Wieczór to moja ulubiona pora. Najczęściej wtedy mam okazję by w spokoju odetchnąć przy sprzątaniu sal.
Dziś zostałem dłużej ze względu na stan naszej sali treningowej... Ktoś w końcu musiał zrobić. A ja dość prędko się uwinąłem.
Teraz jeszcze będąc samemu w ciszy powtarzałem kroki z ostatnio poznanego przeze mnie Kata.
- Kyaaa! - Rozbrzmiało w sali gdy pchnąłem "mieczem" dłoni niewidzialnego przeciwnika, nadal wizualizując swój cel. Obrót, uderzenie, kopnięcie. Uke.
W tle natomiast muzyka z podręcznego odtwarzacza podłączonego pod głośniki, które tu mieliśmy.
Come on! Come on! - Pięść, noga, obrót. - and turn on the Ignition - W końcu bez reszty oddałem się muzyce... Zamknąłem oczy krążąc po sali i wykonując różne formy w rytmie uderzeń melodii. Nabierałem tempa zbliżonego do aktualnie odtwarzanych piosenek.
Godzina minęła, a ja nadal tu byłem... Zdałem sobie sprawę jak późno jest gdy naturalne światło zwyczajnie zgasło...
- Ahaaa... Chyba trochę mnie poniosło... - Rzuciłem do samego siebie patrząc dookoła. Cóż, powoli powinienem się zbierać...
Za chwilę... Właśnie pociemniało mi przed oczami i w odruchu zasłoniłem usta. W dłoni poczułem ciepło karmazynowej cieczy wydobywającej się z moich ust. Cholera... Ostatnio było zbyt dobrze i zbyt spokojnie? Najwidoczniej. Dopiero gdy odzyskałem jako tako równowagę pozwoliłem sobie ruszyć się po mój bokken. Rytualnie niemalże schowałem go w sayę po czym przełożyłem przez obi karategi. Niech się trzyma dopóki nie zapakuję rzeczy i nie zaniosę ich do schowka...

Wydawało mi się, że coś słyszałem.
Wzruszyłem ramionami i pracowałem dalej.
Wygląda na to, że wszystko się zgadza. Tarcze są, zimówki* także, kto wypożycza ten wypożycza, reszta ma swoje... Drewniaki właśnie poskładałem, mój własny zawsze wraca ze mną.
to zamykamy.
Pora pozamykać resztę sal, porządek jako taki jest, najwyżej przed jutrzejszym treningiem jeszcze polatam z miotłą.
- Ty mała kurwo! - Siarczyste wulgaryzmy wyrwały mnie z zamyślenia, po nich nastąpiło grzmotnięcie o matę... Ktoś tu jest?
Może po prostu wyjdę na spotkanie?
Usłyszałem kroki, więc teraz to już nie ma co się wycofywać. Trzeba stawić czoło zagrożeniu... Heh, głupota, może ktoś myślał, że dorobi się w biednym dojo?
- Przepraszam. - Rzuciłem do nadchodzącej istoty. Bokken trzymałem niby miotłę w dłoni... - Zajęcia skończyły się jakąś godzinę temu. Proszę przyjść jutro. - Powiedziałem przerywając szmer oddechów. Na drugim końcu korytarza dostrzegłem ruch.

Ocho... Wcale nie będzie tak przyjemnie jak mi się zdawało z początku.
Gość warknął na mnie, pierwszy sygnał, mięśnie zesztywniały w odruchu. Drugi błąd jaki popełnił to drgnienie nóg... Serio, ktoś taki przychodzi tutaj ćwiczyć? Brak szacunku jaki okazuje całemu klubowi... Szkoda gadać.
Ruszył, wykorzystałem jego rozmiary i szerokość korytarza, zwyczajnie usunąłem się z drogi i w miarę możliwości stanąłem za nim. Bokken szarpnąłem w trakcie manewru, co by mi nie przeszkadzał. Stanąłem za drabem i zanim się zorientował wpakowałem mu łokieć w plecy mierząc w jeden z punktów witalnych, po chwili poprawiając w nerki, nieco mocniej... Na chwilę go wyłączę...
Trzeba zrobić porządek z tym jego towarzyszem... Albo w ogóle wyciągnąć ich do sali lub na zewnątrz, tu jest za mało miejsca na cokolwiek...
Więc ruszyłem do sali treningowej. Chyba słyszałem dźwięk spadającego łańcucha. To nie był nasz worek prawda?
Poirytowany zajrzałem do sali... Lepiej chyba wezwać policję...
__

/ Wolałabym żeby to było z sędziowaniem, więc pisz akcje w trybie niedokonanym. Z góry dziękuję.


