Robal był wielki... nie, był ogromny. Tak olbrzymi, jakiego jeszcze nie widziano. Nikt nie wiedział, skąd się w ogóle wziął i dlaczego był sam. Pustynne robaki podróżowały stadnie i zamieszkiwały pustynie, co więc ta kreatura robiła na twardej ziemi? Myślano, że ubita gleba powstrzyma monstrum, lecz nawet kamienna twardość nie uchroniła wymordowanych przed atakiem. Robal wbił się w podłoże jak nóż w masło; drążyłby tunel przez długie kilometry, gdyby nie rozpoczęto ataku. Bitwa trwała długo i poniosła wiele ofiar, lecz mimo tego wymordowani zwyciężyli. Podobno szkielet olbrzyma wciąż leży na dnie krateru.

Wielka otchłań ziejąca w podłożu Desperacji z początku była jedynie pamiątką po kolejnej katastrofie, która dotknęła całą okolicę. Długie lata wstecz nie była niczym innym, jak wielką, ziejąca w ziemi dziurą, przy której nietrudno o wypadek – brzegi były kruche, łamały się pod butami. Z czasem wymordowanym udało się zagospodarować wyrwę; wydrążyli w niej korytarze, powykładali dechami, pozawieszali szmaty i wybudowali strome schody. Wielopoziomowa dziura zyskała miano targu dzięki licznym miejscom wymiany najbardziej podstawowych, choć nieco ubogich towarów. Mając odpowiednie rzeczy, można wynegocjować całkiem sprawiedliwą wymianę.

RZUT KOŚCIĄ K6
Raz na dwa miesiące istnieje szansa dobicia targu i wymiany na przedmioty takie jak ubrania, opatrunki czy zasuszone pożywienie.

Wyniki
1 – sukces, udało się dogadać ze sprzedawcą;
2-5 – porażka, sprzedawca nie dał się przegadać i przegonił cię machnięciem ręki;
6 – skrajna porażka, swoimi słowami zwróciłeś uwagę stojących nieopodal zbirów. Konieczna ingerencja MG.