Ogłoszenia podręczne » KLIKNIJ WAĆPAN «

 :: Off :: Karty Postaci


Go down

Pisanie 22.03.18 19:38  •  Hyhy budowa Empty Hyhy budowa
Godność: Aikies Requil znana również jako Aikii
Płeć: Kobieta
Wiek: 18
Zawód: Łowca
Miejsce zamieszkania: Podziemna kryjówka w kanałach M3
Organizacja: Organizacja łowców
Stanowisko: Wtajemniczona
Rasa: Łowca
Ranga: -

Hyhy budowa AKC1flY

Umiejętności:
INSTYNKT BESTII
Inaczej mówiąc, usposobienie budzące zaufanie u większości zwierząt. Co za tym idzie dar oswajania i ujarzmiania nawet najgroźniejszych osobników. Większość z nich, w zależności od gatunku i sytuacji odpowiednio: zaprzyjaźni się, tylko podporządkuje, zostanie obojętnym lub całkowicie zrezygnuje. W skrócie właściciel umiejętności, nawet z początku negatywnie odbierany, nie zostanie uznany za wroga. Postać w oczach zwierząt będzie inaczej wyglądającym, dominującym drapieżnikiem.
PEWNY STRZAŁ
Umiejętność obsługi broni palnej na zaawansowanym poziomie. Nabyta w połączeniu z tajnie wykonaną bronią, jeszcze za czasów istnienia dworu rodziny Requilów. To karabin snajperski typu SR-25. Czyli broń z możliwością oddania celnego strzału z 1000 m. Zbudowana tak, aby w żaden sposób nie zakłócać ruchów posiadacza. Przystosowana do bezszelestnego działania. Z możliwością światłoczułej zmiany koloru, dostosowanej do otoczenia.
PRZENIKLIWOŚĆ
Polega na naturalnym wykrywaniu kłamstw. Można to porównać z bardziej rozwiniętą kobiecą intuicją. Z tą zdolnością nawet najmniejszy ruch ciała, zdradzający niespójność, zostanie wykryty.
BONUSY
– Zwiększona tężyzna (podniesiona sprawność fizyczna: zręczność, szybkość, siła etc.)
– Umiejętność posługiwania się swoją bronią snajperska na poziomie perfekcyjnym.
– Zwiększona regeneracja ciała.
– Brak możliwości zarażenia się wirusem X.

Moce (artefakty/technologia):
DUSZA BESTII
Wyższy etap jednej ze swoich wrodzonych umiejętności. Analogicznie odnoszący się, nie tylko do podporządkowania otoczenia, a do osobistego przejęcia pewnych wartości. Zdolność przejawia się w samym utożsamieniu z bestią. Do przebudzenia wskazany jest stan wzburzenia emocjonalnego lub jakikolwiek przejaw strachu. Dziewczyna otrzymuje zwiększone statystyki: zręczności, szybkości, bystrości, energii oraz skoczności o prawie 50%. Wyostrzają się jeszcze bardziej wszystkie zmysły, a sama przemieniona odbiera widoczny obraz trochę inaczej. Dostępność wynosi 2 posty użycia na 3 posty przerwy. Na czas aktywacji jej źrenice zmieniają się na kształt oczu kota. Negatywnym skutkiem są nadwyrężenia, jakie odczuje ciało dopiero po wróceniu do normalnego stanu. Na początku nowego dnia przejawiające się trudnym zaspokojeniem głodu i szybkim wyciekiem energii. A także na nowo przystosowującym się wzrokiem do rzeczywistego obrazu oraz natężenia jasności.

PSISKO-OGNISKO
Pies wielkości sporego wilka, ciało jest zwykle długie i szczupłe, sierść czarna, ciemnoszara, w odcieniach spalenizny i popiołu. Psiska-ogniska nie jedzą ludzi ani nie padają zazwyczaj ofiarami polowań, więc człowieka traktują ani jak ofiarę, ani jak konkurencję, ani jak zagrożenie, raczej jako ciekawostkę. Zwierzęta wędrowne, nieprzywiązujące wagi do swojego terytorium, znane z ciągłego zmieniania miejsca pobytu. Rozmnażają się powoli i nieczęsto, dlatego jest ich niewiele. Żyją do dwudziestu lat.
ROZMIARY: 80-100 centymetrów.
MOCE I ZDOLNOŚCI:
– W chwilach stresu lub zagrożenia futro tych bestii staje w ogniu, który im samym nie robi krzywdy, ale wszystko inne może przypiec albo wręcz spalić.
– Są ślepe, ale nadrabiają nieprzyzwoicie wyczulonym węchem i słuchem.
WYSTĘPOWANIE: Desperacja. Trzymają się z daleka od ludzkich siedlisk.
NASTAWIENIE: neutralne, ale wredne i złośliwe.
INNE: można je wytresować tak, żeby paliły się na zawołanie. Są bardzo inteligentne, ale cholernie wredne. Komunikują się ze sobą wyciem podobnym do wilczego. Ich pyski zawsze tlą się od środka, więc ugryzienia powodują jednocześnie oparzenia.

