Godność: Ziemniak
Pseudonim: Pyr pyr
Płeć:Mężczyzna?
Wiek: Po co komu palce?
Zawód:  Karbowane sandały
Miejsce zamieszkania: Desperacja hahaha tak się czuje...

Organizacja: DOGS hał hał
Stanowisko: Kundel pomachać wam moim ogonkiem?
Rasa: Wymordowani tak mówię na moją rodzinę
Ranga: Opętany a tak mówią na mnie

Moce (/artefakty/technologia): 
Umiejętności:
Słabości:

Wygląd zewnętrzny:
Dwie marchewki, dwa motylki, dwa zęby i wiele więcej tego i innego – to właśnie znajduje się w środku organizmu jakiegoś zjeba.  Ale mi się tego nie chcę opisywać. Życie jest za krótkie na jakieś błahostki. Hopsam sobie po łące. Zaraz opisze jakąś tam twarz, sposób chodzenia czy inne pierdoły tylko dajcie mi pomyśleć. Ja naprawdę nie mam pojęcia jak to opisać. No bo głowę to ten ktoś ma taką dość pospolitą i okrągłą. Włosy są brązowe… No nie, ja nie potrafię! Mam problemy psychiczne! Czy ktoś inny nie może mi powiedzieć jak wygląda ten Frajer!? Szalone lata uciekają! Zostało mi 12 godzin i 43 minuty, więc czemu ja nie mogę po prostu postawić tego kolesia przed lustrem. Pewnie powiedziałby: „Wyglądam jak menel...” I to właśnie byłaby najprawdziwsza w świecie prawda . Wiecznie rozczochrane włosy, podkrążone oczy, wymiociny na ubraniach… no nie. Tak to on wygląda jeżeli była dobra impreza.
I w tym momencie skończyła mi się wena. No i co tu począć. Zacznijmy od tego, że umyjemy Jegomościa. Będzie fajnie i pięknie. Mogę na tą chwile powiedzieć, że często łapie się za głowę, odczuwając ból egzystencjalny. Ogarnę! Przysięgam! Dajcie mi jeszcze jedno zdanie na głupotę. To wszystko wina mojej psychiki.

Charakter:
To szalony i nierozgarnięty osobnik. Skacze w kółko, biega po ulicy za biletem, który wypadł mu przy dużym podmuchu wiatru, pluje pączkami na szybę, broni się patykami przed uzbrojonym złoczyńcą... Tak. Nie można nazwać go porządnym. Jednak gdy chodzi o poważniejsze rzeczy, potrafi zebrać się do kupy i ogarniać w miarę sytuację. W MIARĘ. Jest bardzo uczuciowym człowiekiem. Potrafi zakochać się w jednej chwili i znienawidzić w drugiej. Urazić go może każdy, nawet lecący liść, no bo w końcu "trafił go w twarz!". Po chwili jednak wybacza liściowi, uświadamiając sobie, że nie ma on wpływu na przemieszczanie się swojego miernego celulozowego ciałka. Następną cechą jest "cierpliwość", a raczej jej brak. Jeśli już jesteśmy w temacie liści... te skurwiele strasznie wolno rosną. Są kompletnie takie sama jak małe dzieci. Szybko latają, wolno rosną, a do tego jeszcze muszą jeść. Nie wspominając, już o zadawaniu pytań, na które nie masz odpowiedzi. Perja odpowiada na większość pytań jednakowo: "Nie, idź sobie, popytać kogoś innego.". Albo odpowiada pytaniem na pytanie, jak na przykład: "Czy zastanawiałeś się dlaczego wieszaki istnieją?". Używa też wielu pytań retorycznych: "Czy kamienie mają marzenia?", te pytania mogą zostać jednak opacznie zrozumiane bo odpowiedź według Perji brzmi: "TAK!". Wynika to również z lenistwa. Chłopak jest niewyobrażalnie leniwy. Pomijając to, że robi męczące głupoty, które pożerają niespotykane ilości energii, nie chce mu się robić nic. Dlatego podlizuje się każdemu kto w jakikolwiek sposób mógłby rozkazać mu coś zrobić. Żeby nie robić nic jest w stanie zrobić wszystko. Co samo w sobie jest zaprzeczeniem, ale Perja to jedno wielkie zaprzeczenie wszystkiego co normalne, przyzwoite i poukładane. Nawiązując...