Sytuacja fabularna stanowi jedynie tło dla karty postaci. Nigdy nie wydarzyła się ani w historii żadnej z postaci występujących tutaj, ani w chwili teraźniejszej. Informacje typowo należące do karty postaci są wycentrowane i pisane kursywą. Ważne informacje są pogrubione i oznaczone kolorem.

Godność:


- Co nie zmienia faktu że czasem nazywam siebie Mitsuke dla ludzi... Anielski poczet zna mnie za to z imienia Jenevier, hm.

Płeć:

Uniósł wolną dłoń ku górze i podrapał się po jej skórze w zamyśleniu, nieco niszcząc swoją zielono-włosą fryzurę. Podłożył długopis pod dolną wargę w zamyśleniu, czytając co już napisał.
- Hm... Nie zmienia to faktu że podoba mi się bycie facetem, ale kobietą też czasem miło jest być.
Wymruczał do siebie, delikatnie mrużąc powieki, lekko przykrywając czarnymi rzęsami swoje jaskrawe, złote tęczówki. Rozsiadł się wygodniej na fotelu, wyciągając nogi na biurko. Uderzył piętami okutymi w wygodne, acz twarde buty, założył lewą nogę na prawą, po czym oparł kartę o kolano i zaczął kreślić dalej.

Wiek:

- Hm, okej... Ile to ja...
Po króciutkiej chwili namysłu uznał, że wpisanie tu pełnej ilości wieku jaki przeżył może być dosyć problematyczne, więc postanowił zadziałać inaczej. Włożył długopis między zęby i sięgnął z biurka lusterko, po czym przejrzał się, wyjmując długopis z ust. Nie mógł powstrzymać uśmiechu.
- Tak piękny, że zakochać się idzie.
Parsknął śmiechem, szczególnie dodając do tego fakt, że jego włosy wyglądały chwilowo jak po przejściu tornada. Odłożył lusterko, obrócił długopisem między palcami i zaczął kreślić ponownie.


Orientacja:  


- Khe... Wykreśliłbym to ostatnie zdanie, ale nie chce mi się papieru marnować, i tak już za długo nad tym siedzę.
Przesunął wzrokiem złotych tęczówek w kierunku kosza na śmieci, zawalonego zwiniętymi w kulki papierami. Tak, zdecydowanie za długo nad tym siedzi. Powinien to już dawno skończyć, a tymczasem... Wygląda jak wyglądał. Przeciągnął się na fotelu z lekkim ziewnięciem, po czym wrócił do pisania.

Zawód:


- A za kaprys pisania tego czegoś moja kapryśność pozna nową definicję słów noga wbita w odbyt.
Mruknął, pisząc ostatnie zdanie. Naprawdę miał dosyć kreślenia tego czegoś, szczególnie biorąc pod uwagę, że jeszcze zostało mu sporo, a jak miał to już napisane, to spalił. Przypadkiem! Naelektryzowany był od czegoś, poszła iskra, zapaliła papier, a on nawet nie zauważył... I jego pracę szlag trafił. I teraz musi to pisać znowu.
- Osoba która kazała to pisać jest chyba sadystą. Nie to żebym nie lubił bólu... Ale to tutaj to tortury wprost.
Pomarudził, pomarudził i wrócił do kreślenia.

Miejsce zamieszkania:  


- W sumie to byłoby miło, gdyby mnie ktoś teraz przy tym odwiedził.
Potarł skronie, zastanawiając się nad następnym punktem gdy, jak na życzenie, usłyszał pukanie do drzwi. Wyplątał się ze swojego bałaganu, zostawiając kartkę na biurku razem z długopisem, po czym powoli doczłapał się do drzwi. Wyglądał trochę jak wymłęty, koszula rozpięta do połowy, potargane włosy, nieznaczny uśmiech. Uchylił drzwi i spojrzał, kogo to przywiało. Ujrzawszy szatyna o ciemno-brązowych oczach, nieco niższego od niego, odzianego raczej w dosyć standardowy ubiór jak na tą porę roku, poszerzył swój uśmiech.
- Czy...
- NOPE.
Rąbnął drzwiami z szerokim uśmiechem, po czym cofnął się od tych drzwi, idąc w tył prawie że w stylu moonwalk'a, by następnie obrócić się na pięcie, wrócić na fotel, rozsiąść się ponownie wygodnie i wrócić do działań.
- O czym to ja... A tak, towarzystwo by się przydało.
Parsknął śmiechem, wracając do pisania, ale zauważył, że kartka się skończyła. Odłożył zapisaną kartkę na bok, po czym wziął kolejną, pustą. Zerknąwszy na brystol z jakiego brał te kartki uznał, że się już powoli kończą. Trzeba tym razem to skończyć. Raz i ostatecznie. Jak się mieścił na tej jednej kartce? Nie pytajcie, istna magia... Lub sporych rozmiarów kawał papieru. Albo drobne pismo.

