Nie musiała zbyt długo czekać na cenę. W sumie nawet jej tym nie zaskoczył zbytnio. Spodziewała się nawet gorszej propozycji, bardziej śmiałej. "Randka?" powtórzyła w myślach próbując sobie wyobrazić mile spędzony czas z dzikusem w buszu. Gwarancja oryginalności, to musiała mu przyznać. - Hmmm.. - wyglądało na to że musi się zastanowić nad jego propozycją. W gruncie rzeczy to ona już podjęła decyzję, ale przecież nie rzuci się mu w ramiona z oczywistym 'tak' bo jeszcze typ pomyśli że ma tu jakąś przewagę. Trzeba to dobrze rozegrać, nie było innego przewodnika w okolicy. Wuj mówił że będą sami się przedzierali przez dżunglę w nadziei że coś wartościowego znajdą. A ona miała opcję przewodnika! Wuj się ucieszy jak Cherry wróci z buszu z torbą wypchaną egzotycznymi kwiatami. Złapała się paluszkami za podbródek jakby faktycznie rozważała za i przeciw. - Noooooo.. niech będzie.. chyba nie jesteś aż taki nieokrzesany na jakiego z początku wyglądałeś.. - powiedziała to w formie komplementu podchodząc do niego bliżej i kiedy był gotowy to ujęła dłonią jego przedramię przysuwając się nieco bliżej do niego. - Więc.. prowadź nas.. do jakiegoś.. romantycznego miejsca.. z kwiatami.. kocham kwiaty.. - w głosie zdawała się pobrzmiewać nurka zachwytu.

Tak jak można bylo się spodziewać dziewczyna wybrała dużo bezpieczniejszą opcję i bardziej pewną sukcesu.
- Uznam twoje słowa za komplement, ale nie myśl sobie, że jednie trzymanie za rączkę zaplanowałem jako atrakcję tego spaceru.- Powiedział z uśmiechem na twarzy. Taka właśnie była kolejna z taktyk jaką można było obrać w kierunku podbojów miłosnych - znajdź to co masz, a na czym dziewczynie bardzo zależy. Tak się stało własnie w tym przypadku.
- Zanim ruszymy zdradź mi jeszcze jedną rzecz. Jaki jest twój ulubiony kolor.- Pytanie na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać głupie i totalnie od czapy, lecz gdy dołożymy do tego różnorodność barwną roślinności i zainteresowanie kwiatami dziewczyny to wyjdzie nam prosta odpowiedź. Chłopak chce wiedzieć od którego miejsca powinien zacząć zwiedzanie, a może na jakim powinien skończyć? Cóż sa bowiem dwie możliwości. Będzie ją prowadzał w stopniowo coraz ciekawsze miejsca stopniowo wbudzając jej ekscytację aby w końcu ukraść jej pocałunek, lub od razu zadziała z grubej rury by nie znudzić swojej nowej towarzyszki miejscami, które nie są apogeum jego możliwości.

Lewy kącik drgnął słysząc jego pierwsze słowa. Czy ona wiedziała w co się pakuje? Właśnie poznała obcego typa, który lubi brylować przed samicami. I który nie ma zbytnio ludzkich samic pod ręką. No chyba że zalicza wszystkie turystki po kolei. Przełknęła ślinę nieco głośniej. "No to się wpakowałam.." przemknęło jej przez myśl. Nabrała nieco więcej powietrza w płuca, nie da się tak po prostu jakiemuś oszołomowi z dżungli. Nie była taka! - Domyśliłam się że masz w zanadrzu wiele sztuczek.. - powiedziała to bardzo miłym tonem głosu. Trzeba było być miłą dla niego, może pod tą powłoką prostaka i babiarza krył się prawdziwy dżentelmen?! Liczyła na to w głębi duszy skoro był póki co jej jedyną opcją na powodzenie ekspedycji. - Mój ulubiony kolooooor.. czarny.. zdecydowanie czarny to mój ulubiony kolor.. - powiedziała z zadowoleniem w głosie. Podejrzewała że chciał ją czymś zaskoczyć i miało to być związane z barwą, więc dała mu taki kolor z którym mógłby mieć problem. No i skoro to była randka to postanowiła też zadawać mu jakieś personalne pytania. - Długo trwał twój ostatni związek? - padło pierwsze z pytań.