Słabości:
DŹWIĘKI
Bardzo źle reaguje na dźwięki o wysokich częstotliwościach. Zazwyczaj próbuje uchronić się poprzez zasłonięcie uszu i ustawienie w pozycji skulonej. Jest to jedna z negatywnych stron syndromu zwierzęcych instynktów. Przeszywające odgłosy potrafią nawet sparaliżować cały system ciała.
OGIEŃ
Sam w sobie nie wywołuje strachu, lecz użyty w taktyczny sposób (wykorzystując zaskoczenie lub pułapkę) przywoła niemiłe wspomnienia. Skutkiem tego będzie obniżona koncentracja i umiejętność podejmowania właściwych decyzji.

Wygląd zewnętrzny: Istota płci żeńskiej. Oceniana przy pierwszej sposobności na osobę o pospolitej, ale kobiecej i szczupłej budowie ciała. Jakże nic bardziej błędnego. Aikii​ pod swoją delikatnie dziewczęcą sylwetką, skrywa wysportowane, dobrze zbudowane ciało. Proporcjonalna z niewielką niedowagą spowodowaną jedynie wąską talią i zgrabnymi nogami. Jedyną deformacją jest niewidoczne przesunięcie lewej łopatki względem osi pionowej. Przy ocenie całokształtu, zyskująca opinie dość tajemniczo wyglądającej istoty. Możliwa dzięki wyglądowi górnej części. Twarz wpisana w owal, zakończona lekko spiczastym podbródkiem. Czarne wpadające w biel, bezwładnie opadające, po pas włosy, które są kędzierzawo zakończone jedynie po obu stronach lic. Proste pasma grzywki, układające się zazwyczaj w prosty rząd, poprowadzony lekko nad linią brwi. I w przypadku dłuższego zaniedbania w trzy strumienie włosów. Mocny kontrast z bladością skóry. Ten monochromatyczny wizerunek zostaje przełamany przez Jedyny przejaw ekspresji nadany niegdyś turkusowymi teraz płomiennie czerwonymi oczami. Osadzone na czysto białym, troszku przeszkolonym białku oka. Niezbyt duże, zazwyczaj przybierające smutny, w pół śniący wyraz. Otoczone gęstymi, lekko szarymi, delikatnie podkreślającymi rzęsami. O niezbyt wysokim kryciu czarne brwi, bardzo smukłe zakończone. Nos lekko skierowany do góry, o bardzo uniwersalnym kształcie. Blado trupie usta, lekko uchylone zdobią dolna część twarzyczki. Do dość istotnych elementów można zaliczyć blizny na karku. Układające się w kształt dwóch skośnie ułożonych cięć. A także zabiegu urozmaicającego w postaci czarnego kolczyka w dolnej wardze. Sprawa wyglądu jest dość prosta. Bohaterka preferuje bardziej wygodny typ ubioru. Jej nieodłącznym elementem jest bluza bezzamkowa z zakasanymi w pół ręki rękawami. Dodatkowo z kapturem i naszytym na prawym przedramieniu znakiem jastrzębia, ukrytym pod przepasaną turkusową chustką. Dolną część stanowią w pół luźne spodnie, zwężane w okolicach łydek. A także nadszarpane po obu bocznych stronach ud. Równie komfortową część są drobne buciki, przypominające tylko zbitek materiału, ułożonego w kształt stopy. Pod pierwszą warstwą dziewczyna nosi zwykły top oraz ważny dla niej naszyjnik z motywem kwiatu lotosu.

