Godność: Daria Yurievna Gavrilova (Дарья Ю́рьевна Гаврилова), dla bliskich Dasza, od biedy Daszeńka, najczęściej Famine, opcjonalnie Bydlę lub Szczur.
Płeć: na oko trudno stwierdzić, ale bezsprzecznie kobieta.
Wiek: liczy sobie tysiąc piętnaście lat, zmarła w wieku dwudziestu trzech - ale to w zasadzie nieistotne, bo od dawna nie wygląda na człowieka.
Zawód: czasami handlarka żywnością, dopóki nie sprawiasz problemów naprawdę uczciwa. Podobno problemy same kończą jako towar, ale to już bezpodstawne pomówienia - na pustkowiu mało kto zadaje pytania o dokładne pochodzenie mięsa.
Miejsce zamieszkania: granica Edenu z Desperacją, najczęściej sama Desperacja.

Rasa: Wymordowana
Ranga: Oswojona

Moce:
x Szybkość
x

Umiejętności:
x Surwiwal - znajdowanie pożywienia, świadomość tego, co można zjeść, przed czym uciekać, jakie rośliny da się wykorzystać, które są trujące, jak się do nich dobrać, jak zastawić proste sidła, jak po śladach odróżnić, co kręciło się w pobliżu - i czy przypadkiem nie włazimy właśnie na teren jakiegoś paskudztwa, które zrobi sobie z nas obiad - oraz dobieranie odpowiedniego miejsca na schronienie, nie koniecznie takie, które rzuci się innym w oczy i ściągnie na głowę kłopoty. Plus bezcenna wiedza, jak nie wykrwawić się na miejscu, założyć proste opatrunki, pomóc sobie i innym w przypadku ran lub chorób na tyle skutecznie, by mieć szansę dożyć do spotkania z jakimkolwiek medykiem... albo jego mniej wprawną, rzeźniczą namiastką.
x Walka wręcz
x

Słabości:

Wygląd zewnętrzny:

Trudno w to uwierzyć, ale za życia była mniejsza - obecnie 203 cm wzrostu, niecałe dwa metry ogona i jakieś... trzysta pięćdziesiąt kilogramów wagi? Plus minus, bo trudno na pustkowiu o dokładny pomiar. Szczur pomieszany z niedźwiedziem, wersja wprost z Desperacji. Paskudne bydlę, zdrowe, bardzo dobrze utrzymane, odkarmione jak się patrzy. Ciężko, bo ciężko, ale nawet gada - ma bardzo nieprzyjemny dla uszu głos, ale zachowała zdolność mowy. We względnie zrozumiałym stopniu. Sylwetkę ma wyraźnie zbliżoną do szczurzej, w większości przypadków chodzi na tylnych łapach. Masywna budowa może zmylić, stworzenie porusza się szybko, precyzyjnie, z pewną gracją. Porośnięte czarną, lśniącą sierścią, miłą w dotyku, z niewyjściowym pyskiem ewidentnie należącym do gryzonia i parą ciemnobrązowych ślepi, nie zachęca awanturników do zawarcia bliższej znajomości. Bezpieczniej poszukać trochę mniejszych kłopotów. Z bardziej ludzkiego życia została Daszce miłość do wszelkiej maści pospolitych błyskotek, którymi od czasu do czasu zdobi nędzne łachy. O ile o jednym i drugim danego dnia pamięta. Nosi trzy kolczyki w lewym uchu. Na miarę swoich możliwości dba o higienę, jak to szczur.

Charakter:

...

Historia:

Dodatkowe: