Godność:
- Gdzie się podział ten fagas?
- Który?
- Gdzie do cholery jasnej podziała się Duma?
- Odeszła wraz z Bogiem.
Pseudonim: Duma, Boskie dziecię, Cisza, Wódz orszaku Gehenny, tysiącoki anioł śmierci, uzbrojony w ognisty bicz i miecz z płomieni. Również zwany strażnikiem czternastej bramy, uciekinierem niebios.
Płeć: Mężczyzna z całą pewnością, a przynajmniej właśnie jego przypomina.
Wiek: Niezliczona ilość lat istoty nieśmiertelnej już przeminęła z wiatrem. Wyglądem przypomina 22 latka.
Orientacja: Aseksualny ze skłonnościami wobec płci pięknej, choć na dobrą sprawę nie interesuje go za bardzo rozmnażanie się.
Zawód: Ludzkich zawodów na dobrą sprawę nigdy się nie wyuczył.
Miejsce zamieszkania: Raz tu, raz tam. Wędrująca z niego istota.

Organizacja: Na dobrą sprawę należy do osób neutralnych.
Rasa: Ucieleśnienie Dumy Bożej w postaci skrzydlatego anioła.
Ranga: Duma Boża, która podróżuje po świecie i wydaje kary grzesznikom według własnej sprawiedliwości, uparcie wyczekując powrotu Boga. Jeszcze do niedawna zajmował miejsce Dowódcy Zastępu i tak mu do dzisiaj zostało, o dziwo.

Moce:

Rasowa:
☩ Żywioł: pod swoją opiekę otrzymał potężny, zmieniający wszystko w proch ogień. Zabawia się nim jak tylko sobie zechce, potrafi go również wzniecić, kontrolować kształt i inne. Co najciekawsze, płomień nie wyrządza mu krzywdy.

Własne:
☩ Cień: włada on również cieniem, poczynając od tych najmniejszych przechodząc do największych. Ma możliwość tworzenia z niego przedmiotów, a nawet żywych bestii łudząco przypominające wilki, psy, niedźwiedzie czy inne stworzenia. Sposobem do pozbycia się jest to samo co w przypadku najprawdziwszych ich odpowiedników, w grę wchodzi spalenie, utopienie, zadźganie czy inne duperele. (Materializacja cienia trwa 4 posty, z przerwą trzech. Możliwość stworzenia 6 stworzeń żywych, zamiennie na 4 przedmioty martwe. Można również tworzyć tylko część danej rzeczy, bądź stworzenia, przykładem może być sama paszcza wilka wychodząca z cienia, same łapy, czy po prostu kawałek miecza.)

☩ Szósty zmysł: coś bardziej na wzór przewidywania przyszłości kilka sekund przed całą sytuacją. Umożliwia to odczytanie choćby ruchów przeciwnika, szybszą reakcję w przypadku niebezpieczeństwa czy po prostu otrzymanie informacji co drugi człowiek zaraz powie. Szybsza interwencja zawsze pozytywnie rozpatrzona. (Nadużywanie zdolności powoduje nudności, uciążliwy ból głowy, w ekstremalnych przypadkach omdlenie.)
Umiejętności:

☩ Kunszt: perfekcyjnie posługuje się przedmiotami należącymi do grupy broni białej. Miecze, sztylety, noże i inne dźgawki.

☩ Akrobatyka: wszystko zawdzięcza swojemu talentowi tanecznemu. Wszystkie, dosłownie wszystkie rodzaje tańc towarzyskich i nie tylko takie są przez niego opanowane na poziomie mistrzowskim. Daje to Dumie niesamowitą zręczność, gibkość ciała co tylko umożliwia łatwiejsze uniki.

☩ Wykrywacz kłamstw: wiele wieków stąpania po tym świecie spowodowało nabycie umiejętności dzięki której od razu czuje i widzi kiedy ktoś tylko próbuje kłamać. Więc nie warto go oszukiwać, bo tylko pogorszy się swoją własną sytuację.
Słabości:

☩ Techno zacofanie, dokładnie tak. Zupełnie nie umie się posługiwać przedmiotami technologicznymi, komputer, komórka to dla niego czarna magia.
☩ Nadmierna pewność siebie czasem gubi żywe stworzenia.
☩ Ma serce wręcz z kamienia.
☩ Darzy nienawiścią broń palną, a ich właścicieli traktuje jak śmieci.
☩ Nie przepada za rwącą wodą, wszelkie strumienie, rzeki, które mają silny prąd stają się jego naturalnym przeciwnikiem, ugh.
☩ Nałogowy palacz, nie boi się popełnienia grzechu.

