Słysząc jak wygląda uśmiechnęła się tylko.
-Cóż powiedzmy, że to takie moje hobby.
Sama ustaliła, że nie powie mu prawdy. W końcu ciekawie by to brzmiało, jakby powiedziała, że jest jedną z najstarszych wymordowanych, zdała by medycynę w 3,5 lat gdyby nie klęski żywiołowe. Interesuje się biologią i mutacjami. Nie, nie, nie. Woli udawać słodką zastępczynie szefa z szeroką wiedzą. Lepiej, jak nikt się nie dowie o jej prawdziwej wiedzy, ani o prawdziwym wieku czy wspomnieniach.
Kotka myślą o przemianie jaką chce przeprowadzić na sobie mężczyzna zakodowała sobie w mózgu by mieć go na oku. W końcu widziała wiele osób, które zatracały się przez takie myślenie i stawały się zdziczałymi potworami. Nie raz też musiała takiego zabić by ocalić towarzyszy. Ludzie mają słabość do mocy i pragną mieć ją cały czas. Nie rozumieją, że władzę należy trzymać krótko i nie ufać jej.
Cóż przytuliła go, był to jeden z tych ludzkich gestów, które lubiła. Słysząc jego słowa tylko przytuliła go, mocniej wtulając się w niego.
-Nie zapomnij tego gestu i przypominaj sobie przez niego tą ludzką naturę.
Powiedziała to spokojnym głosem. Chciała powiedzieć więcej, chciała powiedzieć coś innego, jednak jej się nie udało. W końcu nie może mu wszystkiego tłumaczyć. Jednak jeśli zakorzeni w nim chodź cząstkę człowieczeństwa, która nigdy nie opuści jego głowy, będzie pewna, że nie umrze. Słysząc jego dalszą wypowiedź wstała jednak z miejsca i rozejrzała się spokojnie.
-No dobrze, zatem idziemy i nie martw się o mnie.
Chciała dodać, że przeżyła dużo gorsze rzeczy. Ale o tym nie wspomina się na głos. W końcu każde z nich miało sekrety, a im starszym się było ty tych sekretów przybywał z niesamowitą prędkością.
Dziewczyna poczekała aż jej towarzysz się zebrał by dalej ruszyli w drogę.

[z/t 2x //napisz tam gdzie jest arti czy jak tam chcecie]