Godność Jörg Lenkenmann

Płeć Mężczyzna

Wiek ponad 1000 lat

Miejsce zamieszkania Eden

Rasa Anioł

Ranga Anioł zastępu

Umiejętności Wkraczając w nowe życie, Bóg zabrał mu jedne skrzydła, a w zamian darował inne. Pierwsze wykonane były z metalu i pochodziły z odległych czasów. Wtedy na niebie dominowały samoloty i to w ich obsłudze specjalizował się Lenka. Po śmierci taka umiejętność była już zbędna, więc jako anioł zastępu, mężczyzna musiał wybrać inną broń. Postawił na walkę bronią białą, a w szczególności jednoręczne ostrza. Na trening poświęcił dużo czasu, bo też dużo go posiadał. Setki lat spędzone z mieczem w ręku przyniosły spodziewane rezultaty i Lenkenmann znów mógł nazywać się żołnierzem.

Za jego czasów, latanie w przestworzach nie ograniczało się jedynie do prostego machania skrzydłami. Owe skrzydła były bowiem wykonane przez człowieka i zawierały w sobie nie tylko trybiki oraz śrubki, a elektronikę. Dodatkowo ówczesna maszyneria nie była niezawodna, więc niektórych napraw trzeba było dokonywać jeszcze w powietrzu i to prowizorycznie. Wszystko to sprawiło, że Lenka mógł się zwać złotą rączką, czyli mistrzem niczego, a jednocześnie adeptem wszystkiego. Może i daleko mu do osób specjalizujących się w ściśle określonej dziedzinie, ale wie wszystkiego po trochu, co pozwala mu metodą prób i błędów na opracowanie odpowiedniego rozwiązania. Mechanika, elektronika, trochę inżynierki, spawanie czy tokarka. Jeśli dodać, że pomimo śmierci starał się być ze wszystkim na bieżąco dzięki łaskawości innych aniołów, to można śmiało stwierdzić, że po średniej długości wprowadzeniu powinien dać sobie radę i ze współczesnymi sprzętami.

Zawsze powtarzano mu, że musi być spostrzegawczy. To on miał pierwszy wypatrzeć wroga w powietrzu, to on musiał dostrzec cele naziemne, to jego zadaniem było porównywanie pozycji samolotu z tym, co było narysowane na mapie. Tak samo do niego należało przyglądanie się ludziom na ziemi, jego obowiązkiem było odczytywanie ich intencji i wnikanie w ich dusze możliwie najdokładniej jak się dało. Nikogo nie powinno więc dziwić, że Lenka nauczył się odczytywać emocje innych. Sokoli wzrok wypatrzy każde drgnienie powieki, drżenie wargi czy urwanie kontaktu wzrokowego. Przy nim lepiej się pilnować.

Łaska boża obdarzyła go nowymi przymiotami, o których mógł tylko marzyć za życia. Skrzydła, które mogą zniknąć z jego pleców oraz niesamowita regeneracja, której nie dane mu było zasmakować podczas śmierci, teraz zawsze są przy nim. Z początku wydawało mu się to magiczne, jednakże wraz z wiekiem przyszło i obycie. W tym momencie obie zdolności są dla niego niczym chodzenie po ziemi - normalne.

Słabości Ten anioł zachował wspomnienia ze swojej śmierci. Metalowa klatka zwana kokpitem, odłączona maska z powietrzem, krew unosząca się ku górze, a pośrodku tego wszystkiego on, uwięziony w fotelu, postrzelony i opadający w czarną otchłań zimnego oceanu. Do tej pory strach przed wodą przywraca te straszne wspomnienia za każdym razem, kiedy Lenka spojrzy w wodną otchłań.

Skrzydła kojarzą się z ptakami, ptaki z kolei nienawidzą kotów. Tak, Lenka wraz ze skrzydłami przejął dziwną obawę przed kotowatymi. Te ich niewielkie uszka, elastyczne ogony, piekielne oczyska i puszyste łapki sprawią, że Lence jeży się pióro na skrzydle. Nie jest to jednak aż tak zaawansowana fobia, żeby na widok kociaka krzyczał jak mała dziewczynka, ale czuje się w ich obecności niepewnie i nieswojo.

Ciekawostki Pomimo wielu setek lat spędzonych w anielskiej powłoce, Lenkenmann nie nauczył się zbyt wielu języków. Oprócz swojego ojczystego języka niemieckiego, potrafi się także posługiwać z oczywistych względów językiem japońskim oraz angielskim. Jeszcze za czasów swojej służby w lotnictwie, Jörg uwielbiał umilać sobie chwile grą na harmonijce albo na źdźble trawy. Oba sposoby są dość łatwe do opanowania, a przy tym niezwykle przyjemne dla ucha.