Chisana kompletnie nie pamiętała, co robi w takim miejscu jak ta pustynia. A do tego z Samem. Ogólnie to go kojarzyła, w końcu był łowcą. A do tego miłym łowcą, więc się go nie bała. Zaczęła się wiercić, niespokojnie patrząc dookoła. Wydawało jej się, że słyszy różne dziwne szepty. Parsknęła, próbując wyjąc włosy i piasek z ust. Przetarła oczy piąstkami i ponownie się ułożyła. Trochę się bała, bo w końcu jest coraz ciemniej, do tego te odgłosy... Wyszukała dłoń towarzyszącego jej łowcy i ją ujęła. ... To na pewno odpędzi potwory, tak. Zobaczą, że oni są razem i że Sam jest na pewno silny i sobie pójdą, na pewno. Gdy tak sobie leżeli, mała łowczyni stwierdziła, że coś jej nie pasuje. Świat tak jakby się ruszał. Chyba się uderzyła w głowę; albo coś jej podali. Chociaż znając Chi, to po prostu się gdzieś wywaliła i tyle. Hm, chyba najlepiej będzie teraz sprawdzić, czy nic jej nie jest. Wiecie, dodatkowa macka czy brak nogi. Ubrana była w dość krótką spódniczkę. Nogi były okryte czarnymi rajstopami w serduszka. Na ramiona zarzucona jakaś stara kurtka, a pod nią trochę za duży sweter. Czyli... W sumie jak zwykle~ Przy sobie miała jedynie pierścionek. I jakiegoś zapomnianego cukierka w kieszeni.
Zerknęła na Samuela, zauważając ranę. Podniosła się i ze strachem zaglądnęła mu w twarz.
- Jesteś ranny! Co się stało, czem.. - Przerwała, zdając sobie sprawę z obecności dziwnej dziewczynki. Wyglądała kompletnie jak jej lalka - Azusa. Robiło się coraz ciemniej, więc mała nie za bardzo mogła zobaczyć jej twarz. O! Zawsze, jak się bawiła, to Az była bardzo miłą dziewczynką, więc teraz też tak na pewno będzie. Spróbowała wstać, ale  świat zakręcił jej się przed oczami. Wywaliła się, ale uparcie postanowiła podejść bliżej tej dziwnej, powiększonej Azusy, która trzymała teraz w dłoniach karteczki.  No to co trzeba zrobić, skoro na dwóch nogach nie da rady? Oczywiście, że zapieprzać na czworaka. Chi przeszła kilka metrów, ignorując zawroty głowy. A raczej próbując zignorować, bo tak jakby jej się nie do końca udawało, przez co wyglądała jak pijana wracająca z jakiejś imprezy. Chociaż w sumie nie wiadomo, co wcześniej robili z Samem. W końcu nie co dzień można się obudzić na pustyni, ne?
Zatrzymała się, wgapiając się w twarz trochę zniecierpliwionej "Azusy". Coś jest nie tak. Bardzo, bardzo nie tak. To, co wcześniej brała za uśmiech, okazało się być krwawymi liniami. Chisana pisnęła głośno, siadając na tyłku i próbując się wycofać. Rozejrzała się ze strachem, szukając jakiejś pomocy. Gdzieś tam, daleko na północy widziała małe światełko, jednak jak na razie nic im to nie da. Po chwili jednak przemogła się i podeszła blisko żywej lalki. W końcu ją znała, prawda? Często razem się bawiły i w ogóle... Nie zrobi jej krzywdy. Czasem ją rzucała na ziemię i nie dbała o to, czy jest czysta, ale przecież każda zabawka to przechodzi.
Prawda?
- Azusa, kto cię uderzył? Nie patrz tak na mnie, nie chcę tak, boję się ciebie! - powiedziała drżącym głosem, zaciskając dłonie w piąstki. W międzyczasie próbowała wyłowić z mroku sylwetkę Samuela, który powinien być gdzieś tutaj blisko.

