Godność: 104, Kaori Nakano.
Płeć: stylizowana na żeńską.
Wiek: funkcjonuje od sześciu lat, wygląda na dwadzieścia parę.
Miejsce zamieszkania: M-3.

Organizacja: S.SPEC.
Stanowisko: skrzydlata.
Rasa & ranga: android pracujący.

Technologia:
— Orion Sniper.
— Sieć — podstawą jest urządzenie, które w umiejscowieniu i funkcjonowaniu przypomina podwieszany granatnik. Doczepiana pod lufą wyrzutnia, gdy zostanie uruchomiona, wystrzeliwuje w cel pocisk z siecią, która, po upadku na ziemię (bądź inną powierzchnię), przyczepia się do niej, nie dając celowi się wymknąć. Za sprawą wciśnięcia odpowiedniego przycisku na samej wyrzutni, sieć może jednorazowo porazić pochwyconą jednostkę prądem. Powoduje to skołowanie i chwilowy paraliż. Sieć jest możliwa do rozerwania, jednak jest bardzo trwała. Średnica sieci to sześć metrów.
Ograniczenia w postach: pocisk może zostać wystrzelony raz na dwa posty przerwy. Porażenie prądem trwa dwa posty (w przypadku postaci mniej wrażliwych na prąd z racji mocy, mutacji, artefaktu — jeden post, jednak słabiej niż normalnie), jest możliwe tylko raz przy jednej sieci.
Minusy: nawet mimo przerw w używaniu, wielokrotne stosowanie raz za razem może spowodować przegrzanie. Dostanie się niepożądanych substancji (trawa, piach, błoto, woda itd) do mechanizmu zablokuje go. Długi czas przeładowywania (wyżej wspomniana przerwa dwóch postów).


Umiejętności:
— Inżynieria;
— Posługiwanie się bronią palną;
— Walka wręcz;
— Rasowe: brak możliwości zachorowania, odczuwania głębszych emocji, prowadzących do depresji itp; silne ciało, niepodatne na temperaturę powietrza; brak odczuwania bólu, brak konieczności jedzenia, picia, spania itp.

Słabości:
— Porażenie prądem wyłącza ją na jeden post;
— Ślepo oddana rozkazom;
— Sprawniejsza w powietrzu niż na ziemi;
— Ciężar nie wpływa zbyt dobrze na ciche bądź zręczne poruszanie się — słabsze konstrukcje mogą się pod nią zapadać;
— Dobro mieszkańców M-3 oraz innych wojskowych jest jej priorytetem, łatwo ją przekonać do czegoś, gdy grozi się przy niej którejś z tych dwóch grup.

Wygląd zewnętrzny: Prawie niczym nie różni się od człowieka. Bardzo zbliżona w wyglądzie do normalnej, ludzkiej kobiety, pewnie po to, by nie stresować innych wojskowych wsparciem ze strony byle maszyny. Metr siedemdziesiąt pięć wzrostu przy około stu kilogramach wagi — tego po niej nie widać. Kaori ma sylwetkę przywodzącą na myśl raczej wysportowaną, typową dla wojskowej. Wąska talia, nieszczególnie szerokie biodra, średniej wielkości piersi, długie nogi i smukłe ręce, syntetyczna, blada skóra zamykająca całą konstrukcję za niemal ludzką powłoką. Pod ubraniami jednak rozpływa się wszelkie marzenie o widoku pięknej kobiety; Kaori ma anatomię typową dla manekina.
Ma niemal wiecznie ten sam wyraz twarzy, stara się jednak dopasowywać mimikę do sytuacji, jeśli wie, że przyglądają się jej ludzie. Głos ma praktycznie monotonny, wymowę bardzo wyraźną, ale w pewien sposób sztuczną. Usta androida są wąskie i lekko różowe, nos nieznacznie zadarty i drobny, z kolei oczy duże i jasnobłękitne, ale zdają się być pozbawione wyrazu. Rysy ma raczej europejskie, co może wskazywać na pochodzenie jeśli nie samego modelu, to jego projektu. Niemal platynowe włosy Kaori sięgają prawie że do ramion i z racji przynależności rasowej nie przejmuje się przycinaniem ich, przetłuszczaniem ani wykonywaniem jakichkolwiek zabiegów poza myciem. Choć nie ma ku temu większych podstaw poza aspektem praktycznym, lubi zaplatać włosy  w warkocze czy wiązać w koki.

Charakter: Kaori ma dość ograniczoną osobowość i niewiele w niej indywidualizmu, który wystaje poza program. Zdana z reguły na jednostki wyżej postawione od niej, dostosowuje się do ich decyzji. Inicjatywę przejmuje zwykle w sytuacjach, które — po interpretacji przez system — okazują się nie mieć innego wyjścia. 104 potrzebuje konkretnych celów — szkolenie kogoś bądź siebie, likwidacja celu, przejęcie go, ochrona.
Stałym celem, podczas występowania różnych tymczasowych bądź pobocznych, jest dla niej dbanie o dobro ludności cywilnej. Niższy, ale wciąż wysoki priorytet ma bezpieczeństwo innych wojskowych — wychodzi z założenia, że ci potrafią się obronić. Zdaje się obojętna na wszystko, nie łapie żartów, gier słownych — jak grochem o ścianę. 104 przyjmuje najlepiej komunikaty jasne i zwięzłe, rzucane rozkazującym tonem.
Nie najlepsza do kontaktów prywatnych; nie jest Pinokio, który stara się odszukać człowieczeństwo tam, gdzie go nie ma. Sztywna, w wielu sprawach nieposiadająca własnego zdania, czysto podlegająca rozkazom oraz analizom przeprowadzanym przez własny system. Stara się jednak być dość rozmowna i zapewniać rozmówcom komfort, co jednak neguje jej robotyczna, nienaturalna postawa. Ciekawska, dociekliwa, w pewien sposób opiekuńcza; stara się rozumieć ludzi i ewentualne powody ich działań, choć niezbyt jej to wychodzi.

Dodatkowe:
— Częściej niż na dane personalne reaguje na nazywanie jej 104 bądź tenshi (gra słów nawiązująca do niby anielskiego wyglądu i skrzydeł; angielskie 10, czyli ten, z japońskim 4, czyli shi).
— Jej wojskowy stopień to major.
— Nie ma dominującej ręki, pisze i posługuje się obiema.
— Co jakiś czas jej system jest czyszczony z nieistotnych informacji, dlatego zdarza się jej zapomnieć o swoich znajomych.
— Ceni sobie ciszę i spokój.
— Jakby była człowiekiem, można by było nazwać ją pracoholiczką. Na maszynie średnio się nadmiar pracy przecież odbija.
— Jej ruchy zdają się wyuczone, odklepane i sztywne, jakby była bez przerwy na jakimś uroczystym wojskowym wydarzeniu.

Akcept.