Organizacja:  


W trakcie pisania tak samo się śmiał, jak to opisywał, zresztą, w napisie opisującym dźwięk śmiechu widać że był wyraźnie nabazgrolony i drżący, bo on sam śmiał się przy tym nader głośno. Organizacje... Tiaaaaa...

Rasa:

- Gdzie ja to miałem, nie chce mi się tego pisać znów... Miałem gdzieś ten...
Mruczał sam do siebie, przegrzebując szuflady biurka, przy którym zapisywał te kartki. To gdzieś tu było nooo, pamiętał o tym, nawet specjalnie sobie do tego zostawił. Jest! Wsunął dłoń, lawirując ramieniem niczym wężem między śmiećmi w biurku, aż wyciągnął upragniony skrawek papieru, jaki w zwycięskim geście uniósł do góry. Powiał by jakiś wiatr (w środku pomieszczenia, genialne) i by już był epicki wygląd. Tym niemniej, wrócił na fotel, zamykając kopniakiem szafki i szuflady, po czym zaczął czytać kartkę, jaką nakleił na taśmę klejącą czy coś innego do kartki pod rasą.


- Służba, tak? Cóż... W moim wypadku, to już minęło. Widziałem zbyt wiele, by dalej wierzyć w służbę aniołom.
Zawinął długopisem loczka ze swoich zielonych kłaków, po czym zabrał się do dalszego pisania.

Ranga:

I w tym momencie został mu zabity niezły ćwiek. Ranga? Rety, jak on może siebie nazwać? Postukiwał się końcówką długopisu po głowie, myśląc nad kwestią tego, co tu napisać. Ranga, ranga, ranga... Spisał kilka słów, ale po chwili je skreślił, uznając za beznadziejny pomysł. Zerknął na punkt wyżej. Sługa? Nie, już nie... Hm... O, to będzie całkiem dobry pomysł.


Musiał się streścić, bo strona była na ukończeniu. Dopisał już w ostatniej linijce te kilka ostatnich słów, zapychając tą kartkę, jaką położył na poprzedniej. Zgarnął następną, przeciągnął swoje ciało z westchnięciem, po czym wrócił do pisania.

Moce:  

Och, to może być ciekawe. Hm... Musi znów zanurkować po te papiery, ech. Zanurkował w szafkach, szukając starego papierzyska, na którym kiedyś spisał warunki swojej mocy. Nie tu, nie tu... Szuflada za szufladą, szafka za szafką, wciąż nie szło tego znaleźć. Miał ochotę wywalić to biurko do góry nogami, myśląc że wtedy by cudownie karta wyleciała... A znalazł ją pod swoim butem, przypadkiem tam zerkając.
- Muszę tu posprzątać zanim się wymelduje...
Wymruczał, schylając się i podnosząc papier, który potem otarł z kurzu i odbitki buta... Mimo wszystko, została na nim. Z westchnięciem uznał, że to musi wystarczyć. Nie miał najmniejszej ochoty znów tego pisać, raz starczyło. Spisał kilka słów wstępu, po czym dokleił tą kartę, tak jak i opis rasy kilka chwil wcześniej. Po co tu się męczyć...


- Tyle pisania załatwione tak łatwo. Hex, jesteś geniuszem.
Och, dziękuję, wiem o tym, nie musisz mi przypominać. Co jeszcze powiesz?
Jesteś przystojny.
Phiew, stwierdzasz oczywistość.
Tia, narcysta? Nie, poprostu lubi czasem tego typu zabawy i dogadywanki. Ot... Dla zabicia nudy, a to pisanie już nieco mu się nudziło. No, kontynuujmy więc pisanie.

