Błądził wzrokiem po ciemnym pomieszczeniu, nie widział prawie nic przez lipne oświetlenie, ale z drugiej strony dawało mu to pewne ukojenie, a zwłaszcza jego oczom.
Zdołał dostrzec zegar. Przyjrzał mu się uważnie, miał pewne trudności z dostrzeżeniem prawidłowej godzin, lecz w końcu mu się udało.
23.15... i gdzie ten "lekarz" skurwiele... warknął do samego siebie w myślach. Był zły? O nie, on był wkurwiony i to bardzo. Chciał wręcz wstać i wszystkich tu wyrżnąć, lecz otępienie i ból od długiego leżenia oraz nieprzyjemnie zaschnięte i podrażnione wymiocinami gardło, bardzo dobrze hamowało jego zapał.
Westchnął cicho, chciało mu się pić, a przy tym znaleźć coś by przepłukać gardło.
Słyszał wariacje, które wydobywały się gdzieś z korytarza, lecz gdy tylko chciał krzyknąć okazało się, że wydaje z siebie żałosny skrzek, a gardło go przy tym boli.
Na szczęście, lub nieszczęście? Kto tam wie. Ktoś zawitał do pomieszczenia gdzie leżał blondyn.
Pokierował instynktownie głowę w stronę miejsca skąd dobiegał głos. Stary i dość przyjemny dla ucha.
Próbował się przyjrzeć staremu mężczyźnie, lecz powidok i ciemność mu to uniemożliwiały.
Starzec zaproponował mu grę i w sumie Kyofu chciał mu najpierw odmówić, lecz zaraz zmienił zdanie.
- Zależy w co. - jego równie chrypliwy głos, co starca, rozbrzmiał w miarę cichym pomieszczeniu.
Zaraz jednak dodał.
- Jeśli mógłbyś podać mi wody, to w zasadzie "jaka gra" nie będzie miało znaczenia. - zaniósł się lekkim kaszlem, za chwilę jednak kontynuował - Mam obecnie trudności z poruszaniem się.
Uśmiechnął się nieznacznie z zażenowania, lecz czy starzec w zasadzie też widział samego Kyofu? Chyba raczej tak, ale czy wyraźnie?
- Mógłbym wiedzieć kim jesteś. Znaczy jak ma pan na imię? - jak nigdy, prawie że, nie przykładał większej wagi do oficjalnego zwracania się do starszych osób, tak teraz jakoś go naszło.
Szczerze blondyn był ciekawy cóż to za grę przygotował starzec.

Podciągnął się ku górze, by usiąść na łóżku, a nie częściowo w nim jeszcze leżeć.
Teraz zgięty w połowi, bo nogi nadal miał wyciągnięte pod szpitalną pościelą, oczekiwał na starca.
Słyszał tylko szuranie, aż w pewnym momencie usłyszał dźwięk siadania poczuł przyjemnie chłodną szklankę z wodą w swojej ręce.
- Dziękuje, to miłe z pana strony - rzucił wciąż chrypliwym głosem.
Uniósł szklankę do ust i delikatnie nawilżył warki mocząc je niewielką ilością wody.
Wyschnięte usta po kontakcie z płynem odzyskały swój zaróżowiony kolor i przestały wyglądać jak po pocałunku z odkurzaczem.
Poszedł o krok dalej niż tylko nawilżenie warg i pociągnął niewielki łyk wody. Przez chwilę przelewał płyn w ustach ale zaraz pozwolił mu płynąć dalej.
Odłożył szklankę na pobliski stolik.
- Niech będzie brydż. - rzucił do starca, głos miał już mniej zachrypnięty, lecz nadal miał tą chrypliwą nutę w głosie.
Pokiwał przy okazji "poważnie" głową przy wzmiance, by nie mówić Dolores.
Starzec mu się przedstawił, przestał być starcem, teraz był Tomem, chociaż Kyofu spodziewał się bardziej japońskiego imienia. Jednak nie mógł wykluczyć, że staruszek nie jest pochodzenia azjatyckiego. Nadal nie widział wyraźnie.
- Nisshoku, Kyofu Satsu Nisshoku, lecz niech zwraca się pan do mnie "Satsu", panie Tomie. - kaszlnął - Tak więc, mógłby pan wytłumaczyć mi zasady brydża, ledwo je pamiętam, jeśli w ogóle pamiętam.
Skrzywił się nieznacznie. Obecny wygląd Eliminatora nie wskazywał na to, jak tez i zresztą jego obecny charakter, że jest rasowym zabijaką i co gorsza psychopatą.

