Godność: Keiko
Płeć: Kobieta
Wiek: 72 lata
Zawód: Oportunistka
Miejsce zamieszkania: M-3

Organizacja: Brak
Stanowisko: -
Rasa: Wymordowana
Ranga: Oswojona

Modyfikacje genetyczne:
• Dostosowanie – możliwość zmieniania swoich barw oraz w niewielkim stopniu rozmiaru. Kotka umie skopiować wygląd innego kota (łącznie z udawaniem jego płci) i zająć jego miejsce bez wzbudzania podejrzeń. Czas przemiany to jeden post, Keiko może pozostać przemieniona ile chce, jednak musi minąć sześć postów nim będzie w stanie po raz kolejny skraść miejsce następnego czworonoga. Po użyciu staje się senna i nieco odrętwiała.
• Zatrute pazury – urocze kocie łapki mogą stać się bezlitosnym narzędziem tortur za sprawą neurotoksyn kryjących się w gruczołach palców. Kiedy zostaną uaktywnione, pazury kici pokrywają się fascikuliną oraz dendrotoksyną powodującą gwałtowne, długotrwałe skurcze mięśni oraz paraliż. Wydzielina zabójcza może być tylko dla osób z uszkodzonym sercem, jednak jest na tyle słaba, że przeciętnego człowieka powstrzymuje od akcji przez maksymalnie dwa posty. Neurotoksyna na powierzchni pazurów zachowuje świeżość również przez dwa posty, po tym czasie traci swoje właściwości. Trzy posty trwa wypełnianie gruczołów nową porcją wydzieliny. Skutkiem ubocznym korzystania z tej ukrytej broni jest odwodnienie oraz zwiększenie temperatury ciała.
• Biokineza – powrót do ludzkiej postaci. Keiko może przybrać formę dziewczynki nieco ponad metra wzrostu, jednak jest to bardzo bolesne i wymaga dużego skupienia. Modyfikacja czasem może nie zadziałać w pełni i zamiast przemiany w człowieka kończy się na obrośniętym futrem humanoidzie o kociej twarzy.

Umiejętności:
• Bezszelestne poruszanie się;
• Wspinaczka;
• Kradzież kieszonkowa.

Słabości:
• Boi się głośnych dźwięków, wody, psów i podłużnych zielonych przedmiotów;
• Łatwo rozprasza się widząc światło lasera i świetlne błyski;
• Niewielkie rozmiary;
• Instynkt łowcy nakazujący polowania na wszelkie owady, gryzonie, małe ptaki i kłębki włóczki;
• Słabo czyta i nie umie pisać.

Wygląd zewnętrzny:
Kot
Keiko jest jednym z większych kotów, mierzy zawrotne 45 centymetrów stojąc na wszystkich czterech puchatych łapkach. Licząc z ogonem ma metr długości. To puszyste, kudłate zakończenie kociego zadka to prawie 1/3 jej całkowitej okazałości. Ten kawał kociaka waży 4,5 kilograma, ale wystarczy wsadzić ją do wody by okazało się, że większość tego to sierść. Sylwetkę ma odpowiednio szczupłą i umięśnioną na koci sposób. Gęste, długie, białe futro składa się z dwóch warstw – podszerstka i włosów okrywowych dających odporność na wodę oraz temperaturę. Uszy zakończone są krótkimi pędzelkami, kępki sierści rosną również w środku co ułatwia utrzymywanie ciepła. Wielkie oczy barwy turkusów spoglądają ciekawsko na otaczający ją świat i próbują zauroczyć każdego kto w nie spojrzy.

Człowiek
Choć wiekiem jest już od dawna dorosła, jej humanoidalna powłoka przypomina raczej ludzkie dziecko niż pełną wdzięku kobietę. Mierzy 115 cm wzrostu, jednak chodzi wtedy przygarbiona i wydaje się nieznacznie mniejsza. Chuderlawe dziewczę nabiera nieco więcej masy niż posiada w bardziej naturalnej dla niej formie – waży równo 20 kilogramów. Ma bardzo jasną, cienką skórę pod którą widać gdzieniegdzie sieć żyłek. Oczy zmieniają barwę na bardziej naturalny błękit, z kolei włosy pozostają jasne i długością sięgają kostek. Kły są nieco dłuższe niż u zwykłego człowieka, jednak jest to różnica prawie niezauważalna i pozostająca w granicach normy. Górna lewa dwójka wysunięta jest nieco bardziej w przód, a policzki i prosty, drobny nos usiane są małymi kropkami przebarwień przypominających bardzo blade piegi. Spod skóry widać zarysowany kręgosłup, żebra oraz kości biodrowe, Keiko ma też kościste nadgarstki i kolana. Jest pozbawiona kobiecych krągłości i jej klatka piersiowa bardziej przypomina dziecięcą. Przy nadgarstkach i na plecach ma kilka podłużnych, starych blizn.

Charakter: Zawsze szuka okazji, a gdzie tej okazji nie ma – stworzy ją. Stara się trzymać w tyle i zasłaniać silniejszymi, przemykać w cieniu kiedy tylko posiada sposobność. Keiko bardziej przypomina tchórza niż walecznego lwa, ale jest doskonale świadoma swojej siły. Fizycznie wiele nie zdziała, ale pomysłów potrafi produkować dziesiątki na minutę i to jest jej główna broń w walce z zagrożeniami ogromnego świata. Zdarza jej się nadmiernie mądrzyć i zbytnio stawiać na swoim, w kłótniach dąży do zmęczenia przeciwnika swoimi argumentami lub przeciągnięcia na swoją stronę byciem uroczym kłębkiem futra. Uwielbia gadać, nie tylko ludzkim językiem, ale też kocią mową poprzez miauknięcia i pomruki. Nie najgorzej idzie jej także z wysłuchiwaniem, a podczas pobytu w zwierzęcej formie większość osób mówi do niej więcej niż by wypadało, bo nie jest świadome jej prawdziwej inteligencji. Uważa się za bestię podstępną i złośliwą, kiedy podszywa się za jakiegoś miejskiego kociaka oryginał zazwyczaj pozostawia przy życiu jako zabezpieczenie przed zbyt szybkim wykryciem. Nie ma jednak problemu z przegryzaniem tętniczek i morderczymi zapędami jeśli stawką jest jej życie lub wygoda. Zawsze obiera stronę tego, który wydaje jej się silniejszy, ale jeśli ten sojusznik zacznie skłaniać się ku stronie przegranej, kotka postanowi wziąć łapki za pas lub przejść na wrogą stronę, płynnie obracając się po szali zwycięstwa. Życie traktuje jednocześnie jak zabawę i ogromną przygodę. Wsadza nos w cudze sprawy, węszy każdą norę, zwiedza nieznane zakątki i chodzi własnymi drogami.

Dodatkowe:
• Uwielbia mleko i ryby;
• Lekko się ślini kiedy mruczy;
• Zaśnie w każdych warunkach i w dowolnej pozycji;
• Koty, którym skradnie tożsamość, trzyma zwykle w swojej kryjówce na wypadek konieczności ponownej podmiany – choćby wizyty u weterynarza.

Akcept.