-Bycie kotem
-Zna "język" kotów i psów
-Umie gotować

-Panicznie boi się wody i psów
-Nie umie pływać
-Nie może jeść wielu rzeczy

Jak to na wymordowaną przystało, jest zwierzem. Kotem dokładniej. I jest nim w większym stopniu, niż reszta jej rasy. A kot jak to kot, ma cztery kocie łapy, długie, sprawne i w ogóle fajny bajer, bo takie wysuwane pazury mają i opuszki. Dalej jest ogon. Ogon długi, elastyczny. Tułów, no to oczywiste i kocia mordka z kocimi wąsami, uszami, ślepiami i nosem. No kot jak się patrzy. W sumie to taki zwyczajny dachowiec, nawet trochę mniejszy niż te typowe sierściuchy. A pokrywa ją lśniąca, aksamitna i puchata sierść w bardzie hebanu, z którego wyróżniają się jedynie jasne oczy, oraz czerwona chusta zawiązana na szyi.

W sumie to nigdy nie była poważna. Wiecznie roztrzepana, goniąca za marzeniami, wiecznie z głową chmurach, nierzadko wpadała na różne przedmioty. Tyle planów i nadziei! A zawsze kończyło się na niczym, bowiem Nomi nie potrafiła się za nic zebrać za realizowanie ich. Były wspaniałe, to prawda. Chciała je osiągnąć, też prawda. Ale wiecznie była też wyjątkowo towarzyska i jak dochodziło co do czego, wybierała właśnie to drugie, odstawiając marzenia na drugi plan. Znaczy tak jakby, bo w sumie nigdy nie udało jej się pogodzić tych dwóch. No i w sumie za bardzo się nie zmieniła, poza tym, że będąc kotem, zaczęła zachowywać się bardziej jak kot.