Czarny. Czarny... bingo! Właśnie Matta oświeciło, gdzie rosną czarne kwiaty. Miał szczęście ponieważ te miejsce znajdowało się naprawdę niedaleko nich.
- Cherry tylko z tymi czarnymi kwiatami będzie jeden problem. Są piękne, lecz całkowicie trujące. Jeżeli interesuje cię dalej ten obiekt to powinniśmy ruszać. - Powiedział głosem, którego nie powstydziłby się żaden odkrywca nieznanego lądu. Skierował swoje kroki w kierunku skalistej zatoki w pobliżu której leżał rozbity galeon. To właśnie na nim rosły przepiękne czarne niczym smoła kwiaty. Małpy nazywały je "zapach śmierci", ponieważ słodkawa woń ich kwiatów przyprawiała wręcz o zawroty głowy, a choćby jeden kęs byłby w stanie powalić słonia. Cóż były prawie tak mocne jak pytanie, które zadała mu dziewczyna.
- Związek. Hym... nie trwał wcale. Nigdy nie miałem partnerki życiowej. Wiem to trochę smutne, lecz dobrze wiem o tym, że nie powinienem się zakochiwać w przyjezdnych, bo jedyne co mnie czeka to zawód miłosny gdy moja wybranka odpłynie do swojej ojczyzny. A co z tobą Wisienko?Ile trwał twój?

Bingo! Wiedziała że będzie coś kombinował z tym kolorem. - To chodźmy je chociaż zobaczyć.. nie muszę ich brać ze sobą.. ale nacieszyć oczy chociaż.. - wyjaśniła miłym tonem. W dziczy można było wszystko znaleźć, trzeba było tylko wiedzieć jak. Ruszyła z nim rozglądając się po okolicy starając się zapamiętać trasę powrotną. To miejsce było magiczne, takie inne od jej ojczyzny. Lasy w Anglii były takie nudne i pospolite w porównaniu do tego miejsca. Egzotyka bardzo jej przypadła do gustu. Gdy dotarli na miejsce podeszła nieco bliżej skarpy i usiadła na jej brzegu machając w powietrzu nóżkami. Spojrzenie utknęło w zatopionym galeonie i czarnych jak smoła kwiatach porastających miejscami statek. - Są piękne.. takie majestatyczne.. nie do ruszenia.. - wymruczała i spojrzała na mężczyznę. Poklepała dłonią miejsce obok siebie dając mu przyzwolenie żeby usiadł bliżej. - No nie wstydź się.. - zaśmiała się lekko rozbawiona. Słuchała jego słów odnośnie związku i pokiwała lekko głową. - Rozumiem.. związki na odległość są do bani.. mój ostatni związek.. hmmm... chyba miesiąc.. jakoś tak.. miał na imię Christopher.. był strasznie zazdrosny.. wręcz chorobliwie.. nie mogłam nawet się do nikogo uśmiechnąć.. to był męczący związek.. nie lubię nachalnych typów.. są tacy.. przewidywalni.. i upierdliwi.. - wyjaśniła z nutką zawodu w głosie. Nic dziwnego że była taka zdystansowana od początku ich znajomości, Matt po prostu pokazał jej się od złej strony, od tej nachalnej. - Wiesz.. nikt ci nie każe tu zostawać do końca życia.. możesz się wybrać do bardziej cywilizowanego miejsca niż to.. poznać kogoś.. zakochać się.. założyć rodzinę.. wieść spokojne ale pełne miłości życie.. dzicz to nie miejsce dla człowieka.. jest piękna.. ale.. szkoda by ją zniszczyć zbytnią ingerencją.. - przecież miała rację. Ta dżungla była tu przed jego ojcem i będzie jeszcze długo po śmierci Matt'a, pytanie czy zdawał sobie z tego sprawę.