Wygląd zewnętrzny:
Duma niegdyś była, a w sumie nadal jest ucieleśnieniem Dumy Bożej, choć podstawowe rzeczy nieco się zmieniły od czasu swej świetności i zajmowania wysokiego stanowiska w hierarchii niebiańskiej. Kiedyś długie, proste włosy koloru złocistego blondu, idealnie komponujące się z błękitnymi ślepiami. Po zejściu na ziemię, po odejściu Boga z tronu jego cielesna żywość podupadła, wyblakła wręcz. Tęczówki przybrały szarą barwę, włosy wybieliły się. Więcej rzeczy na dobrą sprawę się nie zmieniło, prócz zdobycia naznaczenia przez samego archanioła. Na klatce piersiowej, w okolicach serca wypalił mu znak, znak szatana. Tak chodzi o te fajne szósteczki układające się w rzekome koło, czy coś w ten deseń. Znamię te ma oznaczać jego wygnanie, upadłość, która naprawdę nigdy nie nastąpiła.
Przechodząc do nieco istotniejszych informacji. Jest istotą wysoką, mierzącą całe sto dziewięćdziesiąt jeden centymetrów. Jako, że należy do grupy osób dobrze zbudowanych, umięśnionych, których warstwa tłuszczowa nie przekracza pięciu procent to waży dość sporo, jakieś tam osiemdziesiąt sześć kilogramów. Plecy ozdobione niezliczoną ilością blizn po różnego rodzaju ranach, czy to od miecza, broni palnej, bicza, a nawet i żywiołów ziemskich, widać dziurę wylotową ładunku elektrycznego. Uszy okolczykowane na niemalże całej długości, trzy kolczyki w języku poukładane z wierzchu od najmniejszej kulki do największej. Snake bites'y w wardze po obu stronach rzecz jasna.
Charakter:
Duma jest niemalże zupełnym przeciwieństwem swej bliźniaczej siostry. Pomijając już żywioł którym włada... Choć stara się być opanowany, nie zawsze to wychodzi. Z natury jest wybuchowy i łatwy do sprowokowania, jak ten ogień którym zarządza. Dumny, pyszny, pewny siebie z namiastką swoistego egoizmu oraz nutką bezpośredniości. Wierzący w to, że Bóg powróci na swoje prawowite miejsce, samozwańczy sędzia dla grzeszników z niego. W swojej roli stara się być obiektywny, nie staje po żadnej ze stron. Sceptycznie nastawiony wobec swych pobratymców z powodu wygnania go, zaś na resztę ras dość przyjaźnie spogląda. Wszędzie go pełno, gadatliwy, nieokrzesany. Cóż więcej można o nim powiedzieć? Z całą pewnością inteligentny, błyskotliwy, spostrzegawczy, nie lubiący kłamstwa choć preferujący zabawy słowne. Po więcej informacji zapraszam do spotkania go i przekonaniu się na sobie samym, jakaż to kapryśna potrafi być Duma Boga.

Historia:
Historia tegoż stworzenia jest zbyt długa i zawiła, nie chcę was przemęczać, zatem zostanie kiedyś dopiero opublikowana w zupełnie innym temacie. Choć nie jest to pewne w stu procentach.

Dodatkowe:

☩ Brat bliźniak anielicy Szatejel.
☩ Podaje się, że jest pierwszym aniołem, który zstąpił na ziemię podczas katastrof.
☩ Przez królestwo niebieskie traktowany jest jako upadły anioł, choć w rzeczywistości nigdy nim się nie stał.
☩ Niegdyś był błękitnookim blondynem, po odejściu Boga jego włosy zmieniły barwę na białą, zaś tęczówki na szarą.
☩ Jego skrzydła po zejściu z wcześniej pełnionego piedestału wyblakły, obecnie mają szarawą barwę.
☩ Obecnie żaden z aniołów nie ma pojęcia gdzie się znajduje, choć poszukuję go uporczywie.
☩ Nadal posiada swoich zwolenników.
☩ Twierdzi, że Bóg jeszcze wróci, a wtedy nagrodzi go odpowiednio za utrzymanie swej wiary.
☩ Stworzony został z niebiańskiego ognia oraz piekielnej ciemności, stąd też jego moce.

Wszystko okej. Tylko rangi takiej nie ma. Rangi od zawodów otrzymują neutralni ludzie lub postacie specjalne. Wybierz jedną z dostępnych i będzie akcept.

Zrobione, karta gotowa do akceptacji.