Godność: Ratesta
Pseudonim: Wszelkie odmiany i synonimy szczura.
Płeć: ♀
Wiek: 17 lat
Orientacja: Poniekąd hetero, ale kto ją tam wie.
Zawód: Złodziejka.
Miejsce zamieszkania: Wszędzie gdzie nogi poniosą, a aktualnie Desperacja.

Organizacja: A na co to komu?
Rasa: Wymarła, która nigdy nie umarła.
Ranga: Oswojona.

Moce (/artefakty/technologia):
Los nie był dla niej niestety łaskawy i nie dostała od natury żadnych skrzydeł, jadu, czy innych fajnych dupereli którymi by mogła się chwalić i w razie czego robić z niech użytek. Dlatego też sama musiała sobie kilka cośków skombinować.
Ale z tego kilka nic nie wyszło i zdobyła tylko jeden. Cholernie trudno jakiś namierzyć, o zdobyciu już nie mówiąc. Jakiż to?
Ano jest to taki niewinny amulet, co nawet nazwy nie ma. A cóż takiego robi? Otóż pozwala jej pizgać błyskawicami, tulić się z prądem i obcować z piorunami. Innymi słowy - elektrokineza.
No i biokineza, która jest u niej wyjątkowo uboga, przez co wspomaga sobie ją jeszcze innym cośkiem jest srebrny pierścień, dzięki któremu może pozwolić sobie na odrobinie więcej niż bez niego. Do jakiego stopnia? Otóż z jego cudownymi mocami, jest zdolna w pełni przemienić się w zwierze i człowieka. A bez... raz że przemiana w ludzia jest wtedy całkowicie niemożliwa, to w zwierze do tego trudna i bolesna.

Umiejętności: Odkąd jej pamięć sięga, szkoliła się w profesje złodzieja, włamywacza. I właśnie ćwiczenia, jak i wrodzony talent pozwoliły jej teraz posiadać pewne umiejętności na zaawansowanym poziomie. Jakież to? A na przykład skradanie się, które jest podstawą złodziejstwa. A potem dwie zupełnie odmienne od siebie sztuki. Otwieranie zamków i kradzież kieszonkowa. Nie są tak wspaniałe jak jej umiejętność bezszelestnego poruszania się niezauważonej, lecz i tak są dobre. Bardzo. Przynajmniej umiejętność posługiwania się sprawnie wytrychami, bo wyjmowanie ludziom rzeczy z kieszeni idzie jej trochę gorzej.
A pomijając już te typowo złodziejskie cośki, to jeszcze nauczyła się biegać po dachach, ścianach, sufitach. Taka francuska sztuka walki przydaje się przy uciekaniu.
A kiedy uciec nie ma gdzie, lub nie ma jak, trzeba sobie też radzić jakoś w inny sposób. Tutaj na pomoc przychodzi zdolność sprawnego posługiwania się sztyletami, które zawsze ma gdzieś przy sobie, oraz umiejętność rzucania nożami.

Słabości:
-Kocha słodycze. Ja wiem, że niby w schemacie było napisane, że to nie jest słabość, no ale, ale! Ona kocha ten cukier i jego pochodne nad życie. I nie chodzi tu o sam szantaż, ale widząc słodycze traci rozum. Dosłownie. A najgorsze jest to, że jej organizm nie lubi cukru i reaguje na niego silnymi boleściami brzucha i wymiotami.
-Mimo bycia szczurem, jakoś nie lęka się kotów i bym podobnych, ale czegoś znacznie gorszego. A mianowicie... luster. Do tego stopnia, że widząc jakieś, dosłownie wpada w panikę i najchętniej by je od razu potłukła na drobne kawałeczki, a jeszcze lepiej w pył. I zakopała kilka metrów pod ziemią. Cóż jednak takiego jest w nich strasznego? Nie potrafi dokładnie powiedzieć. Po prostu przeraża ją fakt, że może być za nimi inny świat i inna ona. Ale w większym stopnie jej lęk nie ma sensu.

Wygląd zewnętrzny: Taka tam niska, mierząca dokładnie 156cm brunetka o niebieskich oczach i drobnej, acz wysportowanej sylwetce, ważąca zaledwie 48kg. Nic nadzwyczajnego, prawda? W sumie tak by było, gdyby nie fakt, że oprócz krótkich włosów, ma też futro, pokrywające jej szczurokształtne ciało. Nie jest jednak ani w pełni gryzoniem, ani człowiekiem. Znalazła się gdzieś pośrodku, gdzie ma pysk, łapy, ogon, uszy, futro, ale sylwetkę ma wyprostowaną a umysł nieskażony instynktem. A futro ma białe, naznaczone kawową plamą na plecach, rozlewającą się jej na boki, oraz uszach, z czego plama z lewego nachodzi też na oko.
Wiecznie ubrana w jakieś stare, brudne ciuchy z wieloma kieszeniami, sakwami, czy innymi skrytkami, ale nigdy w buty.
Buty są złe.
Szczura nie poleca.

Charakter: Jest wymordowaną, ale nie taką klasyczną. Fakt, że została poczęta z dwójki umarłych zwierzoludzi, niż samej umrzeć i się zmienić musiał mieć swój udział w tym, że mimo posiadania dzikiego ciała, jej umysł jest czysty i klarowny, niczym górski strumień.
I o ile jej charakteru nie zakrzywia żaden instynkt, tak już znajomości wypaczyły ją. Kiedyś była dobrą i miłą dziewczynką, a dzisiaj... Jest taką typową nastolatką, dla której najważniejsza jest ona sama, a wszyscy inni to plebs, z którego można się naśmiewać.


Dodatkowe:
-Urodziła się z dwójki wymordowanych i jakimś cudem zaczęła się rozwijać dalej.
-Matka miała geny szczura, ojciec kota, ale ona sama odziedziczyła tylko szczurze cechy. Co nie zmienia faktu, że kocie geny w sobie ma.
-Lustra są złe.
-Buty też.

Muszę sobie zrobić jakiś pro-obrazek z akceptem. Wszystko jak najbardziej cacy. Musisz jednak zmniejszyć avatar [250 pix. szerokości to maksymalna wartość]. Plus wpisz do karty dokładną wagę i wzrost postaci. Zostawię temat otwarty, żebyś mogła zeedytować. Jak to zrobisz, napisz do mnie na pw, żebym przeniósł go do odpowiedniego działu. Tymczasem akceptuję.