobrazowane naturalnie, a nie jakoś z dupy zrobili się "źli" i za to ogromny plus. Chociaż przy kilku osobach nie wysilili się za bardzo. Do bohaterów też się przywiązałam, choć czasami miałam problemy z ogarnięciem takiej Harley i nie potrafiłam zajarzyć, o co jej chodzi. Ale dobra, to już moja ułomność się kłania.
Uważam jednak, że w składzie jest przeładowanie bohaterów i jest sporo osób, które niewiele do filmu wnoszą. Jaszczur okazał się pomocny dopiero na samym końcu; sensu istnienia Australijczyka z bumerangiem nie widzę cały czas, a Slipknot był tylko do zainicjowania co się stanie, gdy oprychy się zbuntują.
Nie było najgorzej, ale jednak pozostaje mi swego rodzaju niedosyt.

The Maze Runner (2014)
The Maze Runner 2:The Scorch Trials (2015)
OMG. Kocham i płaczę, dlaczego jeszcze nie ma 3 części.
Ogólnie kiedyś na jutubach przez totalny przypadek włączył mi się zwiastun 1 części. Później o nim totalnie zapomniałam, aż do pojawienia się tego zwiastunu na Polsacie. I był koniec. W całym domu nic tylko pisk i kwit podniety, że jest możliwość obejrzenia tego filmu.
Nie wiedziałam totalnie, czego się po tym spodziewać. Niesamowicie oryginalny jak na mnie klimat i fabuła. Może z racji, że mało filmów tego typu oglądam... Pierwsza część mnie poraziła. Zdrapywałam szczękę z podłogi łóżka, bo film przerósł moje najśmielsze oczekiwania. I do tego jak wciągnął. Serce przed telewizorem zostawiłam.
W święta za to poszłam z bratem i znajomą oglądać część 2. Trochę zniesmaczył mnie przejedzony motyw z zombie, jak z The Walking Dead, ale stwierdziłam, że coś musieli wymyślić, więc ok, dam radę. I znowu mam ogromny niedosyt, bo zakończenie wręcz prosi się na kolanach o kontynuację.

Niezgodna (2014)
Podobnie jak Więzień Labiryntu - Kocham! Nie wiem, co mam tu jeszcze dopisać poza tym, że też cholernie mi przypadł do gustu i, że powinnam jak najszybciej ogarnąć kolejną część, bo nie tak dawno (z rok?) temu wyszła.

- Need for speed (2014r | 2 godz. 10 min.) – jestem w szoku, bo nigdy nie ciągnęło mnie do Need for speed i raczej uważałem, że okaże się kompletną szmirą. Fajnie, że się pomyliłem, bo film mi się cholernie podobał. *parsk* Lubię tak silne relacje między bohaterami i – co dziwne – znalazła się tu bardzo fajna żeńska postać: mowa  o Julii. Bezwzględnym faworytem pozostał Benny i jego osobowość (motyw z relacjonowaniem z helikoptera plus to, co zdarzyło się pod koniec – bajeczne), ale dorównywał mu Finn i to, jak rzucił pracę. Aprobuję. Trzeba to kiedyś wykorzystać, jak mnie w robocie za bardzo wkurwią. Fabuła ogółem kręci się wokół Tobey'ego Marshalla, który został niesłusznie oskarżony o morderstwo. Po dwóch latach odsiadki otrzymuje możliwość warunkowego zwolnienia, co postanawia wykorzystać na dokonanie zemsty. Tym bardziej, że wie, kto wrzucił go w takie bagno. Brzmi nieinteresująco? Nie szkodzi. Całość prezentuje się serio znośnie, więc polecam.
- Noc w muzeum (1 godz. 48 min.)
- Scooby-Doo: Ahoj piraci! (1 godz. 08 min.) - w sumie ten film niczym się nie różni od innych produkcji Scooby Doo. Mam wrażenie, że one wszystkie trzymają ten sam, tak samo durnowaty, poziom. Za dzieciaka pewnie by mnie to urzekło, teraz było poniżej przeciętnej oceny.
- Gremliny 2 (1 godz. 46 min.)
- [Rec] (1 godz. 20 min.) - poważnie chcę wiedzieć ZA CO to dostało tak wysoką ocenę na filmwebie, bo naprawdę nie mam zielonego pojęcia. To historia ukazana z perspektywy reporterki i kamerzysty (widok z kamery), którzy nagrywają program "Kiedy zgasną światła" – tym razem ich celem okazali się strażacy. Pierwszy kwadrans filmu jest tak bardzo o niczym, że to aż smutne. Nie, żeby potem całość nabierała sensu – nawet po tym, jak po wezwaniu ratownicy wraz z ekipą telewizyjną zostali zamknięci w budynku... i w sumie chuj wie co. Wszystkie te "dramatyczne sceny" to faktycznie dramaty. Konkretnie tragedie. Ogół polegał głównie na tym, by się drzeć jak stare prześcieradło, na przemian z "tajemniczymi śmierciami", których chyba nikt tam nie ogarnął, łącznie ze mną. Poza tym tak mieszali... Tu wirus, tu opętania, tu jakieś... coś, czymkolwiek to było. "[Rec]" to klasyk, dlatego liczyłem na coś więcej. Już nie krążąc wokół chujowej moim zdaniem fabuły - bohaterowie też mi nie podeszli. Plus język. To już niczyja wina, to ja nie znoszę hiszpańskiego i słów wystrzeliwanych w tempie karabinu samopowtarzalnego.

✗ [REC]
W zasadzie wiele się słyszało o tym filmie, więc dziś postanowiłem, że obejrzę go z Koirą, bo akurat miał na kompie, a chciałem zobaczyć z nim jakiś horror. Trochę szkoda, że trafiło nam się takie gówno, bo inaczej tego nie nazwę. Dawno nie widziałem czegoś tak nudnego i nawet rozważałem drzemkę w trakcie, bo pomimo wczesnej pory, oczy same mi się zamykały. Nie było w tym ani napięcia, ani grama grozy – wszystko po prostu się działo, a odbiorca nie miał pojęcia, dlaczego się dzieje. W zasadzie cały film był dla mnie jednym wielkim darciem mordy i niczym poza tym. Już chciało się, żeby te wszystkie postacie po prostu pozdychały, żeby wreszcie zapanował święty spokój. Osobiście uważam, że film nie miał żadnego polotu i wydaje mi się, że twórcy sami nie wiedzieli, do czego tam dążą, dlatego jeśli ktoś jeszcze tego nie widział, to zdecydowanie nie polecam. Strata cennego czasu, bo prawdę mówiąc nic się tam nie dzieje. Nawet gdy ludzie umierają, to wciąż ma się wrażenie, że nic się tam nie dzieje, tak.

I co mi się wcinasz, Koi. Pisałem już wcześniej! No ale przynajmniej wiadomo, że obojgu nam się nie podobało. *parsk*

REC ma wysoką ocenę, bo właściwie to po nim narodził się trend na filmy found footage (nie licząc kultowego Blair Witch Project) i jednak trzyma w napięciu oraz jet świetnie budowany klimat :v Ale to moje zdanie. Pamiętam, że dobrze wspominam pierwszą część RECa. Z dalszymi częściami gorzej...