Hyś zdecydował się na dalsze polowanie. Co prawda miał już dwie zdobycze, ale jak pamiętał przez długi czas nic nie miał... a sama myśl o jedzeniu zwierząt jakoś go obrzydzała. Och, nie dlatego, że tak bardzo je kochał czy coś, on po prostu nie lubił ich smaku zresztą Acadia także. Z swojego małego mieszkanka, gdzie już wszystko zrobił, zapeklował, pomroził i dał do wędzenia (o ile coś takiego można to nazwać, to co znajduje się w domu) ruszył na cmentarz. Dlaczego akurat tutaj, sam nie wiedział chyba chciał jakiegoś spokojnego miejsca, może znajdzie jakiegoś niedawno pochowanego trupa. Taki tez lubił.. to jak ser pleśniowy. Cud, że jeszcze żyje, serio.
W każdym razie Hyś przemierzał spokojnie alejki na cmentarzu, szedł waląc swoimi wielkimi butami o chodnik zerkał na każdy grób który wyglądał na świeży, lecz nic jakoś go nie zadowoliło. Aż zamlaskał z tego wszystkiego i zamarudził coś pod nosem. Zapewne dalej by szedł spokojnie i patrał to tu to tam, gdyby nie fakt, że światła zgasły. W tym samym momencie Hyś stanął bez ruchu, stał tak przez dobre parę minut, to go na tyle zaskoczyło, że aż wolał być uważny.
Po paru minutach Acadia zaczął śmiać się w głosie Hysia, wrednie, głośno i paskudnie brzmiało to jak wiercenie od środka czaszki wiertarką. Choć nigdy tego nie przeżył, no ale cicho!
-hahahahaaaaa aAHAHAHAH! Debilu, ale Cię to zaskoczyło, ale idziemy dalej lecz po cicho... czujesz.. powąchaj. - Powiedział Aciadia w umyśle Hysia, co takie czuł a ludka. Stał jedną alejkę od niego mógł go dostrzec, nieznajomy także co wcale nie pasowało Łowcy. Czemu hyś wcześniej go nie dostrzegł nie wyczuł przez węch (chyba Łowcy mają dobre nosy.. ale mogę się mylić... hueh) a bo to dlatego, że zajął się grobami oraz zaskoczył go brak prądu. Głupi Hyś.
-Szybko mi to powiedziałeś, kurwo babilońska!- Zasyczał w myślach Hyś, choć bardzo chciał powiedzieć to głośno tak głośno by wszyscy go usłyszeli. Lecz obiad mógł zwiać..
Dobrze, że miał ciemne okulary na nosie, choć prawie gówno widział. Ups.
Co będzie dalej..? Zobaczymy co zrobi Pan.

(a to on go nie widział ;< i co teraz?)

Można powiedzieć, że Hyś miał szczęście ponieważ widział tego Pana a raczej jego zarys na tle ciemności i kilku latarni w dal na ulicy. Z tego co widział, mężczyzna nie widział go z czego bardzo sie ucieszył, zamlaskał aż z podniecenia.
-Nie będziemy się skradać to bezsensu, i to bardzo. Dlatego mój drogi chuju.. droga wolna!- Oznajmił Acadia w umyśle Łowcy. czasem lubił sobie poszaleć i popatrzeć jak Hyś zabawia się w krwawą masakrę. A właśnie teraz miał taka ochotę, a fakt, że był to cmentarz nocą, bez oświetlenia. Żyć nie umierać!
Hyś słysząc te słowa w swojej głowie, nawet nie zdarzył pomyśleć i już biegł w stronę biedaka, w między czasie wyjął swoje ostrza zaś z jego ohydnie śmierdzącej gęby wydobywał się chaotyczny śmiech, niczym u jakiegoś chorego na umyśle człowieka. Nie no Hyś.. NIGDY!
W myślach miał jedno, atak i zabić może trochę się pobawić, dlatego też biegł na mężczyznę, przeskakując groby lub używając ich jako dobrego podniesienia do skoku.

(przepraszam, że tak długo, ale moja firma to chuja i czasem trzeba się z nimi pokłócić.)