Usiadł obok niej i wysłuchał jej słów. Stwierdził, że w gruncie rzeczy to mila z niej osoba, lecz wzmianka na temat tej miłości i wyjazdu z dżungli była lekko nie na miejscu, ponieważ Matt nie uważał się pokrzywdzony faktem mieszkania tutaj, był wręcz z tego dumny, że urodził sie wśród drzew.
- Mówisz tak jakbyś uważał, że jestem częścią twojego świata. - Powiedział z nutą zadumy w głosie/
- Otóż moją Anglią jest ta dżungla. Mam ją w sercu, a ona ma w sercu mnie. Urodziłem się i wychowałem tutaj, więc powiedz mi jak mógłbym się od niej odwrócić i uciec stąd skoro przez tyle lat daje mi schronienie, jedzenie oraz jest moją przyjaciółką. Być może wy "cywilizowani ludzie" nie posiadacie takiej więzi z naturą, lecz uwierz mi na słowo, że czułbym się źle opuszczając to miejsce.- Nie beształ dziewczyny, lecz tlumaczył jej swoje racje i poglądy. To prawda miłość jest w życiu bardzo ważna, lecz miłość do swojej ojczyzny również, a zdrada jest bardzo ciężka dla obu stron w każdym możliwym przypadku.
- Powiedz mi. Co ty byś zrobiła jakbyś teoretycznie zakochała się we mnie? Próbowałabyś mnie wsadzić na statek i zabrać ze sobą do swojej ojczyzny czy zostałabyś tutaj ze mną w mojej? - Czy to podtekst? Być może, lecz te zdanie miało na celu uświadomienie Cherry w jakiej sytuacji on się znajduje.

- Mówię tak bo w pewnym sensie jesteś częścią mojego świata.. jesteś człowiekiem.. - wyjaśniła ze spokojem. Trochę ją zaskoczył swoją postawą. Zastanawiała się czy aby on nie ma racji, w jakimś stopniu miał. - Wiesz wszystko zależy od sytuacji.. mogę zadać ci podobne pytanie.. czy gdybyś się we mnie zakochał to pozwoliłbyś mi odejść czy podążyłbyś za mną w nieznane? Chyba nie ma nawet dobrej odpowiedzi na to pytanie. Wszystko jest kwestią podejścia do sytuacji. - zaczęła ze spokojem w głosie, wpatrując się w zatopiony statek. - Nie chciałabym cię do niczego zmuszać.. gdybym oczywiście się zakochała.. kto wie? Może po jakimś czasie bym stwierdziła że tęsknota jest zbyt uciążliwa i bym wróciła.. mi byłoby łatwiej ciebie odnaleźć niż tobie mnie.. to jest pewne. Wszystko jest kwestią ceny. Ile jesteśmy w stanie poświęcić dla uczucia. Ja jestem w tym wypadku w lepszej pozycji.. bo ty tu jesteś sam.. więc miałabym pewność że za szybko się nie zainteresujesz inną kobietą.. ale ty nie masz tego luksusu bo w moim świecie mężczyzn jest na pęczki.. więc jak mówiłam wszystko jest kwestią sytuacji.. - powiedziała ze spokojem w głosie. Oczywiście łatwo było ocenić ten scenariusz bo żadne z nich nie było zakochane w sobie nawzajem. Bez emocji było łatwiej i bezczelniej. Przechyliła się lekko w bok i oparła się policzkiem o jego bark nadal spoglądając w to co było w zatoce. - Fajnie by było gdyby życie nie było przepełnione tyloma różnymi.. i ciężkimi wyborami.. nie? - zaśmiała się pod nosem zdając sobie sprawę jakie dziwne kwestie zaczęli poruszać. Może to miejsce miało w sobie coś magicznego? A może Matt wcale nie był taki zły za jakiego go brała na początku. Był przynajmniej lojalny wobec tego miejsca, a to już było godne podziwu.

- Człowiek,małpa, żyrafa czy żółw, jakie to ma znaczenie dla przyrody czym jesteś? Widzisz, tym własnie między innymi różni się mój świat od twojego świata. Tutaj każdy może być tym kim chce i każdy jest sobie równy. W twoim świecie też tak jest? Szczerze wątpię, przecież to nie tutaj została wynaleziona dyskryminacja prawda? - To co powiedział może zabrzmiało oschle i podle, ale waśnie takie były fakty.
- Co do mojego pytania to masz rację. Wszystko zależy od sytuacji i kto jak bardzo kogo kocha, kto jak bardzo jest przywiązany do miejsca swoich narodzin i kwestia gdzie obojgu żyło by się lepiej, prawda? A co do poszukiwań to uwierz mi, że znalazłbym cię nawet na końcu świata, jestem doskonałym myśliwym , a ty moja droga zostawiasz po sobie tonę śladów - Zaśmiał się i objął ją ramieniem gdy ta położyła mu twarz na barku.
- A co do tych ciężkich wyborów to uwierz mi, że tak naprawdę jeden dzieliłby cię od tego fajnego świata jaki mi teraz przedstawiłaś. Tutaj żyje się dużo prościej niż w Anglii. Nie ma tak trudnych wyborów, nie ma ciężkich obowiązków. Tutaj każdy może robić to co mu się podoba- Powiedział to wpatrując się jej głęboko w oczy
- A mi podobasz się właśnie ty

