Nazwa: Model Rin 4. 1. Na rzecz projektu nazywany Rinem.
Pseudonim: Brak danych.
Płeć: Mężczyzna.
Wiek: Kilka miesięcy, w pamięci jednak zapisane ma wspomnienia z przeszłych 16 lat.
Orientacja: Trudno powiedzieć, skoro to android – zależy od woli programisty. Brad, skąd w ogóle wzięło się to pytanie w formularzu?
Zawód: Brak danych. Obiekt uczęszcza do szkoły publicznej.
Miejsce pobytu: Miasto-3

Organizacja: Brak danych.
Rasa: Android.
Ranga: Fake human.

Posiadana technologia: TechBike Venus, który Rin dostał w ramach wyprawki od naukowców – musiał mieć czym dojeżdżać do szkoły.

Zalety modelu:
• umiejętność doskonałej samoobrony – model jest zaprogramowany w taki sposób, by nie przejawiał skłonności do agresji. Mimo wszystko ma zakodowane wysoce rozwinięte techniki pozwalające mu na samoobronę bądź ochronę swojego właściciela w wymagających tego sytuacjach.
• umiejętność mistrzowskiego analizowania – w sytuacjach zagrażających zdrowiu bądź życiu modelu Rin lub któregokolwiek z jego bliskich jest w stanie błyskawicznie przeanalizować wszystkie możliwości wybrnięcia z nich i wybrać najlepszą z dostępnych opcji.
• duża siła – w porównaniu do przeciętnego, ludzkiego nastolatka model cechuje ponadprzeciętna siła.
+ rasowe

• brak możliwości zachorowania, odczuwania głębszych emocji, prowadzących do depresji
• silne ciało, niepodatne na temperaturę powietrza
• brak odczuwania bólu
• brak konieczności jedzenia, picia, spania itp.

Słabe strony modelu:
• zaprogramowana brontofobia tudzież astraofobia – z powodu silnego oddziaływania elektryczności na Androidy model wyposażony został w niemal paraliżujący lęk przed burzami oraz piorunami w celu uchronienia go przed uszkodzeniem systemu.
• „zawyżony próg bólu”, nieodczuwanie zimna bądź ciepła – naukowcy starali się stworzyć jak najlepszą replikę układu nerwowego, udało im się to jednak w minimalnym stopniu. Jest to niewątpliwą wadą modelu, z której mogą wynikać trudności z adaptacją Rina w społeczeństwie.
• słaby punkt – najsłabszym ogniwem w konstrukcji modelu jest jego potylica.
+ rasowe

• brak prawdziwych odczuć, a wspomnienia łatwo można usunąć poprzez restart systemu
• elektryczność silnie na niego działa

Na ekranie pojawiła się twarz mężczyzny. Wyglądał młodo, mógł mieć około 20 lat. Z głośników dało się słyszeć głęboki głos;
Zostałem przydzielony do pomocy przy nowym projekcie. Doktor Goodwin przedstawił mi jego założenia – naszym celem jest stworzenie androida jak najbardziej przypominającego człowieka, który również będzie się za takiego uważał i stanie się częścią normalnego społeczeństwa.

Dzień 1
Model Rin 4. 1. został mi dzisiaj oficjalnie zaprezentowany. Prace nad nim trwają już od jakiegoś czasu, więc gotowy jest cały szkielet – wykonano go z włókna węglowego, by był jak najbardziej trwały przy jak najmniejszej wadze. Badacze zastanawiają się, jaki materiał będzie najlepiej imitował właściwości skóry i nie ulegnie uszkodzeniu.

Dzień 8
Naukowcom udało się pokryć androida wierzchnią warstwą – nie zdradzili mi jednak, jakiego materiału użyli w tym celu. Nie chcieli również udzielić mi żadnych informacji na temat wcześniejszych modeli Rin. Jutro Rin 4. 1. ma zostać skończony wizualnie. Wiem tyle, że będzie blondynem z brązowymi oczami.

Dzień 15
Prace nad obiektem idą wyjątkowo sprawnie. Uczciwie muszę przyznać, iż z wyglądu nikt nie powinien podejrzewać go o niebycie człowiekiem. Oprócz blond włosów otrzymał od jednego z naukowców pojedyncze, ciemnoróżowe pasemko z prawej strony, nic innego jednak nie powinno specjalnie wyróżniać go z tłumu nastolatków. Z pomiarów wynika, iż Rin 4. 1. ma 165cm wzrostu przy wadze 61kg. W czasie gdy część ekipy zajmowała się stroną wizualną Rina, wykwalifikowana kadra zajęła się pisaniem wspomnień androida oraz skomplikowanego skryptu, który będzie umożliwiał mu „życie”.

Dzień 17
Udało mi się zdobyć kopię fałszywej historii androida. Z zapisków wynika, iż Rin stracił oboje rodziców w wieku 11 lat, po czym trafił do domu dziecka. Naukowcy pracujący nad modelem będą w jego wspomnieniach wychowawcami z sierocińca, natomiast jego właściciel stanie się dla niego nowym opiekunem prawnym. Obiektowi wgranych zostanie wiele pozornie niepotrzebnych wspomnień, które mają na celu uwiarygodnienie jego dotychczasowej egzystencji.

