Nie. Niestety, szatana nie da się zabić.
Masz do wyboru: przelecieć martwą laskę albo żywego psa. Ew. możesz skoczyć z okna i się zabić. Co wybierasz?

Nie.

Mieszkaniec Desperacji błaga Cię o podzielenie się jedzeniem. Masz na tyle mało prowiantu, że oddanie nawet małej części skaże Cię na głód. Pomagasz mu?

Dzielę się, a potem zabieram w góry Shi.

Siedząc na desperacji trafiłeś na pusty dom. Jesteś pewien, że nikogo tam nie ma, więc zostajesz odpocząć. W nocy słyszysz kroki na strychu. Co robisz?

Idę sprawdzić co mąci mój spokój, trzymając przed sobą broń w gotowości. łapię, aresztuję, w ostateczności zabijam. Jeżeli to zwierzę, to cieszę się, że obiad przyszedł.

Jesteś na Desperacji. Atakuje cię głodne, na oko 5-letnie dziecko. Jest wymordowanym, który utracił człowieczeństwo. Widzi w Tobie tylko kupę mięsa, kanibalizmu również się dopuszcza. Nie ważne kim jesteś. Jak zareagujesz?

Zabijam. Nie lubię dzieci, a nawet jeżeli, to mnie zaatakowało jako pierwsze.
Nie robię tego, by skrócić mu cierpienia, zabijam, po prostu.


Zarażasz się wirusem X, wolisz zamienić się w wymordowanego, przyjąć Czerwinkę czy umrzeć?

W teorii s.spec jest szkolony do tego, aby się zabić... Ale wolałbym się zamienić w wymordowanego. Byłoby zabawniej.

Dowiadujesz się z "trzeciej ręki", że misja na którą zostaniesz wysłany to misja samobójcza, a władze twojej organizacji chcą się ciebie po prostu pozbyć.
Co robisz?

Wyruszam. Na złość im - przeżywam. Wracam pokazać swą mordę. Zadzierając wyzywająco głowę sugeruję by następnym razem się bardziej się postarali *spluwa* Proste |:

Los jako prawił, że naprzeciwko ciebie toi Cronus, co robisz?

Rzucam mu się na szyję, bo przecież jest uroczym dziadziem.

W jaki sposób zbierasz składniki na lekarstwa?

Szukam samotnej zielarki zbierającej zioła w lesie, cicho się zakradam, zachodzę ją od tyłu i... pokazuję swoją paskudną twarz, żeby uciekła w przerażeniu, wysypując przy tym zebrane zielsko, które następnie podnoszę i idę dać komuś, kto umie z tych chwastów zrobić apap.

Wyobraź sobie, że jesteś wymordowanym/wymordowaną (chyba, że już jesteś, szczęściarzu/szczęściaro!) i odnajduje Cię wrogi patrol S.SPECu. Pośród specowców widzisz jednak uroczą dziewczynę lub przystojnego mężczyznę, który od razu zawrócił Ci w sercu. Co robisz?

Nie poddaję się uczuciom i walczę o przetrwanie. Nie wierzę w miłość od pierwszego wejrzenia. Uznałabym to jedynie za burzę hormonów, instynkt popychający mnie ku reprodukcji, która jest zdecydowanie dalej w hierarchii niż wola przetrwania. Gdybym musiała, rozerwałabym na strzępy własnymi kłami, gdyby miało mnie to ocalić.

A właśnie. Wierzysz w miłość? Nie tę od pierwszego wejrzenia, ale tę wieczną, aż po grób (a w dzisiejszych czasach to może nawet dłużej)?

Pewnie |:

Jest taki ktoś. Ten kto jest nieporadny. Zajmujesz się nim. Spędzasz z nim czas. Staje się w pewnym sensie ważny. Okazuje się wrogiem. Co ciekawsze ten ktoś uważa, że chce cie chronić. Co robisz? Zdradzasz go? Odcinasz kontakty? Czy może coś innego?