Charakter: Aikii wygląda i sprawia całkiem odbiegające od prawdy pierwsze wrażenie. Na świeży rzut oka widać jej sympatyczną i towarzyską postawę. Choć w głównej mierze przypomina bardziej obserwatora. Dokładnie zna swoje cele i na bazie własnych obserwacji dokładnie zna swoje poglądy, jednak jej umiejętność pozwala na dostosowanie się. W zależności z kim ma do czynienia, jej charakter i zachowania będą podporządkowane tej osobie. To postępowanie usuwa ewentualne przeszkody na drodze do potencjalnego sukcesu. Posiada bystry umysł i dobrze rozwinięte rozeznanie. Przypomina czasem to instynkt zwierzęcy. Z bardziej pospolitych rzeczy postać ma coś z rozrywkowej strony. Łatwo nawiązuje kontakty i szybko odnajduje się w nowych sytuacjach.
Przeszkodą jest jednak tendencja do małych wpadek. Mimo poważnej, budzącej respekt postawy bohaterka często okazuje odrobinę niezdarności. Jednak zazwyczaj w jakiś sposób wybrnie z sytuacji.

Historia: Aikii pochodziła z dość bogatej rodziny. Miała wszystko, o czym marzył każdy. Mimo tego już w młodości świat odcisnął na niej swoje brutalne piętno. Symbolem tego jest niewielka blizna na tylnej części szyi. Wydarzyło się to, w wiosennego dnia. Rodzina rozpoczynała swoje codzienne obowiązki, zwykłe, spokojne życie. Aikii wraz z trójką młodszego rodzeństwa spożywała posiłek. Rodzice szykowali swoje dokumenty do pracy. Wokół panowała cisza przeplatająca się z delikatnym akcentem muzyki. Ciepłe poranne promienie słońca zerkały przez okna. Wszyscy przebudzali się coraz bardziej do życia. Jakby powiązani ze wschodzącym słońcem. W zaspanych i jeszcze przymrużonych oczach migało wszystko, co wydawało się jeszcze snem. Snem, który tego ranka nie trwał zbyt długo. Barwy wypełniające pomieszczenie zaczęły przyjmować niecodzienny odcień. Począwszy od ciepłego kremu, kończąc na mocnym kolorze ochry. Aikii zerwała się i otwarła szybko oczy. Gwałtowny obrót w stronę okna wyjaśnił powód tego zjawiska. Dom otaczały już przeraźliwe płomienie. Wystarczyła sekunda, aby wszystkich ogarnął niewyobrażalny strach. Dzieci zostały wyprowadzone przez służbę do podziemnego schronu. Przyszła łowczyni, w niezauważalny sposób zmieniła kierunek swojej wędrówki. Stało się tak, z powodu jej wyczulonych na niebezpieczeństwo instynktom. Dziewczyna pobiegła w stronę pokoju rodziców, ponieważ przeczuwała, że główna siła ognia zostanie skierowana właśnie na nich. Gdy wbiegła do pokoju, w jej uszach zapadła jakby wyjęta z próżni cisza. Podniosła głowę do góry, a jej oczy ujrzały dwie, płonące już sylwetki, przybite do ściany. Bohaterka, z pustym wzrokiem już tylko dzięki instynktowi poruszała głową w różnych kierunkach. Nagle za jej plecami rozszedł się niszczycielski huk. Aikii upadła na ziemię, doskonale wyczuwała, skąd on dochodził. Zamknęła powieki, a jej policzki zalały strumienie łez. Wszędzie unosił się już tylko zapach spalenizny wszystkiego, czego tylko dotknął ogień. Pomieszczenie przypominało kawałek piekła, zamkniętego w małej prostokątnej bryle. A w nim żarzące się powietrze, jakby bijące od lawy. I nieludzkie już krzyki, dające się namierzyć z każdej możliwej strony. Istny chaos, wydający się trwać jakby trwający w nieskończoność. Dziewczynę odcinały od tego obrazu już tylko powieki, trzymające w bezpiecznej ciemności, tylko trochę wyblakłej od bijących płomieni ognia. W ułamku sekundy zniszczonej przez większy blask, niepowstrzymany już nawet przez tę osłonę. Odchyliwszy głowę, przyszła łowczyni w swoich źrenicach ujrzała męska postać, wpatrującą się z głębin światła. Niczym stojące zbawienie w całym tym mroku i potępieniu. Z mieszanym szczęściem i rozpaczą na twarzy, wyciągnęła rękę, coraz bardziej ją prostując, chcąc sięgnąć pomocy, poczuła... pustkę. Opanowawszy ostrość widzenia, jej oczy napotkały zaraz obok ślepia krwiożerczego potwora. Wbitego swoją szczęką w krtań i szyję dziewczyny. Upadła bezwładnie i bezdusznie trwała w paszczy bestii, posłanej z rozkazu stojącego wroga. Padł strzał, uciskające ujęcie śmierci wokół gardła ustało. Aikii słyszała tylko odgłosy. Ostatkiem sił spojrzała na świat swoimi morskimi źrenicami. Tym razem naprawdę ujrzała ocalenie. W jej obronie stawił się ojciec, któremu udało się, jednak do tej pory przetrwać atak. Zdążyła zobaczyć tylko gest, wskazujący jego pomocnikowi, żeby ją uratował. Wypływająca krew zabrała ze sobą resztki sił. Aikies ocknęła się po długim czasie w całkiem innym miejscu. Od tego czasu, przebudził jej się prawdziwy charakter, głodny dokonania zbawienia w akcie spłaty długu za jej życie. Doskonale zdawała sobie sprawę, że tak naprawdę winni byli ludzie, którzy z człowieczeństwem nic wspólnego nie mają. Potrafili wykorzystać innych, nawet do zniszczenia niczemu winnych żyć dla własnych sukcesów osobistych. Aikii rozpoczęła wszystko na nowo, trzymając u boku jedynie psinę przypominająca o przeszłości. Gdyż to ta bestia, która jednocześnie mogła być jej oprawcą tamtego dnia, a jednak dała się oswoić i sama wybrała swoją nową właścicielkę I zebrawszy informacje o całej tej akcji, która zabrała jej najdroższe osoby, postanowiła dokonać prawdziwej sprawiedliwości.

