"Przemówienie było może i pompatyczne, ale książę potrafił posługiwać się słowem. Och, moi bracia, jakże potrafił. To była magia całkiem nowego gatunku. Subtelniejsza niż miękkie pułapki Sangeousa: nawet ten pogański czarownik i pan snów pozazdrościłby tej siły perswazji. Rozumiałem, dlaczego książę zdjął hełm. Czar nie tkwił w samych słowach, ale i w wyglądzie, w uczciwości i wierności, które biły od niego, jak gdyby każdy, kto go wysłuchał, był godzien zostać jego przyjacielem. Książę miał talent, którego należało się strzec, może potężniejszy nawet niż moc, której użył Corrion, by przepędzić mnie tam i z powrotem po świecie i strącić mego wuja z tronu."
Król Cierni, Mark Lawrence.

Strona 97.

Użyte zostało tu sformułowanie "sieć dualna" ponieważ procedura zastępuje obszary. linie i punkty (miejsca zbiegu obszarów) puntkami, liniami i obszarami - każdemu obszarowi na mapie odpowiada punkt w naszej sieci dualnej.
Wielkie Problemy Matematyczne, Ian Sterwart skąd się takie rzeczy biorą u mnie na biurku

Strona 42.

"- Pojadę z wami – oznajmił Makin. Nie wyglądało na to, żeby tym razem miał przyjąć odmowę.
- Nie za bardzo wyglądasz na wędrownego zbója – zauważyłem. – Raczej na wędrownego aktora, który bardzo starał się przebrać za rycerza.
- Wytarzaj go w jakimś łajnie – rzucił Rike. – Wtedy ujdzie.
Przejeżdżaliśmy akurat koło stajni Jerringa; przy drodze leżała w sam raz kupa gnoju. Wskazałem na nią."
Król Cierni, Mark Lawrence.

Strona 117.

"- Widziałem - warknął Drakkainen.
- Umarł po to, żebyś ty z nami został. Jesteś mi to winien - zaczął Grisma, ale zobaczył minę Vuka i przerwał.
Ten rzucił siodło na ziemię i szybkim, wężowym ruchem wydobył miecz. Tylko trochę - na pięć palców, ale Grisma odskoczył gwałtownie do tyłu. Pozostali też się cofnęli.
- Spróbuj mnie zatrzymać, królu - powiedział Drakkainen cichym, strasznym głosem. - A obiecuję ci, że jeszcze dziś do południa nie będzie plemienia Szalonego Krzyku."
Pan Lodowego Ogrodu, Jarosław Grzędowicz

"- Napijesz się ze mną?
- Dlaczego nie?
No to zamówił po pięćdziesiąt gram i soczek. Pierdolnęliśmy, rzucił na bar pięćdziesiąt złotych. Pani mu wydała piętnaście. No to ja mówię:
- Pani pozwoli jeszcze raz to samo.
Barmanka nalała znów po pięćdziesiątce i podała soczku. Wypiliśmy, rzuciłem pięćdziesiąt złotych, pani wydaje. Ja na to:
- Nie, mnie stać bez reszty, dziękuję.
Takie zagrywki się robiło, żeby ich poczochrać trochę."
Złe psy. Po ciemnej stronie mocy, Patryk Vega.

Strona 99.

"Maharadża znów klasnął w dłonie. Na salę wbiegł służący z dwoma kurczakami w koszyku.
- Przekonywanie się, czy nalla-pamba posiada zęby jadowe, nie jest zbyt przyjemne, lecz może teraz sprawdzi pan, czy te kurczaki są żywe i zdrowe? - z humorem zwrócił się maharadża do bosmana.
- Ho, ho, nawet znam się coś niecoś na tym, bo zanim jeszcze zostałem bosmanem, kucharzowałem na jednym starym pudle podczas rejsu do Jokohamy - odparł bosman.
Ochoczo zbliżył się do służącego trzymającego koszyk z kurczakami, po czym zbadawszy dokładnie ptaki, rzekł:
- Zdrowe jak ryby, chociaż nie bardzo odkarmione. Co mam teraz robić?
- Nic, szlachetny sahibie. resztę wykona zaklinacz wężów - wyjaśnił maharadża."

Alfred Szklarski, Tomek na tropach yeti

Strona 148

"Płazińce (robaki płaskie) zamieszkują zarówno glebę, jak i wody - słodkie i słone (np. wirki), a także żyją (pasożytują) wewnątrz organizmów (np. przywry, tasiemce). W budowie ich ciała obok ektodermy i endodermy uczestniczy także trzecia warstwa komórek zarodkowych - mezoderma (trójwarstwowce). Z mezodermy jest zbudowana większa część ciała i z niej tworzy się wiele narządów."
Biologia, Ewa Pyłka-Gutowska

Czemu nie wskoczyć na któreś z krzeseł i nie wrzasnąć "brawa dla śmierci", tej śmierci, co wyszarpnęła z moich rąk, w ciągu zaledwie sześciu tygodni, niech ją cholera weźmie, jedyną osobę, którą bezgranicznie i prawdziwie kochałem, z uwielbieniem życia, z radością życia, od chwili gdy zobaczyłem jej twarz, twoją twarz, twoją okrągłą, pełną światła twarz o pięknym, mądrym czole, z gęstwiną mocnych włosów świadczących – tak w swojej głupocie wierzyłem – o twoim potężnym przywiązaniu do życia, i twoje rozłożyste, duże, szczodre, roztańczone ciało – nie waż się usunąć ani jednego z tych przymiotników! – byłaś dla mnie lekarstwem, remedium na jałowe starokawalerstwo, który niemal do reszty wyprał moją osobowość, i na te wszystkie przeciwciała skierowane przeciw życiu, jakie nagromadziły się przez lata w mojej krwi, zanim przyszłaś, aż wreszcie przyszłaś i z całą swoją obfitością...
Wchodzi koń do baru, Dawid Grosman

11 strona

"- Możesz zostać albo odejść, duchu. Ja idę spać.
A to było kłamstwem."
Król Cierni, Mark Lawrence.

Strona 139.

Wycofuję się na dwór i wychodzę przez główne drzwi wyrwane z zawiasów przez detonację granatu – na ścianach widać pozostałości osmaleń i bruzdy wyżłobione przez rykoszetujące odłamki, na podłodze jakaś kupa szmat, która po bliższych oględzinach okazuje się pozostałościami człowieka, ubranego chyba w piżamę... Brrr.
Ołowiany Świt, Michał Gołkowski

166 strona

Bólem przepełniała go myśl o drugim wielkim akcie zniszczenia, jakiego przyjdzie mu dokonać.
Glen Cook - "Okrutny wiatr"

Krótkie, ale dramatyczne.

264 strona