• Potęga kosmosu
Raguel przybiera półmaterialną formę Opiekuna Kosmosu, zyskując zdolność oddziaływania na emocje każdego w promieniu pięćdziesięciu metrów. Skupia na sobie wzrok objętych działaniem mocy, z pomocą piękna wszechświata wedle własnej woli narzuca innym dowolne uczucia. Najłatwiej jest wywołać przeciwieństwo aktualnie odczuwanych emocji – spokój zamiast rozwścieczenia, strach w miejsce odwagi, ukojenie zastępujące smutek.
Defekty: Ciało podczas przemiany choć przypomina zagęszczony w humanoidalny kształt gaz, nadal jest podatne na ataki. Czułe punkty to głowa i klatka piersiowa, ponadto staje się wrażliwa na wiatr, który może ją zmusić do przybrania ludzkiej postaci. Po skorzystaniu z mocy Seraphiel odczuwa mocne zawroty głowy oraz odwodnienie.
Czas trwania: 3 posty z przerwą na 4. Nie działa na androidy i przy blokadzie umysłu.

• Supernowa
Anielica Sprawiedliwości na krótką chwilę pozbywa się cielesności przybierając prawdziwą anielską formę. Nie można jej skrzywdzić, sama jest zdolna jedynie do poruszania się i mówienia. Blask towarzyszący przemianie oślepia każdego w promieniu dwudziestu metrów, do trzydziestu przypomina patrzenie prosto w tarczę słoneczną, dalej jak w żarówkę. Anioły o nieskazitelnie czystej duszy są odporne na oślepienie.
Defekty: Po zakończeniu przemiany pojawia się ból całego ciała, możliwe są krwotoki z nosa, zaburzenia równowagi, często występuje łzawienie.
Czas trwania: 2 posty z przerwą na 3.

• Gweir
Zwierzę przypomina majestatycznego wilka wzbogaconego o geny ptaka oraz kota, zdaje się mieć też coś wspólnego z mchem. Osobnik osiągnął wielkość stu pięćdziesięciu centymetrów w kłębie oraz długość niemal dwóch i pół metra – ogon dodaje mu dodatkowe półtora. Umaszczenie w odcieniach fioletu oraz błękitu, gweir pokryty jest sierścią, choć na grzbiecie w pobliżu kłębu wyrastają także pióra. Na ogonie sierść jest znacznie dłuższa, przy nasadzie kryją się wśród niej pióra przechodzące głównie przez barwy złota. Uszy średniej długości, lekko zaokrąglone na końcówkach, pysk dość długi i wąski. Oczy o pionowych źrenicach w kolorze ametystu, delikatnie świecą w ciemności tak jak grzbiet oraz ogon bestii. Wabi się Seiun i jest samicą.
Moce i zdolności:
– Udźwig do jednej osoby.
– Lecznicza ślina.
– Niezwykła zwinność.

• Rasowe: skrzydła
Trzy pary zdolnych do lotu skrzydeł w barwach nieba o zachodzie słońca. Górna para skąpana jest w odcieniach złota, środkowa przechodzi przez pomarańcz oraz czerwień, dolna zaś mieni się odcieniami fioletu i granatu niczym nocne niebo. Mienią się niczym upstrzone brokatem lub maleńkimi gwiazdami.

