__ Renshi Haruka
__ Kobieta
__ Rzeczywisty wiek – 75 lat. Jej aparycja wskazuje na około 27 lat.

__ Gang DOGS, Bernardyn
__ Wymordowany, Nosiciel

__ Pomoc medyczna, pielęgniarka

__ Kiseki: Młoda samica z gatunku garry drapieżnej, wychowana z jaja znalezionego na obrzeżach Desperacji. Nie trzyma się blisko właścicielki, żerując w bezpiecznej odległości od siedziby DOGS. Posiada neutralne, brązowe umaszczenie piór, rogów oraz dziobu, jest też dosyć niewielkiego wzrostu – około 40 centymetrów w kłębie.

__ Umiejętność posługiwania się bronią palną: Ogranicza się do najprostszych pistoletów maszynowych, którymi jednak potrafi wyczyniać cuda. Zaawansowanie w owej dziedzinie zawdzięcza głównie swoim deficytom magicznym – nosicielstwo nie pozwala jej pochwalić się kulami ognia lub teleportacją, więc nauczyła się doskonale strzelać. Poziom: zaawansowany.
__ Wytrzymałość fizyczna: Dzięki długotrwałym i intensywnym ćwiczeniom doszła do wprawy we wszelkiego rodzaju wspinaczkach, obrotach, przewrotach, piruetach oraz temu podobnych. Nie posiada tak wybitnego refleksu jak wymordowani, którzy przeszli pełną przemianę, jednak nie jest tak fizycznie upośledzona jak większość ludzi.
__ Wiedza medyczna: Przed opuszczeniem M3 zdążyła otrzymać wykształcenie medyczne, ze specjalizacją w chirurgii, dzięki czemu potrafi wykonywać drobne operacje z fachową precyzją. Jej wiedza i doświadczenie pozwalają również na sporządzanie medykamentów na drobne dolegliwości.

__ W związku z nosicielstwem, jest dużo słabszym osobnikiem niż większość wymordowanych poruszających się po terenach Desperacji. Same deficyty są więc jej słabością.
__ Nawet przy umiarkowanym bólu, przykładowo głębszej ranie ciętej, doznaje nudności, zawrotów głowy, a bywało nawet, że traciła przytomność.
__ Ma problemy ze wzrokiem i słabo widzi postaci oddalone od niej o trzy metry i więcej.

Pod względem aparycji, zawsze starała się wyglądać tak, żeby nie wyróżniać się z tłumu. Natura obdarzyła ją średnim wzrostem równym sto sześćdziesiąt pięć centymetrów i przeciętną wagą pięćdziesięciu kilogramów, która utrzymuje się na równym poziomie mimo słabego wiktu dostępnego na terenach Desperacji. Ma dość umięśnione ciało, z wyraźnie zarysowanymi liniami mięśni ramion, nóg oraz brzucha, za co odpowiedzialne są lata intensywnych ćwiczeń. Cerę ma chorobliwie szarą, wpadającą w delikatne odcienie beżu, a na lewej łopatce można odnaleźć okrągłe brązowe przebarwienie wielkości pięciozłotówki. Na prawym ramieniu, po wewnętrznej stronie figuruje tatuaż w postaci prostej, dziesięciocentymetrowej linii. Nad wzgórkiem łonowym biegnie długa, koloidalna blizna, rozciągająca się od jednego biodra do drugiego. Jest to pozostałość po kiepsko wykonanym i źle zagojonym cesarskim cięciu. Otaczają ją liczne, drobniejsze blizny – pozostałości po burzliwym wychowaniu Kiseki, którą nieopatrznie kładła sobie jako pisklę na brzuchu.
Drobną, okrągłą głowę pokrywa gęsta warstwa czarnych włosów przyciętych do pięciu centymetrów, a okazjonalnie zgalaną do zera. Pod wiecznie półprzymkniętymi, szarymi skośnymi oczami rysują się purpurowe półksiężyce cieni, uwidaczniające gęstą sieć cienkich żyłek biegnących pod skórą. Na brodzie, poniżej drobnych, pełnych ust o ładnym, ostrym serduszku zwieńczającym górną wargę, można zauważyć kontrastujące z wyblakłą, bladą skórą, różowe blizny po trądziku.

Oaza spokoju. Nie bez powodu wybrała zawód medyka – jej usposobienie, cechujące się osobliwym spowolnieniem w gestach, jak i w mowie, sprawia, że roztacza wokół siebie wyciszającą aurę. Nawet w zażartych dyskusjach stara się nie unosić, na ogół nie klnie i nie używa wykrzyknień, raczej zachowuje się całkiem ślimaczo. Wyjątkowe opanowanie pozwala jej na zachowanie zimnej krwi w większości stresowych sytuacji – stąd też zawód chirurga. Nie oznacza to jednak, że jest wyzuta z jakichkolwiek uniesień emocjonalnych, wręcz przeciwnie. Odznacza się wysoko rozwiniętą empatią i inteligencją emocjonalną, chętnie słucha innych, ale niechętnie cokolwiek mówi. Uwielbia spędzać długie godzina na, wedle jej uznania, dyskusjach wnoszących coś do umysłów obu stron. Cała ta jednak inteligencja i bystrość umysłu sprowadza się jednak do przekraczającej czasem zdrowe granice zarozumiałości i wyniosłości. Nie okazuje tego nigdy wprost, stara się dążyć do bycia taką osobą, jaką zawsze chciała być – życzliwą i raczej prostoduszną, co innego jednak wyimaginowany obraz samego siebie, a co innego rzeczywista tego obrazu reprezentacja. Bywa w stosunku do innych opryskliwa, ale nie można nazwać tego pluciem jadem – raczej okrężną drogą wytyka innym wady tak, by bezpośrednio nie skierować w niczyją stronę negatywnych słów. Wobec nowo poznanych jest niezwykle zdystansowana, z czasem jednak potrafi się przekonać i ostatecznie staje się bardzo, ale to bardzo lojalnym przyjacielem.

__ Jej nazwisko odczytywane jest według chińskiego znaczenia kanji 恋詩 (miłość, wiersz), zaś imię według japońskiego znaczenia - 春花 (wiosna, kwiat). Związane jest to z narodowościami jej rodziców – ojciec pochodził z Chin, zaś matka z Japonii.
__ Wirus został jej przekazany przez innego nosiciela, gdy studiowała medycynę w M3. Gdy okazało się, że przestała się starzeć, uciekła przed morderczym ramieniem władzy za mury M3.

Ranga Bernardyna jest zajęta. Faust prędzej oddał kp do sprawdzenia. Moja propozycja jest taka, żebyś póki co wzięła Kundla i pełniła rolę pomocnika Bernardynów, a gdy ta się tylko zwolni albo ilość zostanie zwiększona, z automatu dostałabyś ją.

Zgadzam się na taki układ, zmieniłam już rangę.

Akcept.