Samuel nie wchodzi na forum. Ale mogę ci doprowadzić misję do końca. Przekabacę jego postać na jakiegoś NPC. Powiedz mi tylko czy chcesz, czy jednak rezygnujesz.

Co się stało, czem...
Czuła ostry ból w lewym ramieniu. Dawno tego nie czuła, dawno już nie czuła żadnego bólu. Ciekawa była kto i czym to zrobił. Otworzyła oczy powoli, cholera wie co zobaczy.
Nie bała się, naprawdę się nie bała po prostu przedłużyła moment niepewności. Dawno nie czuła się tak źle, głowa ją bolała, rana paliła, a usta nie chciały się otworzyć.
Podniosła swe ciężkie powieki i zauważyła małego chłopca.
Co do kurwy?!
Czuła jak ściska jej dłoń, ciekawa była gdzie jest i co ten chłopiec tu robi. Zanim się domyśliła przestała czuć dłoń na swoim ciele. Odwróciła głowę w stronę chłopca i widziała jak podchodzi do lalki. Przyglądała się tępo jej strasznej twarzyczce. Nie podnosiła się na razie starając się skupić na swoim ciele i jakoś zasklepić ranę dymem.
Jednak musiała coś powiedzieć i dowiedzieć się o co chodzi.
-Chłopczyku, co się tu dzieje?
Jej głos był schrypnięty, jednak ciepły i pełen zaufania. Taki, któremu dzieci od razu ufają, jej oczy nie były do końca otwarte, jednak uważne i ciepłe.

DO MG: Dasz Chi jakąś odpicowaną lalkę i jest Twoja. <3 Do tego te obrazki wyglądają tak świetnie, że je zapiszę sobie na komputerze.

Chi spojrzała na żywą lalkę. Wyglądała przerażająco, ale przecież wciąż była Azusą, prawda? Wciąż tą zabawką z którą bawiła się w dom, w przyjęcie czy ślub. To, jak wygląda nie oznacza, że jest zła. Po prostu... w sumie to Chisana nie miała pojęcia czemu tak wygląda.
Mała łowczyni przysunęła się bliżej domniemanej Azusy i dławiąc strach, wyciągnęła rękę po list. Zacisnęła palce na kopercie i przyciągnęła do siebie.
- Teraz się ze mną pobawisz? No bo to chyba nie jest zbyt ciekawe miejsce, a do tego kręci mi się w głowie... A w cooo? - zapytała, przeciągając ostatnią głoskę. Bała się, nawet bardzo. Ale przecież to jest tylko troszkę inna Az, troszeczkę~
Obróciła się, słysząc kobiecy głos. Rozejrzała się, ale żadnej przedstawicielki płci żeńskiej tu nie było. Zerknięcie na Sama.
...
Chwila, to on mówił?
Chłopczyku?
Chisana podeszła jak najszybciej do swojego towarzysza i przyjrzała mu się dokładnie. Wyglądał jak zawsze, jednak  Chi nie pasował głos. Był inny od tego, którego znała.
- Sam, ale co Ci jest? I nie jestem chłopczykiem, a sobą, Chisaną. - powiedziała, ściskając jego rękaw. - Tam jest ta dziewczynka i ma list do Ciebie, ja też mam, nie otwierałam. Idź i weź, ale się nie bój, bo ona nic Ci nie zrobi, wtedy otworzymy, bo sama to trochę nie chcę. To jest Azusa, moja lalka. - powiedziała, streszczając całą sytuację. No, pominęła opis wyglądu owej postaci, aaale co tam~  Przecież się Samuel nie wkurzy tak bardzo, prawda? Zerknięcie na list. A może teraz lepiej to otworzyć? Czy może później... Dobra, yolo teraz. Rozerwała kopertę i wyjęła list, nawet nie patrząc na Samuela.

// Przepraszam Was bardzo za taki zrąbany post. Stresuję się rekrutacją, trudno mi cokolwiek pisać. .___.