Posiadłość Fiammetty

18.06.14 14:36 • Posiadłość Fiammetty

~*~*~

Posiadłość mieści się u podnóży gór, jednak starannie zakrywa ją gęsty las (prawie nikt nie wie o jego istnieniu). Cała posesja nawet za dnia jest pokryta prawie całkowitym mrokiem, bo przez korony największych drzew wpadają jednak pojedyncze strumienie światła słonecznego. Dam jest duży, piętrowy, ma wiele okien, w których pięknie odbija się księżycowa poświata. Niegdyś zapewne pomalowano go na jakiś kolor, teraz jednak szarawe gołe drewno dominowało nad łuszczącą się farbą. Dachówki wyglądają na porośnięte mchem, a kolumienki werandy gniły od dołu. Na parterze zza zakurzonych aksamitnych zasłon wydobywa się słabe światło (niemalże zawsze palącej się świecy), piętro zdaje się nie zamieszkane, w oknach wiszą postrzępione resztki zasłon. Dom swym przytłaczającym smutkiem objawia się w nocy jako jeszcze ciemniejszy. Wiedzie do niego wydeptana dróżka przez małe wzgórza, porośnięte lasem. Posiadłość daje wrażenie jakby w niej straszyło. Może tak jest? Wszystkie pomieszczenia w domu są wyposażone w podstawowe meble i rzeczy potrzebne do przeżycia. Lewa połowa budynku jest niezamieszkana, jednak czasami używana (do różnych celów) przez właścicielkę. No i oczywiście te duże, opustoszałe poddasze, bo o nim nie można zapomnieć!

~*~*~