Przez większy czasy gdy staruszek mówił, blondyn  siedział cicho. Przechylał głowę to na jedną, to na drugą stronę.
Nawet gdy staruszek zdjął mu okład i położył nowy, a następnie jeszcze zakropił mu oczy. Niespecjalnie się tym wzruszył, doświadczył większego bólu niż szczypanie i to wielokrotnie.
Jedynie przy słowach o granacie błyskowym lekko się zmieszał.
- Tak... skurwiele nie wiedzą gdzie rzucają i leci to pod nogi innych z drużyny... - rzucił chrapliwym głosem, jednocześnie krzywiąc się z powodu tak głupiego kłamstwa.
Mimo że opinia publiczna, jako tako wiedziała, że gdzieś tam są Anioły, Wymordowani i inne cholerstwa, to i tak nie mógł mu powiedzieć co stało się tam naprawdę, nie wspominając że taki granat nie zadziałałby na niego.
Dlatego wolał wyminąć sprawę jego tymczasowego "okaleczenia". Staruszek był kiedyś wojskowym, tyle co wywnioskował Kyofu, ale i teraz niespecjalnie dużo osób wie o tamtej akcji, a jeszcze mniej o kombinezonie jaki posiada eliminator.
Jednocześnie sam nie chciał mówić, że zbombardowano go świetlistym deszczem dildo orężem.

Czekał aż stary rozda karty, gdy usłyszał że ktoś wchodzi do pomieszczenia, jednocześnie z tym krople zaczęły powoli działać i mógł ujrzeć w całości staruszka oraz Dolores.
Skrzywił się na jej widok, jakby z wyrzutami że jej "doktor" wyruchał go w oczodoły i nie przyszedł, w sumie zaraz miał jej to wypomnieć.
- I gdzie ten pani "lekarz"? Prawie zadławiłem się własnymi rzygami przez te wasze przeterminowane psychotropy.
Warknął w stronę pielęgniarki, a chrypliwy głos wzmocnił ostrość tych słów.

Kyofu na "interwencje" zareagował nijako. Wzruszył kilka razy ramionami, westchnął cicho. I spojrzał na oddalajacee się do wyjścia sylwetki.
Z początku chciał zgnoić pielęgniarkę i kazać staruszkowi zostać. Jednak się powstrzymał, z trudem ale się powstrzymał.

Spojrzał od niechcenia na tabletki nasenne, które leżały na stoliku nieopodal. Dźwignął się i spojrzał czym one były.
Jednak to co zobaczył, to tylko zarys znaków i nie mógł tego przeczytać. zaufał jednak pielęgniarce i wziął tabletki, a następnie popił je wodą.
Zaraz po tym położył się do łóżka i leżał wpatrzony w sufitu.
Zanim zasnął, wpatrzony w sufit, cicho mówił do siebie.
- Jeden rozjebany łowca, drugi rozjebany łowca, trzeci rozjebany łowca... sto dwudziesty rozjebany łowca, sto dwudziesty pierwszy i przywódca jebanych łowców.
Powieki zrobiły mu się ciężkie i nastał całkowita ciemność.

Kyofu otworzył najpierw jedno oko, by to zostało zbombardowane jasnym światłem, gdy się przyzwyczaiło otworzył drugie z tym samym skutkiem.
Dźwignął się do pozycji siedzącej i wciąż przymulonym rozejrzał się po pomieszczeniu. Omal nie dostał zawału kiedy staruszek siedzący obok niego rzucił mu pytaniem. Staruszek siedział tuż obok i widocznie zadowolony wpatrywał się w blondyna.
Satsu uśmiechnął się krzywo.
- Pan Tom - poklepał się obiema dłońmi po policzkach dla otrzeźwienia - Czemu nie, tylko...
Spojrzał na zegarek, lecz lekarz go ubiegł. Spojrzał na mężczyznę raczej nieprzychylnym spojrzeniem.
-... chyba mój "zbawca" przybył.
Rzucił cicho do staruszka.
Gdy lekarz się przedstawił Kyofu nie mógł się powstrzymać od dociekliwego komentarza.
- Jak rebeliancie będą robić rozpierdol w pańskim domu, będę zmuszony prosić o wybaczenie za spóźnienie.
Głos eliminatora lekko się poprawił i już nie charkał jak typ, któremu przed chwila wyjęli rurkę z gardła po 10 dniowej śpiączce, ale można było wyczuć jeszcze trochę tą chrapliwą nutę.
- Tak więc panie Kurebayashi, niech pan działa! A panie Tomie, niestety może później do pana wpadnę, tylko niech pan powie gdzie pan leży.
Odwrócił się od lekarza i w pełni zagłębił się w oczekiwanie na odpowiedź staruszka.

Kyofu dał zbadać się lekarzowi, a cała ta rutynowa sytuacja przebiegła bez jego specjalnego komentarza, ot co, poświecił mu w oczka i pogadał.
Gdy doktor skończył eliminator pokręcił głową.
- Mówi pan czas... tego mam mało. Jednak skoro mowa tu, że lada dzień ma być wszystko okej, to jestem zmuszony jakoś go zyskać.
Westchnął cicho i sięgnął po szklankę z wodą. Upił parę łuków i powrócił to obecnego rozmówcy.
- Mogę już wrócić do własnej kwatery, taki dyskomfort o jakim pan wspomniał jest dla mnie małą przeszkodą w porównaniu do tego co miałem parę dni temu.
Siedział na swoim łóżku i patrzył teraz pytająco na Kurebayash'ego. Chciał stąd wyjść i to jak najszybciej.