Babcia Stefania przepadła w otchłani skrytej za materiałami pozostawiając dwójkę Łowców, a w sumie Łowcę oraz Łowczą Szopkę samych. Masamune nawet nie zwrócił uwagi na fakt, że kobieta od dłuższego czasu nie wraca. Miał teraz trochę inną sprawę na głowie. Widząc, że szop uspokoił się na dźwięk jego głosu był pewien, że szopem stała się Evelyn. Teraz tylko jak to odkręcić. Raczej nie będzie napisana na odwrocie saszetki, w której była herbatka, instrukcja jak przywrócić komuś ludzką postać po przemianie. Porozglądał się chwilę dookoła po raz enty w celu odnalezienia jakiejś wskazówki. Jednak coś zaniepokoiło go w zachowaniu towarzyszki. Kiedy zwrócił się w jej stronę ta już szykowała się do skoku, a w sumie już wyskoczyła. Spróbował złapać ją w locie zanim jeszcze zdążyła wbić mu pazury w klatkę piersiową. Dzięki swojemu nadludzkiemu refleksowi nie wydawało się to niewykonalne. Tylko dlaczego szop nagle zaczął odstawiać szopki. xD zabijcie mnie za ten żart Przecież jeszcze przed chwilą była spokojna. Jeśli jej nie uspokoi będzie miał nie lada problem. Jednak świadomość tego, że ma faktycznie do czynienia z Evelyn pod postacią zwierzęcia wcale tu nie pomagała. Sama ta wiedza wystarczyła, aby zaczął się hamować przed zrobieniem jej krzywdy. Jeśli udało mu się ją złapać to będzie starał się ją utrzymać na bezpieczną odległość od swojej twarzy.

OHO! Udało jej się! Wylądowała na klatce piersiowej tego przebrzydłego człowieka, co pewnie udało się dzięki jej zwinności i szopowatej szopowatości. Szopy są zajebiste, k? Olać, że to jej przyjaciel i na dodatek łowca, którego raczej miałaby ochotę wyściskać, a nie rozszarpać na kawałki! Teraz miała ochotę go wszamać czy tam po prostu jak najmocniej uszkodzić, także po wbiciu pazurków w jego skórę zaczęła dalej go drapać, oczywiście żywiołowo i uważając, czy przypadkiem nie będzie chciał jej oderwać od siebie za pomocą ręki. Jak coś takiego będzie chciał odwalić, to go w tę rękę ugryzie i się na niej uwiesi.

Cała sytuacja dość szybko się rozwinęła. Nie dość, że towarzyszka Mune została szopem... to w dodatku AGRESYWNYM szopem. i to bardzo ;-; Co mu z tego, że wiedział iż była to faktycznie Evelyn skoro ona najwidoczniej nie wiedziała kim jest atakowany przez nią chłopak. Na jego nieszczęście przez rozglądanie się po pomieszczeniu nie dał rady złapać futrzaka, a to poskutkowało rozdarciem koszulki i podrapaną (jak na razie lekko) klatką piersiową. "Huj by to..." przeszło chłopakowi przez myśl. To nie był jego najlepszy dzień. Z resztą jak każdy od czasu tamtego incydentu. W całej tej cholernej sytuacji bycia atakowanym główny problem stanowił fakt, że nie mógł się skutecznie bronić. W każdym innym przypadku szybko znokautowałby zwierzaka i po problemie. Jednak ze świadomością, iż ów szopem jest Łowczyni pole manewru Masamune zostało dość mocno ograniczone. Chciał nie chciał coś musiał zrobić albo w innym wypadku źle się to dla niego skończy. Szybkim ruchem spróbował złapać szopa za ogon i na siłę oderwać go od siebie, a następnie rzucić nim w kierunku szmat, aby siła pędu została praktycznie wyzerowana, a ewentualny upadek złagodzony.
-Przepraszam!-rzucił wstając od stołu, a w razie kolejnego ataku ze strony szopa użyje krzesła jako obrony.