Wilk wschodni
Udomowione: 1
Wygląd: klik
Moce: Doskonały węch i słuch- jak to na wilka przystało, bardzo pomocne podczas misji.
Bezszelestne poruszanie się- wyuczył się tego obserwując panią. Pozwala mu zbliżyć się do ofiary
Wciekłość- działa jedynie jak wróg przybliży się zbyt do Midori. Wtedy jego ataki mają większą siłę. (2 posty)
Super szybkość- kiedy poczuje duże zagrożenie lub jest poważnie ranny atakuje raz i oddala się (2 posty)
Opis: Midori znalazła go podczas pierwszej misji. Wilk będąc ciężo ranny nie stwiał oporu jak zabrali go do podziemi, aby mu pomóc. Podczas leczenia bardzo zbliżył się do rodzeństwa. Od tego czasu chodzi z nimi na misjię, gdzie służy jako wierny obrońca tyłów. Jednak na noc zostaje w tunelach pod M3, gdyż zabieranie wielkiego futrzaka na plac, gdzie znajduje się straż nie jest dobrym pomysłem.

- Doskonale panuje nad bronią palną. Potrafi ją rozebrać na części i złożyć, wyczyścić i jakąś wiedzę ogólną o nich ma.
- Porusza się bezszelestnie, co pozwala się jej zbliżyć do wrogów i do kanapki brata.
- Szybko biega zarówno na krótkie jak i na długie dystanse.

- Może jeśli chodzi o walkę Midori jest nieustraszona. Jednak jeśli chodzi o zwykłą rozmowę, jej nogi zamieniają się w waty. Dlatego zazwyczaj nie rozmawia z nikim jeśli nie ma przy niej braciszka.
- Słaba orientacja w terenie
- Nienawidzi upału. Jest jej wtedy duszno i strasznie gorąco, przez co nie może się skupić, a grzywka przykleja się jej do powiek. Zazwyczaj w takie dni cały czas śpi, z małymi przerwami do toalety czy aby coś zjeść.

Jej wzrost to 165cm, a waży prawie 54 kilogramy. Jak to standardowy łowca ma czerwone oczy, lecz mieszkając w Mieście-3 była zmuszona do założenia soczewek. Już wystarczająco jej czerwone, farbowane włosy przyciągały uwagę ludzi. Twarz dziewczęca, duże, okrągłe oczy i mały nosek. Ubrana w bluzkę w kolorze szkarłatu i tej samej barwy spodniczkę, do której łańcuchem są przyczepione dwa, bliźniacze pistolety. Na to czarny płasz ze skóry, więc jak na płaszcz przystało długie rękawy, aby nikt nie zwrócił uwagi na brak identyfikatora. Także nigdy go nie zapina, gdyż posiada wewnątrz, na plecach kieszenie, do których wkłada pistolety. Do tego czarne glany. Stanika w ogóle nie nosi, bo ją strasznie uwiera i bez niego czuje się bardziej wolna. Nie nosi rzadnych spinek, gumek czy kokardek na włosach. Ani innych ozdób na ciele, oprócz starego pierścionka po prababce. Pierścień nie jest niczym nadzwyczajnym, zwykłe srebne koło.

Pewna siebie póki, nie rozmawia z ludźmi. W przeciwieństwie do brata nie jest zbytnio towarzyska, lecz nie stawiajmy jej w świetle, że będzie wręcz uciekać od innych. Uwielbia jak panuje w jej pokoju porządek. Nie lubi brudu w pokoju brata, więc czasem tam trochę ogranie, aby nic przypadkiem tam nie ożyło. Nie znosi upału, dlatego chłodny klimat w podziemiach jej jak najbardziej pasuje. Oprócz brata i wilka to nie ma przyjaciół. Woli bardziej obserwować ludzi niż z nimi współpracować.

Od czego tu zacząć? Może od tego, iż w szkole Midori nie radziła sobie zbyt dobrze. Wspólne zabawy z rówieśnikami jakoś ją nie bawiły, wolała zostać swego rodzaju obserwatorem. Jak słyszała śmiech za swoimi plecami od razu czuła się obgadywana i głównym powodem do śmiechu, dlatego nie zaprzyjaźniła się z nikim. Kiedy skończyła 10 lat jej rodzice zginęli. W tym czasie bardzo zbliżyła się do brata, który nie robił zbyt wielkich sprzeciwów, gdy postanowiła przefarbować włosy na czerwono. Sama stwierdziła, iż czasem za dużo sobie przy nim pozwala, lecz czuła się przy nim bezpiecznie, a jego obiady były najlepsze. Dwa lata temu idąc na zakupy z bratem wydarzyło się coś co zmieniło ich życie. Thoki znalazł w murze lukę przez, którą swobodnie mógł przejść. Mimo, iż Midori była temu całkowicie przeciwna ciekawość starszego brata zaprowadziła ich w nieznany teren. Krajobraz wyglądał całkowicie inaczej niż przedstawiały to władze M3. Dziewczyna z niedowierzeniem patrzyła na to wszystko. Jednocześnie bacznie obserwowała brata, aby czasem nie zaszył się gdzieś dalej. Czternastolatka jednak nie miała odwagi podejść do niego, wolała zostać przy dziurze. Nagle brat zrobił bardzo poważną minę, jeszcze raz poprosiła go, żeby wrócili. Posłuchał. Niestety na ich drodze stanęło dwóch S. Spec. Midori wiedziała, że to nie skończy się dobrze. Gdyby nie nieznany mężczyzna, który stanął w ich obronie, poświęcając swoje życie. Była zbyt przerażona, aby usłyszeć ostatnie słowa mężczyzny. Nawet nie pamięta jakim cudem znalazła się z bratem pod ziemią. Gdy Thoki tłumaczył ludziom o czerwonych oczach co się zdarzyło wolała trzymać się jak na razie z daleka i obserwować, tak jak w szkole. Czerwinka była dla nich bolesna. Podsłuchała nawet rozmowę, iż mogą zginąć. Jednak los musiał coś dla nich więcej szykować skoro przeżyli i stali się Łowcami. Jednak nic się nie zmieniło jeśli chodzi o relacje między rodzeństwem, dlatego nic dziwnego, że pracują razem. Jednak o współpracy z jakimś innym Łowcą Midori nawet nie myśli.

- Starszy brat: Thoki Kazuko
- Oburęczna
- Nienawidzi chodzić do dentysty
- Kiedy przyśni jej się koszmar idzie spać z braciszkiem
- Cierpi na globophobie