Godność: Sayuri Taryuki
Pseudonim: Jasmine
Płeć: Kobieta
Wiek: 19
Orientacja: Heteroseksualna
Zawód: Studiuje, ale jednocześnie zarabia już na własne utrzymanie. Pracuje jako kelnerka, choć szczerze nienawidzi tej roboty. Stale marzy o znacznie lepszej posadzie. Może skończenie studiów otworzy jej bramy do zdecydowanie ciekawszej kariery? Cholera raczy wiedzieć...
Miejsce zamieszkania: Świat-3

Organizacja: Brak
Rasa: Człowiek
Ranga: Nie angażuje się w żadne niepokojące sprawy, dlatego też nie można tu wpisać choćby jednej tajemniczej rangi. Po prostu studentka, ot, zwykły szaraczek.
Moce (/artefakty/technologia): Brak
Umiejętności:
1. Zastawianie pułapek. Wychodzi jej to całkiem zacnie, a dodatkowo wyćwiczyła się na tyle, że proces przebiega nad wyraz sprawnie. Dzięki tej umiejętności może żyć w umiarkowanym spokoju i nie przejmować się zbyt często intruzami.
2. Leczenie. Jasmine bez trudu potrafi wyleczyć z choroby i opatrzyć mniej lub bardziej paskudne rany. Igłą i nitką również umie się posługiwać. A znieczulenie? Cóż, chyba każdy anestezjolog mógłby się od niej uczyć - wystarczy butelka rumu. Jeśli jest ona pełna, kończy się wlaniem tego cudnego płynu ofierze... pfu, pacjentowi... do gardzieli, w przeciwnym wypadku można nią skutecznie ogłuszać.
3. Walka bronią białą.
Słabości:
1. Z reguły nie trzyma języka za zębami. Nikt jej nie nauczył, że pewnych rzeczy mówić nie należy.  Wdaje się często w polemikę, zamiast zakasać spódnicę i uciekać ile wlezie. No cóż, Bozia w zakresie zdrowego rozsądku nigdy nie była dlań łaskawa.
2. Naiwność. Jasmine jest gotowa uwierzyć dość prędko w słowa rozmówcy, który wywarł na niej dobre wrażenie. Staje się wtedy zdecydowanie mniej uparta, ba, czasem wręcz wydaje się uległa.
Wygląd zewnętrzny:
Wygląda na młodziutkie, jeszcze niespaczone przez czyhające na świecie niebezpieczeństwa, dziewczę. Dość rozbisurmanione, zabawowe, aczkolwiek milutkie. Z reguły uśmiecha się swymi pełnymi ustami do mijanych przezeń przechodniów, aczkolwiek nie zawsze jest to szczere wyszczerzenie zębów, które wynika z potrzeby serca. Czasem należy ono do skrajnie złośliwych i impertynenckich, jak również maskujących zły humorek Jas, a taki ma w końcu całkiem często. Po co jednak dzielić się tym ze światem zewnętrznym i podawać mu wszystko jak na tacy? No właśnie.
Dziewczyna została potraktowana przez Matkę Fortunę łaskawie. Nosek ma mały i prosty. Włosy farbuje na niebiesko-zielono, z kolei jej oczy są fiołkowe, bije z nich pewnego rodzaju ufność i słodycz. Nie kuleje, nie posiada zajęczej wargi, nie została obdarzona nawet garbem. Ubiera się dość skromnie, choć całkiem ładnie. Sayuri ma 168 cm wzrostu, co nieraz szczerze ją irytuje. Nie potrafi bowiem chodzić w butach na porządnym (siedmio- czy nawet ośmiocentymetrowym) obcasie, a wokół roi się przecież od wysokich jak żyrafy mężczyzn, którzy gapią się na nią z góry, a dodatkowo mają idealną wręcz okazję do zerkania w dekolt naszej pociesznej biduli. Takie sytuacje nie należą do zbyt miłych. Sama dziewczyna prezentuje się naprawdę dobrze. Jeśli chcemy nadal być skrupulatni, najlepiej przyjrzeć się jej sylwetce. Odpowiednia linia bioder, pokaźny biust, ładne wcięcie w tali. W tym zakresie absolutnie niczego jej nie brakuje. Porusza się pewnie, z gracją.

Charakter: Jasmine należy do typowych niegroźnych wariatek. Nie wyskakuje z nożem na nieznajomych, nie gryzie się po rękach, nie ślini podczas snu, ale coś z nią jednak jest nie tak. Z pozoru zachowuje się nienagannie, uchodzi nawet za osobę odrobinę nieśmiałą, lecz samowystarczalną, choć od czasu do czasu pokazuje swoje prawdziwe oblicze. O ile jako dziecko nie miała zbyt mocnej psychiki, zanosząc się najzwyczajniej w świecie płaczem, o tyle dziś sprawia wrażenie kobiety nie do zdarcia. Pewnej siebie, znającej swoją wartość, zdecydowanej i skorej do rozwoju. Ciekawej świata. W obliczu zagrożenia Jas przywdziewa maskę typowej złej dziewczynki, wręcz pastwiącej się nad swoimi ofiarami socjopatki, która nienawidzi być poskramiana, porównywana z innymi, nic sobie nie robi z mądrych rad, a jakiekolwiek próby pouczania wywołują u niej jeszcze większą agresję. Bo co za problem poudawać całkowicie wyzutą z miłości do bliźniego, a także szacunku dla drugiej osoby, wiedźmę? Potrafi być podła i wredna, zakpić przy najczulszych tematach, zmieszać innych z błotem, ale gdy rezygnuje z tej całej maskarady, szczerze żałuje, analizując raz po raz swoje zachowanie. Co prawda nierzadko się zapomina i sypie złośliwościami nawet w normalnych sytuacjach, no ale cóż... każdy ma jakieś rysy na charakterze. Jak przystało na kobietę, ciągłe huśtawki nastroju to dla niej chleb powszedni. Raz jest wycofana, stroni od ludzi, skupiając się na samodoskonaleniu i pożeraniu książek. Bywa wtedy niesamowicie chłodna, obojętna i nic, naprawdę nic, nie jest w stanie jej sprowokować. Kiedy jednak zakończy się okres ślęczenia nad tomiskami, a kolejna sesja przejdzie do historii, Jasmine zmienia się wprost nie do poznania. Jako że nie znosi nudy, a nie ma czego czytać, stara się z nią dość skutecznie walczyć, zaczepiając Bogu ducha winnych przechodniów. Potrafi ich prześladować całymi tygodniami, nakłaniając do nawiązania jakichś przyzwoitszych relacji. W sumie czyni dobrze - w końcu nie tylko sobie dostarcza atrakcji, nie? Dla swoich przyjaciół (na razie ma ich tylu, co kot napłakał) jest niesamowicie opiekuńcza, czasem zachowuje się jak typowa stara gęś, która troszczy się o młode.