"Nie ma dyskryminacji? Ciekawy dobór słów.." przeszło jej przez myśl i lekko się uśmiechnęła. - Jak możesz mówić że tu KAŻDY jest sobie równy skoro ty uważasz się za księcia dżungli.. w takim wypadku w twoich oczach tylko zwierzęta są sobie równe.. a ty nadal masz się za lepszego od nich bo jesteś ich panem.. nie różnisz się niczym od arystokracji w moim świecie.. Oni też uważają że pospólstwo jest sobie równe.. - skomentowała jego pięknie brzmiące słowa o tym miejscu. - I nie mów mi że każdy może być tu kim chce.. małpa nie zostanie słoniem.. zawsze będzie małpą.. bo taka jest jej natura.. tobie po prostu podoba się życie bez zasad ustalonych przez kogoś innego niż ty sam.. - dodała po chwili z lekkim rozbawieniem w głosie. - Ale ja lubię hierarchię, lubię porządek, ustalony odgórnie dla wszystkich. Są zasady których trzeba się trzymać nawet jeśli nam się to nie podoba.. bo inaczej zapanowałby chaos.. taki jak tutaj.. czy tu jesteś czy cię tu nie będzie.. dżungla nie przestanie istnieć.. zwierzęta nadal będą zwierzętami.. a za kilka lat nikt by nawet o tobie tu nie pamiętał. - pozwoliła się objąć ramieniem, to było nawet miłe. - W moim świecie jest nauka.. są perspektywy.. jest bieżąca woda.. lekarstwa na choroby których tu się tak po prostu nie wyprodukuje.. - przedstawiła mu też drobne plusy swojego świata. Nachyliła się bardziej w jego stronę. - To nie ja muszę podejmować ten trudny wybór.. ja doskonale wiem gdzie chcę żyć.. - szepnęła mu na ucho z lekkim rozbawieniem w głosie, po czym lekko się odchyliła od niego. - To miejsce jest piękne.. miła odskocznia od życia codziennego.. fajne miejsce na wakacje.. ale nie jest to miejsce do życia. Może pochodzimy od małp.. ale małpami już nie jesteśmy Matt.. teraz jesteśmy ludźmi.. i nasze miejsce jest z dala od tej egzotyki.. to nie jest nasz świat.. - dodała po chwili.
Z oddali dość nikłym głosem ale nadal jeszcze słyszalnym rozniosło się echem imię dziewczyny. Odchyliła się w stronę z której mniej więcej dobiegał okrzyk. - To mój wujek.. pewnie się już martwi.. nie źle jak na pierwszą randkę.. - powiedziała puszczając mu oczko i ucałowała delikatnie w policzek. - Jak podejmiesz decyzję to daj znać.. spędzimy tu z wujem jeszcze kilka dni.. - z tym podniosła się z ziemi, otrzepała i puszczając mu zalotne oczko ruszyła w drogę powrotną.

Dziewczyna po prostu mu nie uwierzyła w to co powiedział. Cóż trudno jej się jednak dziwić, jedyny świat jaki zna to jej ukochana Angilia.
- Może i masz racja. Małpa nigdy nie stanie się słoniem, a lampart gorylem, lecz nie o to mi chodziło. Sensem mojej wypowiedzi było to, że tuta nie ograniczają cię prawa i ekonomia, jedyne co w jakikolwiek sposób cię ogranicza to ty sam. Nikt cię do niczego nie może zmusić, jeżeli chcesz coś zrobić to to robisz, jeżeli nie to nie robisz. Proste prawda? - Tłumaczył dalej z miłym uśmiechem na twarzy.
- Co do równości, to tak jestem Księciem, ale jestem im równy. Nie mogę nakazać im zrobić czegokolwiek wbrew ich woli, jako wódz mam obowiązek przekonać ich do moich racji, poprosić by wykonali polecenie. Nie mam władzy by ich do czegokolwiek zmuszać.- Nagle Matt usłyszał męski głos nawołujący Cherry, która natychmiast wytłumaczyła mu do kogo on należy. W takim razie tak miało wyglądać ich pierwsze pożegnanie.
- Masz ochotę się jeszcze ze mną spotkać? - Zapytał z nadzieją w głosie