„Idźcie za nim, zneutralizujcie straż i uwolnijcie go. Zabijajcie tylko w ostateczności, ale macie wrócić cali. Jeśli nie będzie innego wyjścia, to trudno. Zabijcie kogo trzeba.” — Pan Lodowego Ogrodu. Tom IV, J. Grzędowicz.

str. 632

To było jak piorun, wachmistrz zobaczył w środku poskręcane ciała - jakiegoś oficera SS, chyba podpułkownika, inny esesman wykrwawiał eię wisząc na drzwiczkach - "Hubal" Jacek Komuda

Str. 458

"Nie patrzy na mnie  - ale wiem, że na pewno dobrze mi się przyjrzał, kiedy mrużyłem oczy na trybunie." Futu.re, Dmitry Glukhovsky

Strona 17

"Kiedy prezentowano nagrody, rozległ się żałosny głos ducha śmierci."

Strona 30

"Potem idziemy do sklepu 'Wielkie Ciało', nad którym widnieje ogromny drewniany kotlet schabowy zawieszony na dwóch łańcuchach"
Margaret Atwood, Opowieść Podręcznej

200.

„Prawdopodobnie nikt dokładnie nie wie, kim są Little People. Ludzie mogą się tylko dowiedzieć, że istnieją. Czytała pani Złotą gałąź Frazera?” — H. Murakami, 1Q84 t2.

str 98.

- Hmmm, hm hm hm. Hyhyhyhy. A może raczej: hihihi?
Nisio Isin - Death Note Another Note: The Los Angeles BB Murder Cases

...twórcze.


Strona 8.

"Kominek wypełniał zimny czarny popiół, komnatę ogrzewały wyłącznie świece." ~ George R.R. Martin Taniec ze smokami cz. II

str 304.

Las przed nimi oddalał się od drogi i wkrótce wjechali w wąską dolinę z polami uprawnymi. To, jak wyglądały pola, przeraziło Tessię. Z niektórych w ogóle nie zebrano plonów, inne zarosły chwastami, bo też nikt ich nie plewił i nie dbał o nie. Część zboża uschła i poczerniała, ponieważ brakowało wody Najgorsze zaś było to, że Sachakanie nigdy nie zapuścili się tak daleko na południe. Ludzie uciekli bez powodu.
Uczennica Maga, Trudni Canavan.

Strona 97.

„Potem położyła się na łóżku i zwinięta w kłębek spała przez trzydzieści minut. Nic jej się nie śniło. Była to drzemka niewymagająca snów.” — H. Murakami, 1Q84 t2.


str 241.

Niepozorny mężczyzna w dżinsach i swetrze stał na parapecie wysokiego szpitalnego okna. Lewą ręką przyciskał do siebie stażystkę. Prawą rękę miał uniesioną wysoko, jakby od zewnątrz trzymał się framugi szeroko otwartego okna. Vesper przebiegł językiem po zaschniętych nagle wargach, rozpoznając wroga natychmiast. Renegat, a niech to szlag. - Magdalena Kozak, Nocarz

strona 382