Dodatkowe:
~ nie jest to umiejętność, lecz warto o niej wspomnieć. Aikii cechuje niewiadomego pochodzenia zależność, polegająca na posiadaniu nietypowych snów. Podobieństwem zbliżonym do pewnego rodzaju wizji, o niejasnym przekazie i abstrakcyjnym wymiarze. Zazwyczaj nie mają odniesienia do żadnej rzeczywistej sytuacji, jednak nie wiadomo, co mogą kryć za sobą.

~ w dawnej posiadłości rodziny Requil w okolicy na dnie jeziora istniała tajna baza podwodna. O jej istnieniu wiedzą nieliczni.


Ostatnio zmieniony przez Aikii dnia 25.03.18 4:29, w całości zmieniany 1 raz
                                         
avatar
Gość
Gość
 
 
 


Powrót do góry Go down

Pisanie 23.03.18 16:09  •  Hyhy budowa Empty Re: Hyhy budowa
1. Pierwsza umiejętność.
Może być, ale nie ma opcji, by każde zwierzę, nawet najbardziej dzikie, uległo dziewczynie i ją lubiło. Zacytuję Growa, bo z nim było konsultowane: "Można mieć podejście do psów, co nie oznacza, że wszystkie psy będą nastawione neutralnie (lub na plus). Tym bardziej, że wiele bestii jest po prostu agresywnych i/lub chorych. A takie nie zwracają uwagi na cudze gesty czy postawę."

2. Pierwsza moc
Musisz przede wszystkim zmienić to na artefakt, bo Łowcy nie mogą mieć mocy.
Dwa, "zręczności, szybkości, bystrości, energii oraz skoczności o prawie 50%. Wyostrzają się jeszcze bardziej wszystkie zmysły, a sama przemieniona odbiera widoczny obraz trochę inaczej." to jednak trochę za dużo jak na jeden artefakt, więc musisz zredukować ilość przynajmniej o połowę. Resztę możesz zdobyć na misji.
Trzy, bestie czy zwierzęta?

3. Nie ma możliwości, żeby Psisko-ognisko (o ile dobrze wyczytałem z twojej KP) znalazło się w mieście i zaatakowało dom twojej postaci. SPEC bardzo szybko wyłapałby bestie. Nie jest mała i jednak rzuca się w oczy.
                                         
Nathair
Anioł Stróż
Nathair
Anioł Stróż
 
 
 

GODNOŚĆ :
Nathair Colin Heather, pierwszy tego imienia, zrodzony z burzy, król Edenu i Desperacji.


Powrót do góry Go down

- Similar topics

 
Nie możesz odpowiadać w tematach