Hyś jak biegł pełen wdzięku tam w wdziękiem jebnął o nagrobek... Zdziwiony faktem, że aktualnie policzkiem czuje zimny nagrobek, zamrugał kilka razy, popatrzył się na faceta i na sam koniec zrobił dzióbek...
-Pobawić się?- chciał to powiedzieć jak najbardziej słodkim głosem ale, że nie posiadał jako dwudziestopięcioletni facet słodkiego głosiku to wyszło mu to co najmniej dziwnie. A właściwie zabrzmiał jak stare nie naoliwione drzwi. W między czasie ręka wyjął kurki i chciał użyć swojej mocy. Och często się przydaje... następnie związać napastnika. Hyś posiadał w swojej główce taki sam plan jak z dziewczyną, pomijając gwałt. Lubił facetów także, ale dzisiaj nie miał na nich ochoty.
Jeżeli moc zadziałała, to Hys związał faceta tak by ten się nie ruszył, przynajmniej ręce i nogi a następnie wstał w celu zabicia faceta podszedł do faceta.
Jeżeli mu się nie udało... Cóż, aktualnie leży na pomniku i z bliska podziwia czy marmur z którego jest zrobiony nagrobek, jest dobry.

(nah.. jakie to krótkie ale jest!)

Hyś nic nie czuł w momencie kopania, zapewne i kilka żeber ma połamanych, lecz mało go to interesowało. Zdziwił się gdy mężczyzna zaprzestał tortury w momencie jak te już ledwo dyszał. Och ile razy on się jeszcze dziwi!
-Chuje, mucie dzikie węże.. stary jesteśmy w czarnej dupie. Ten gość wie co robi i pewnie nie raz już to robił. Trzeba to załatwisz szybko. Plus.. on się nie boi.. ale złość...- zaczął mówić Acadia w umyśle Łowcy, widząc wszystko z głębin umysłu. Cóż nic ciekawego i zaskakującego nie powiedział, lecz wolał to zrobić gdyż Hys już był podekscytowany. Acadia doskonale to odczuwał i domyślał się co może się stać, a życie jemu jeszcze miłe. Szczególnie, że mają tyle żarcia... TYLE!
Przez cała tą farsą Hyś nie nie powiedział, jedynie patrzył się na faceta.. jeszcze nic. Doskonale wiedział, że jak coś zrobi to zostanie zabity, ale chciał też jednej rzeczy.. wkurzyć naszego Pana nieznajomego. A to było ciekawe, ponieważ Hyś nie miał w zwyczaju zbytnio słuchać się Acadi, lecz teraz chciał pokazać wszystkim, że nie zawsze lepiej zadzierać z Hysiem.
Po słowach które wypowiedział mężczyzna, Łowca z podniesioną głową nie przez niego zaczął się śmiać. Nie był to idealny śmiech patrząc na to, że z jego żeber zrobiły się puzzle ale mężczyzna mógł się domyślić że był to śmiech szaleńczy, nienormalny ale zarazem wesoły.
-Huuuu~ Nie podoba mi się taka zabawa, o co to nie. - Powiedział w po chwili śmiechu Hyś, lecz nie jeszcze nie zrobił. Nawet nie drgnął. Bo i po co. Za chwile kolejnego kopniaka dostanie lub kolejną kulkę, może nawet i w łeb. Jednak na kulkę był przygotowany. Może i nie miał dużo siły w sobie i nie mógł tego przelac na moc, jednak mozliwe, że miał jej na tyle w sobie by za pomocą mocy wywalić pistoleć mężczyźnie z łapy. To zawsze były jakieś sekundy by później zareagować.

Jedyne co Hyś "poczuł" to nie sprawna ręka, jednak to nic mu nie robiła. Znowu się zaśmiał już dawno nie miał takiej akcji a lubił takie widać, że facet się zezłościł więc połknął haczyk. Ach ludzie są zabawni. Mimo wszystko dalej leżał, czuł że jego moc jest coraz silniejsza dlatego też chciał wywalić pistolet koledze następnie rzucić się na niego w celu nieprzygwożdżenia go swym cielskiem do ziemi. Co będzie dalej to nie wiadomo, lecz najpierw przed tym wszystkim trzeba odpowiedzieć koledze! ha!
- Ale to takie zabawne, wiesz że już Cię kocham! - Zaśmiał się beztrosko z trudem bo potłuczone żebra jakoś mu nie ułatwiały łatwego oddychania, pomimo że nie czuł bólu.
"pięknie mój kochasiu, pieknie!"- zaśmiał się Acadia w umyśle. Tak on też się dobrze bawił.