Anioły były stworzone na wzór samego Boga, a Sara nie odbiega od tego właśnie schematu. Długie, lecz spięte blond włosy połyskują w świetle edeńskich dni i idealne podkreślają jej niebieskie oczy, które również mają zależność by świecić w blasku słońca. "Klątwa ludzi", jak ona to nazywa, na całe szczęście nie dotknęła jej aż tak bardzo. Porcelanowa oraz mleczna skóra może być na to dowodem, bo nigdzie nie można się dopatrzeć defektów śmiertelnego życia jak blizny z dawnych walk; co zresztą wcale nie oznacza, że Anielica doświadczenia w walce nie ma. Nos ma lekko zadarty do góry, choć daje to jej pewnego uroku, którego nie można tak łatwo się dopatrzeć u innych osób. Uszy ledwo co widoczne, nieśmiale wystawają zza włosów, a usta przypominają dojrzałe wiśnie ze względu na swój piękny kolor. Pod warstwami zbroi oraz ubrań, Sara może pochwalić się lekko umięśnionym ciałem - już nie zważając na wzrost (165 centymetry), jej budowa jest czymś co chciałoby się podziwiać. Przy swojej wadze (59 kilogramy), może pochwalić się ona widocznym kaloryferem na brzuchu, idealnie podkreślonymi łydkami oraz dorównywającym mężczyznom wielkością bicepsem. Jednakże, by zobaczyć to wszystko, jak wcześniej było już napisane, trzeba przejść przez wiele warstw metalu oraz miękkiego materiału, bowiem Sara nosi na sobie zbroję jakby prawie ze średniowiecza, pięknie ozdobioną przez złote wstawki. Nietrudno jest dopatrzeć się również bogato zdobioną koronę lub czerwonej peleryny, która również ma na sobie kunsztowne ozdoby w postaci białego puszu lub szlachetnie wyglądających kamieni. Ogólnie rzecz biorąc, Sara może być wystawiona jako idealne stworzenie będące służącą wszechmocnego Boga, bo trudno jest tak naprawdę znaleźć kogoś tak idealnego na swojej drodze po Desperacji. Jej uroda może nawet przyćmiewać najpiękniejsze Anioły Edenu.

Widzisz tę powagę w jej oczach? Czujesz ten bijący od niej chłód? To na pewno znalazłeś się przed Sarą. Bowiem nawet jeśli jej uroda nie została uszkodzona przez świat ludzi, to jej charakter już mógł zostać lekko pokiereszowany. Gdy żyła jeszcze między Aniołami przy boku jedynego Boga, to była niczym jakikolwiek skrzydlaty - szczęśliwy, chętny do pomocy innym lub nawet chcący oddać swojego dobro na rzecz kogoś, i choć niektóre z tych cech zostało przy niej do teraz, to też zmieniła się przez panujące cierpienie na ziemiach Desperacji. Przestała ona interesować się dobrem innych, a pod jej skrzydłami mógł tylko odpocząć podopieczny, nad którym musi sprawować opiekę jako Anioł Stróż. By mógł on żyć jak najlepiej, to Sara zrobi wszystko by tego dokonać. Nawet jeśli będzie to oznaczało zabicie innych, stojących na jej drodze. Nawet jeśli gdyby miał wybrać złą drogę w swoim życiu, to Anielica pójdzie za nim jak wierny pies, bo to w końcu jest jej zadanie. Jednakże nie oznacza to, że nie będzie wygłaszała swojego zdania lub ślepo podążała w ogień na śmierć. W takich sytuacjach, będzie namawiać go na bardziej spokojnie rozwiązanie zamiast biegu na łeb i szyję. Trzeba jednak pamiętać, że co Sara robi, to jest dla dobra swojego podopiecznego. Zadania powierzonego przez Boga nie zapomni.

