Niewiele partii kryjówki rozbudowanej na bazie ścieków posiada jeszcze atmosferę swojego pierwowzoru. Podziemne miasto przetransformowano tak, aby służyło jako samowystarczalna podziemna metropolia. Korytarz techniczny E103 jest jedną z pozostałości po oryginalnej zabudowie sieci kanalizacyjnej służącej kiedyś japońskiej potędze. Tunel ma przekrój walca z wypłaszczeniem na dnie, w miejscu gdzie po dziś dzień płynie strumień brudnej wody (choć nie samych nieczystości). Wszechobecna wilgoć pomogła ściankom pokryć się mchem, chodniki są wąskie i śliskie - w wielu miejscach obudowano je barierkami. Co kilkaset metrów można natknąć się na bramę prowadzącą do odnogi, albo drabinki, które niegdyś wychodziły na miejskie ulice. Obecnie zdecydowana ich większość została od góry przykryta tonami ziemi i desperackiego piasku, ale obeznani w topografii tego miejsca łowcy będą w stanie znaleźć odległe punkty łączące kryjówkę z wyjściami na Desperację. Ciągnie się on przez wiele kilometrów w niemalże prostej linii. Kiedyś podobno tworzył okrąg tak wielki, że krzywizny nie dało się dostrzec gołym okiem, ale obecnie zdecydowana jego część zniknęła podczas trzęsień ziemi.

  Niegdyś E103 służył jako kanał techniczny - mogły poruszać się nim niewielkie pojazdy pracowników kanalizacji, którzy dojeżdżali nim z punktu do punktu, aby coś naprawić albo skontrolować. Tylko oni, zanim nastał czas łowców, wiedzieli jakim labiryntem jest podziemna sieć tuneli ścieków, znali każdy zakamarek i przejście. Na ścianach w wielu miejscach nadal widnieją nasmarowane wyblakłą farbą oznaczenia, które pomagały im zorientować się w okolicy. Chociaż od dziesiątek lat tunel wykorzystywany jest już w inny sposób, nadal czuć tu wyraźną, ciężką woń pleśni i ostałej, nieczystej wody.