Dzień 30
Minął miesiąc, od kiedy zacząłem swój staż. Dzisiejszego dnia Rin 4. 1. finalnie otrzyma swoje fałszywe wspomnienia. Programiści kończą również tworzenie obszernej bazy danych, w której znajdują się informacje elementarne, niezbędne do dalszych prac. Android zostanie wyposażony również w moduł umożliwiający naukę.

Dzień 51
Dawno nie nagrywałem, mając naprawdę wiele na głowie. Wracałem do domu późno i bardzo zmęczony, więc nie miałem na to czasu. Postępy projektu są niewiarygodne! Ponad tydzień temu Rin został finalnie uruchomiony. Bardzo szybko uczy się nowych rzeczy, zadając przy tym wiele pytań - jest gadatliwy i niezwykle ciekawy świata. Wierzy przy tym we wszystko, co powiedzą mu naukowcy, kwestionując jednak twierdzenia, które są ewidentnie sprzeczne. To dobrze, będzie w stanie w jakimś stopniu weryfikować, czy ktoś kłamie mu w żywe oczy. Skutkiem ubocznym tej części skryptu osobowości jest wiara obiektu w historie o rzeczach nadprzyrodzonych czy inne teorie spiskowe, lecz programiści zaprzeczają, jakoby miało być to szkodliwe dla dalszych prac.
Na razie nic nie wskazuje na to, by model Rin 4. 1. zdawał sobie sprawę z bycia androidem.

Dzień 75
Dostałem zgodę na przeprowadzenie samodzielnej rozmowy z obiektem badań. Będę ją nagrywał.
Twarz kamerzysty, która na wszystkich dotychczasowych nagraniach była jedynym widocznym elementem, zniknęła z kadru zastąpiona przez rozsuwające się drzwi. Mężczyzna z kamerą wszedł do środka pomieszczenia, gdzie przy stole siedział już jasnowłosy nastolatek. Zrobił na niego zbliżenie.
- Witaj, Rin.
- Cześć, Shirō – powitał go z widoczną radością chłopak. – Robiło się nudno. Wujek Goodwin kazał mi się uczyć matematyki – poskarżył się, śledząc spojrzeniem kamerzystę, który najwyraźniej postanowił usiąść naprzeciwko niego.
- I co, uczyłeś się?
- Nie – odpowiedział android bez wahania, wciąż z uśmiechem na twarzy.
- Dlaczego?
- Nie chciało mi się, większość już potrafię – przyznał od razu, nie umiał kłamać.
- Myślisz, że doktor Goodwin nie będzie zły?
- Nie, nawet tego nie zauważy. Jest stary i szybko zapomina o różnych rzeczach – z pewnością nie należał też do jednostek taktownych.
Stażysta odkaszlnął znacząco.
- Jesteś chory, Shirō? – w głosie Rina dało się słyszeć uprzejme zainteresowanie wymieszane z odrobiną zmartwienia. Można było o nim powiedzieć wiele, ale na pewno nie to, że jest dobry w wychwytywaniu subtelnych aluzji.
- To było niemiłe, Rin.
- Ach, przepraszam, nie chciałem – android wyraźnie się zasmucił.
(…)

Dzień 81
To koniec. A może należałoby powiedzieć „początek”? Z dzisiejszym dniem Rin 4. 1. ostatecznie opuści Laboratoria. Programiści zajęli się modyfikacją danych zebranych przez androida podczas pobytu tutaj – nawet jeżeli w pewnym momencie się tego domyślił, nie będzie już dłużej świadomy, że był obiektem badań. Według scenariusza przez cały czas był w sierocińcu, chodził do szkoły… i to właśnie będzie pamiętał. Dziwnie mi z myślą, że jutro już go nie zobaczę, ale eksperyment musi trwać. Idę się z nim pożegnać.
W tym momencie nagranie urywało się.


Dodatkowe informacje:
• Posiada złotą rybkę o imieniu Greg, którą czasami zabiera na spacery.
• Gdy zobaczy jakiegoś zwierzaka, nie ma szans, by nie zatrzymał się, żeby go pogłaskać – nieważne czy będzie to pies, kot, czy sześciometrowy aligator.
• W razie niepowodzenia eksperymentu, model może zostać przeprogramowany na maszynę bojową do użytku wojskowego.

Ha! Jednak ja to zrobię. Chociaż to żadna przyjemność, gdy nie mam nic do powiedzenia, bo nie znalazłem niczego, a czytałem całe (czasem nie czytam, więc doceń, nie no). Tym razem ci się udało, he.

Gdy zobaczy jakiegoś zwierzaka, nie ma szans, by nie zatrzymał się, żeby go pogłaskać – nieważne czy będzie to pies, kot, czy sześciometrowy aligator.

Chcę to zobaczyć. ~