Zakręcił długopisem między palcami i miał pisać dalej... Lecz ktoś zapukał do drzwi. Oh my god, kto tym razem? Nawet nie chce wiedzieć i spławi go lub ją, ba, lepiej, załatwi to sztuczką. Podniósł się z fotela i odszedł kawałek, po czym przez chwilę zastanawiał się nad tym, kim to załatwić. Och, to będzie w porządku. Wykonał gest dłonią jakby nakładał maskę, a jego włosy wydłużyły się, zmieniając kolor w czerwień. Zmalał nieznacznie, wybrzuszenie na kroczu zanikło (tak, to by było straszne dla mężczyzny który nie jest Hexem), zaś klatka piersiowa wysunęła się, w miejscu męskich piersi zaś pojawiły się kobiece, średniej wielkości. Uda zaokrągliły się, podobnie jak pośladki, a talia stała się dużo węższa. Dłonie również nabrały kobiecości, w porównaniu do tych, jakie były. Twarz nabrała bardziej okrągłych rysów, kobiecych, zaś oczy zmieniły kolor w delikatną zieleń. Ubiór zmienił się w czarne glany, wygodne, nieco poszarpane dżinsy, białą koszulkę na ramiączkę na którą była narzucona czarna, skórzana kurtka. Forma rękawic jakie miał zmieniły się w typowe rękawice punkowskie. Dla pewności, sprawdził czy wszystko jest i paru rzeczy nie ma. Dotknął się w pierś jedną dłonią, a drugą w okolice krocza. Okej, jest dobrze. Poprawił nieco włosy, by wyglądać bardziej "groźnie", a następnie otworzył drzwi. Zmiana ta zajęła ledwie chwilę, a gość nie musiał czekać. Znał tą osobę... Odkopał ją własnoręcznie wszak. Fael. Szkoda że już się zmienił, może by go zaprosił na jakąś pogawędkę, o, pomógłby mu z tym... No ale nic to.
- Tak?
Nieco zachrypnięty, acz kobiecy głos wydostał się z jego krtani, na co mężczyzna zareagował z lekkim zdziwieniem, jakoby spodziewał się kogoś innego. Zareagował dopiero z drobnym opóźnieniem, po wpatrywaniu się chwilę w szkarłatnowłosą.
- Uhm... Zastałem Hexa? Zielonowłosy, często chodzi w kapeluszu, złote oczy, wygląda na jakieś dwadzieścia pięć lat, ubiera się...
Starał się brzmieć w kulturalnie i uprzejmie... Na co panna Hex postanowiła odbić w ten sposób, przerywając mu.
- Przyjrzyj mi się dobrze. Czy ja wyglądam jak zielonowłosy facet w kapeluszu ze złotymi gałami, wyglądającym na dwadzieścia pięć lat? Albo jak ktoś, kto takowego gościł w przeciągu ostatnich kilku chwil? Pomogę ci w myśleniu, bo wyglądasz na osobę, która miewa z tym drobne problemy. Nie. Nie wiem gdzie też ten cały Hex jest i czy w ogóle tu mieszkał, wynajęłam pokój jakąś godzinę temu i muszę po osobie która tu była ten cały śmietnik sprzątać, więc jeśli nie masz nic więcej do powiedzenia...
Mężczyzna uniósł dłonie na wysokość barków w geście poddania się, wzdychając bezradnie. To mu się trafiło, ni?
- Dobrze, już dobrze. Przepraszam że przeszkodziłem. Powodzenia w sprzątaniu i do widzenia.
Skłonił się nieznacznie, na co krwistowłosa machnęła od niechcenia ręką z czymś pokroju "tak tak, jasne", zamykając drzwi. Zaczekała chwilę aż usłyszy jak Fael odchodzi, by następnie odejść kawałek w głąb pokoju i wykonać gest dłonią podobny do zdejmowania maski z twarzy. W ciągu kilku chwil Hex wrócił do normy fizyczno-męsko-hormonalnej. Odetchnął z westchnieniem, po czym usiadł z powrotem w fotelu, wracając do pisania.


- Chyba opisałem to dosyć jasno... Mam nadzieje, nie zamierzam robić do tego dopisków i zmieniać tekstu. I tak mam ochotę już zjeść tą kartkę, aniżeli pisać dalej.
Wymamrotał z dozą irytacji, przechodząc do dalszych części pisma.

