Take napisał:Ach. No, ale mimo wszystko dobrze jest mieć kogoś, kto to wszystko trzyma i ma to poczucie obowiązku, że tak powiem i jednak pilnuje, żeby nie zapanowała jakaś większa samowolka, mając całą resztę pod sobą. Bo w tym wypadku Drug-oni równie dobrze mogliby pracować, jako osobne jednostki, zachowując wszystko dla siebie. Nikt nie każe im zostawić łupy dla organizacji albo iść pomóc członkowi, za którym – tak się zabawnie składa – niekoniecznie przepadają i byli przeciw jego dołączeniu do grupy. Hierarchia po prostu jakoś tam to umacnia. Tak mi się wydaje.

Glen napisał:Mam parę propozycji odnośnie Smoków:
1. Przywództwo
Z tego, co się orientuję, każda organizacja tutaj ma ścisłą hierarchię - szefostwo, pomocników szefa itd. Może wśród najemników wprowadzić urozmaicenie? W końcu nie tak łatwo zmusić grupę niezależnych morderców do współpracy pod jednym przywódcą. Proponuję, żeby najemnicy rządzili się demokratycznie lub anarchistycznie - żadnego formalnego przywódcy, żadnego ścisłego reżimu. Nad administracją i zarządzaniem zasobami mogliby czuwać najbardziej zasłużeni członkowie, tacy, który dzięki dobrej walce i dobrym pomysłom zdobyli powszechny szacunek grupy; ich rozkazy nie byłyby jednak całkowicie zobowiązujące.
To mi w jakiś sposób pasuje do kodeksu honorowego Drug-on: nie bierzemy zleceń na siebie nawzajem, ufamy tylko towarzyszom broni.
(jeśli uznacie, że to za trudne do wprowadzenia w życie, proponowałabym chociaż, żeby przywódców było kilku - od trzech do siedmiu - i aby wspólnie podejmowali decyzje)

Luka napisał:

Taihen Shi napisał:Ja rozumiem pojęcie anarchii między Smokami tak, że tolerują się, współpracują ze sobą gdy jest to konieczne bądź potrzebne, ale przecież każdy z nich jest wyszkolonym zabójcą, a ci zazwyczaj są samotnikami. Ciężko jednak zdobyć wszystko co jest potrzebne do życia samemu, a co dopiero w trudnych warunkach jakimi odznacza się Desperacja. Właśnie dlatego koegzystują, uczą się od siebie i wspierają się. Jeśli ktoś chce iść na misję to najzwyczajniej w świecie siada w biurze i czeka na zlecenie, bądź sam go sobie szuka. Jeśli nie chce to trudno, nie ma szefa, który by go zmusił, ale za to koledzy zawsze mogą mu skopać dupsko za bycie społecznym pasożytem.
Może i brzmi to dość utopijnie, ale jestem pewna, że da się to zrobić i wcale nie potrzeba szefa, trzech szefów albo nawet dziewięciu przywódców. Każdy ze Smoków zasmakował w niebezpieczeństwie, dokonał morderstwa, bądź coś przeszmuglował przez granicę z M3. Są doświadczeni, a co za tym idzie, najpewniej także odpowiedzialni. Czasy są ciężkie. Chcą pokoju. Wystarczy im ta krew na rękach za którą dostają pieniądze, głupotą jest jeszcze zabijać ludzi, którzy mogą się podzielić żywnością, bronią, artefaktami, ewentualnie wszelakimi dobrami, które akurat zbiorą.
Wszyscy są wolni. Czasem może i spróbują się porwać na życie kogoś kto ich zbytnio wkurwia, ale raczej nieczęsto, bo kto wie, może on akurat miał wtykę i raz w miesiącu przynosił kartofle niezbędne im do przetrwania.
No.
A hierarchia jest, jednak nie na podstawie charyzmy, a umiejętności. Złodziejaszek nie zadrze z nożownikiem, zaś paser ze złodziejaszkiem. Prawda?

Przyklaskuję i dziękuję za bardziej elokwentne rozwinięcie tego, co miałam na myśli.

Lentaros napisał:Jeśli dobrze sądzę, organizacja z samej siebie nazwy narzuca sobie fakt, iż jest tam "zorganizowana" praca, zorganizowana przez hierarchię, władzę, woźnego czy sklepikarza - ale zawsze jakaś, więc anarchia jest tu kategorycznie niewykonalna. Równie dobrze gdyby Drug-On miało stać się anarchiczne, moglibyśmy w ogóle wymazać tą grupę z powierzchni ziemi, bo tak naprawdę nie miałaby racji bytu z definicji własnych zasad... A jeśli dobrze myślę, Drug-On mieli być w założeniu zorganizowaną grupą doświadczonych i wyszkolonych ludzi od zadań wszelakich. A zadania wymagają "pracy grupowej", a praca grupowa wymaga "organizacji" zaś "organizacja" wymaga hierarchii. Nie widzę innego planu czy pomysłu ku temu, będąc szczerym, brak hierarchii to tak jakby krzyżyk na słowo "grupa", "organizacja" i jego synonimy.