● Moc panowania nad żywiołem powietrzem. Taką właśnie magię dostała przy swoich "narodzinach", od samego Boga. Nie ma bardzo jakiś ograniczeń, w końcu powietrze znajdzie się wszędzie, ale przysięgła by nie używać go do zabijania natychmiastowego, ponieważ nie jest to zgodne z zasadami uczciwej walki, której jeszcze Sara nie zapomniała.

● Miecz pod nazwą Excalibur, który jednak zwykłym mieczem ze stali nie jest. Jest to szerokie ostrze ze złotymi ozdobami, które rozpoczynają się już od rękojeści i dobiegają do samego koniuszka broni. Nikt inny oprócz Sary nie może używać go do walki, ponieważ w nieodpowiednich rękach jest on zwyczajnie zbyt ciężki do poruszania. Nawet najsilniejsi mężczyźni nie potrafiliby go udźwignąć, gdzie Anielica może go podnieść jednym palcem bez zbędnego wysilania się. Nie może on się ztępić, również trudno jest go złamać.

● Pierścien nazywany Sygnetem Króla, noszony przez Sarę na palcu serdecznym prawej ręki. Jest on stworzony ze złota, a bursztynowego koloru kamień usadzony w samym środku połyskuje od czasu do czasu. To właśnie dzięki niemu Sara nosi na sobie swój ubiór (stalowa zbroja, peleryna oraz korona), ponieważ materializują się one przy użyciu pierścienia. Zdjęcie ubrań powoduje, że przemieniają się one w złoty pył, który szybko jednak znika wraz z powietrzem. Oczywiście, można sygnet zdjąć, jak i go zgubić.

● Oczywiście, rasowe skrzydła. Białe, piękne i duże.

● Walka bronią białą, wszelkiej maści. Czy jest to jej ukochany Excalibur, czy może inna broń - Sara na pewno znajdzie jakieś zastosowanie w walce. Daje jej tu umiejętności walki lub bronienia się. Nauczyła się pojedynkować zwyczajnie po to by bronić swojego podopiecznego.

● Ukrywanie swoich emocji to coś, co ta konkretna Anielica potrafi najlepiej. Trudno jest poznać po niej szczęście, smutek lub gniew. Zwyczajnie dlatego, ponieważ nieważne jak bardzo się cieszy, czy jak bardzo gotuje się w środku, to zawsze będzie miała zwyczajny wyraz twarzy.

● Potrafi grać na szarfie. Ma jedną w posiadaniu, jednak od dawna na niej nie gra. Chociaż mówi się przecież, że z instrumentami jest podobnie jak z jazdą na rowerze - raz zapamiętana umiejętność nigdy nie zniknie.

● Oraz oczywiście bonusy związane z rasą, czyli zwiększona zwinność oraz szybkość, przekraczająca ludzkie limity.

● Sara nie ma wielu słabości, ale ma parę, które mogą wyrządzić u niej wiele krzywd. Pierwszą z takich rzeczy to jej podopieczna, Yuu. Anielica zrobi wszystko by ją uratować, nieważne z kim musiałaby się zmierzyć lub do jakich środków się posunąć.

● Następną słabością jest kontakt z innymi Aniołami, czyt. żaden. Sara odsunęła się od swojej rasy prawie całkowicie, jej dom leży pusty, bez nikogo w środku - cały swój czas spędza z Yuu. A jeśli nie jest z Yuu, to na pewno wykonuje dla niej jakąś misję. Wcale nie oznacza to jednak, że odrzuciła swoją rasę. Zwyczajnie, nie interesują ją sprawy skrzydlatych, a jedynym zadaniem jest tylko ochrona Yuu.

● Choć jest tych słabości więcej, to trzecia i chyba najgorsza słabość Sary, to technologia, której ani trochę nie rozumie. Prawda, przeżyła już parę lat na ziemi, ale wszystko co potrzebuje silniku lub podobnej machinerii, to dla niej czarna magia. Tak już ma, nic z tym zrobić za bardzo nie może.