Przejście obok takiego osiłka było trudne, szczególnie, że musiał się schylić by uderzyć Sousuke w brzuch. Barkiem, w końcu był o wiele wyższy, a i plecy miał niesamowicie rozrośnięte. Taki to typowy miłośnik siłowni, który myśli, że doskonale walczy. Całe szczęście, że tylko myśli, przez co jego ruchy są niesamowicie powolne i niezgrabne, jak na mięśniaka przystało. Jedynie dlatego młodemu kendoce udało się wyminąć szarżującego na niego napastnika i stanąć za nim.
Niestety, ciosy się nie powiodły. Mięśnie, a także wyjątkowo szybka jak na mężczyznę reakcja sprawiła, że uchronił nerki, a dostał... w bok, częściowo w rękę. Jedynie zaklął wściekle, wytrącając Sousuke broń. Ręka podopiecznego dojo odleciała jak kukiełka, tak silny był to napastnik.
Jedynie pomysł mężczyzny by się odwrócić i sprawdzić co się dzieje na tatami okazało się dobrym pomysłem. Rozwścieczony mięśniak przez dłuższą chwilę nie zauważył, że obiekt jego furii zniknął mu sprzed oczu, a później ruszył za nim, powoli, pewien że ten mu nigdzie nie ucieknie. Ba! Cieszył się w duchu, bo tam czekał na chłopaka jego kolega, równie utalentowany zabijaka.
Zabijaka masakrujący worek. Raczej mądrością nie grzeszył.
- No, stary, co tak długo? O...
Ale nie, to był tylko Sousuke. Głupszy kolega zmarszczył brwi i od razu się wyprostował.
- Ziomek, gdzie jest mój kolega? Nie mówił że idzie do sracza. A tak w ogóle to kim ty do cholery jesteś?
Krok do przodu, góra dwa. W ręku nadal trzymał nóż.

Wychyliłem się zza progu i wszedłem na salę, tutaj czułem się znacznie pewniej niż w ciasnym korytarzu. Cholera... Nie cierpię tego.
- Dozorcą... - Odpowiedziałem i od razu zareagowałem widząc jak gość się ruszył.
Nie zamierzam go alarmować w żaden sposób. Nóż motylkowy... Może być małym utrudnieniem... Dla niego.
- Zajęcia skończone, proszę opuścić dojo i wrócić jutro. - Dodałem po chwili, cały czas bacznie obserwując jego ruchy.
W razie konkretnej reakcji ze strony tego człowieka wyprzedzę go i spróbuję obezwładnić. Możliwie szybko.

- Ja nie... - Nie zdążyłem dokończyć gdy ta dwójka zwyczajnie olała mnie i ruszyła do drzwi.
"Czy to ze mną jest coś nie tak? Czy z nimi?" - Zadałem sobie pytanie patrząc po wychodzących. Jeszcze przed chwilą ten dryblas zmiażdżyłby mnie przy pierwszej nadarzającej się okazji. Jego kompan rozwalił worek... Cóż, będę musiał pokryć straty z własnej kieszeni. Cholera...
Westchnąłem głęboko, gdy poszli. Może to ja ostatnio nie rozumiem ludzi? Może działam na nich inaczej? Eh... Szkoda gadać...
Ruszyłem do składziku po miotłę i W niecałą godzinę uporałem się z syfem jaki zostawiliśmy tutaj. Wreszcie zebrałem się stąd i zamknąłem salę. Pozostało uzupełnić straty i powiadomić Nakayamę-sensei.


[ Kou idzie na wieczorny spacerek ]