Umiejętności:  




Uniósł dłoń ku górze i wsadził długopis między zęby, splatając dłonie i "strzelając" z nich, po czym wyjął tenże przedmiot z ust, by następnie przeciągnąć swoje zastałe kości. Jak to dobrze że zostało już tylko trochę... A zarazem tak wiele, gdyż pozostały najdłuższe elementy tegoż opisu. Odłożył na moment swój piśmiennik, po czym wplótł dłonie we włosy i potargał je we wszystkie możliwe kierunki, a następnie potrząsną głową. Tak, w tej chwili jego głowa przypominała zzieleniałe siano, ale co tam, nieważne. Ująwszy ponownie co potrzebne, powrócił do tworzenia.

Słabości:

- Słabości?! Ja nie powinienem mieć słabości! Ja nie mam słabości! Jestem doskonały! ...
Tia, kto w to uwierzy, bo na pewno nie ja.
Prychnął śmiechem, w między czasie pisząc.


Tyle z tej kartki. Odłożył ją do powstającego już pliku papierów i wziął kolejną.

Wygląd:

- Czego oni ode mnie oczekują? Mam im opisać osobę, która umie niemal dowolnie zmienić swój wygląd? Chyba jednak muszę opisać siebie jako tego "pierwotnego" ja. Hm... Byleby tylko ktoś się nie zakochał od samego opisu mojej osoby.
Uśmiechnął się, spisał kilka pierwszych słów... I z irytacją zgniótł kartkę do kulki, zgarną z biurka gumkę-recepturkę i używając jej jak procy, strzelił tą kulką do kosza. Jej, trafienie! Nieźle. Wyplątał tą gumkę z palców i odłożył, wziął kolejną kartkę, a następnie kilka, głębokich oddechów, wentylując swoje ciało i umysł. Dalej Hex, zostało ci już tylko kilka pól i koniec, emerytura! Dasz radę.


Charakter:

- Ostatnie punkty, dajesz. Dasz radę, jeszcze tylko kilkadziesiąt wyrazów i w końcu będziesz mógł oddać ten cholerny papier i mieć spokój. Pisanieeeee - aktywacja!
Przy ostatnich słowach wykonał jakieś dziwne gesty dłonią, od których sam nie mógł się powstrzymać od uśmiechu. Gdy już zrobił co zrobić miał, powrócił do pisania.


Dodatkowe:

- Ostatnie notki... A potem tylko historia... Naprawdę muszę pisać całe swoje dzieje? Chyba raczej to poskracam, bo by to zajęło kilka tomów.


Odetchnął z ulgą, widząc że został mu tylko jeden element do napisania. Historia.

Historia:

...

Nim zdołał cokolwiek napisać, posłyszał cichutki szept w swojej głowie. Delikatny, kobiecy głos, na granicy podświadomości...
- On tu jest... Wyjaśnij mu to...
- Nawet jeśli bym spróbował, to nie ma najmniejszych szans by mnie wysłuchał. Trzeba się zwijać.
Podniósł się od fotela i wpakował papiery do jednego folderu, po czym zaczął się szybko ubierać. Buty na stopy, kamizelka i płaszcz na siebie, sztylet na swoje miejsce za plecami, kapelusz na głowę... I wtedy usłyszał donośne uderzanie pięści o drzwi.
- Wiem że tam jesteś, Dżinie. Immunitet Siriusa cię teraz nie ocali. Nie można uciekać w nieskończoność.
- Och, chętnie spróbuje.
Odpowiedział głosowi za drzwi, znanemu mu już. Drogi anioł i posłaniec śmierci, Luxferre, oskarżyciel trybunału aniołów. Dżin zaczął szukać drogi ucieczki. Nah, nie ma żadnej, poza jedną... Złapał mocno folder z kartami, po czym zbliżył się do okna, dokładnie w chwili w której Śmierć wyważyła drzwi. Posłał mężczyźnie całusa z uśmiechem, po czym zwyczajnie wyskoczył przez okno, wybijając je barkiem. Mężczyzna widząc to, postąpił kilka, spokojnych kroków w przód i pokręcił głową z zażenowaniem na to zachowanie.
- Żałosne... Nie można uciec Śmierci.

Heheszky. Parę literówek i interpunkcji znalazłem, ale nie chce mi się ich wypisywać. Nimfoman... purr purr~ Niemniej jednak nie mam się czego czepiać, tak więc:
...i miłego uciekania przed Śmiercią!