Maleńki domek, zbudowany na granicy Rajskiego Miasta. Nie ma okien - właściciel ich z resztą nie potrzebuje. Drzwiami wejściowymi dostać się można do niewielkiej sieni, a z niej do kuchni. Jest dość uboga - kilka szafeczek, wiekowy piec, mały stolik. Nad krzesłami przybita została półeczka z glinianymi figurkami, w kącie stoi garniec gliny.
Z kuchni przejść można do sypialni. Ta również ma kilka półek oraz średnich rozmiarów szafę na ubrania. Najwięcej miejsca zajmuje jednak łóżko, będące swoistym legowiskiem pełnym koców, poduszek a nawet swetrów.
Ostatnie pomieszczenie jest łazienką z dość sporą balią na środku. Służy ona do prania jak i zwykłych kąpieli. Po kątach ustawione są wiaderka, którymi chłopak nosi wodę. Dla ułatwienia, łazienka ma osobne wyjście - kilka kamiennych schodków prowadzi do płynącego na tyłach domku strumyczka.
Całość jest dość solidnie zbudowana, chociaż niezaprzeczalnie uboga. Żadnych zdobień, żadnych kolorów, żadnych obrazów czy dekoracji. Najpotrzebniejsze sprzęty porozkładane tak, aby Fabien mógł je łatwo znaleźć. Tyle mu wystarcza do życia.
Do tej pory zawsze zimna i pobrudzona gliną, ale od kiedy zamieszał z blondynem gryf (jakkolwiek ciasno by im nie było), chatka stała się znacznie czystsza i cieplejsza. Stary piec odkurzono i napalono w nim, a łóżko stało się nie tylko miejscem spoczynku Fabiena, lecz także gniazdem dla gryfa. I choć nie mogą powiedzieć, że mają zbyt wiele przestrzeni, nie przeszkadza to żadnemu z lokatorów. Wszak oboje lubią się przytulać.