• Rasowe: regeneracja

Raguel po zstąpieniu na Ziemię przybrał formę kobiecą, do której dobrze się dopasował. Mierzy sto siedemdziesiąt siedem centymetrów wzrostu, jednak wagowo, jak na przedstawicielkę rasy anielskiej przystało, zdecydowanie nie wpasowuje się w to, na ile wygląda. Z postury jest osobą szczupłą, ale zachowuje krągłości w odpowiednich miejscach i proporcjach. Ciężko szukać u niej wystających żeber czy kręgosłupa póki nie przybierze odpowiedniej postawy, jednak z łatwością dostrzegalne są kości biodrowe. Jej wiek wizualnie da się określić na wczesną dwudziestkę.
Proste, puszyste i gęste włosy sięgają długością aż do pośladków. Kolorem przypominają słońce, słomę oraz pełnię lata. Błyszczą zdrowe i mocne, zawsze są zadbane i upięte w miłą oku, symetryczną fryzurę. Twarz kobiety jest drobna, rysy stanowią połączenie urody azjatyckiej z europejską. Niewielki nos, pełne, miękkie wargi o naturalnie wyraźnym, różowawym kolorze. Oczy dość duże lecz jednocześnie ułożone w lekkim skosie. Ich barwa przypomina gwiezdną mgławicę – wiele odcieni niebieskich, fioletowych i delikatnie różowych z bezkresną czernią źrenic w centrum. Cienkie, jasne brwi ułożone są symetrycznie nad oczodołami, same zaś ślepia okalają jasne, długie rzęsy.
Skóra Raguel jest dość jasna, z lekko złotawym połyskiem. Lata życia, specyfika pracy oraz częste walki nie oszczędziły jej idealnego anielskiego piękna. Z walki na sali sądu w dniu śmierci Metatrona wyniosła bliznę ciągnącą się przez lewą pierś, zaś z kolei broniąc niewinnych pacjentów szpitala zyskała trzy głębokie zadrapania tuż pod pępkiem. Oprócz tego prawy pośladek zdobią ślady zębów, a tuż pod lewym kolanem widnieje blizna po wbitej strzale. Charakterystyczne skrzydła przez większość czasu są zmaterializowane. Mają ogromną rozpiętość, co jeszcze bardziej przykuwa uwagę.

Kwiat lotosu na spokojnej tafli jeziora, bardziej opanowana niż cały wagon medytujących mnichów tybetańskich. Niemalże niezachwiana w równowadze, idealnie balansująca po granicy minimum emocji, a dwoma przeciwnymi końcami spektrum uczuć. Stara się zachować neutralność, podczas konfliktów doprowadzać do kompromisu jak najbardziej korzystnego dla obu stron. Wpierw próbuje dyplomacji, jednak gdy ta zawodzi, sięga po bardziej bolesne metody perswazji i nie ogranicza się dobrą duszą niebiańskiej istoty. Dążąc do równowagi we wszechświecie nie zawaha się podjąć działań, które dla innych wydawałyby się niewłaściwe. Zawsze jednak kieruje się sprawiedliwością, nie osądza pochopnie i bez wysłuchania przeciwnej strony wojny.
Zdaje się nie posiadać krzty poczucia humoru, przez co często w rozmowach wypada na dość drętwą, chłodną. Ma jednak ogromną dozę dystansu, zwłaszcza do siebie, więc jeśli akurat wpadnie w żartobliwy nastrój, sama zarzuci czymś zdolnym do wywołania chichotu. Głównie ogranicza się do słuchania, głos w dyskusjach zabiera jedynie gdy jest to konieczne, ale w rozmowach prywatnych umie naprawdę sypnąć słowami. Z chęcią udziela porad czy pomocy, zwłaszcza przy problemach z moralną naturą, analizując wpierw przedstawioną sytuację i obierając najlepszy możliwy scenariusz.
Woli chwilę pomyśleć nim podejmie jakiś krok, umysł ma iście analityczny. Rozwiązywanie zagadek, łamigłówek i krzyżówek to jej hobby, z tej też przyczyny w jej domu znaleźć można całkiem pokaźną kolekcję gier logicznych z całego świata, w różnym wieku. Momentami może zapomnieć o powadze, zachowywać się jak dobra kumpela z elementami matkowania, ale oficjalnie zawsze utrzymuje obojętność.
Jest też druga strona Raguel – Seraphiel. Wytrącona z równowagi objawia się jako istny szalony demon, który odrzuca pokój na rzecz walki z grzesznikami. Ta część anielicy podzielała niemal wszystkie idee Metatrona, którego traktowała jak brata. Zbacza z pacyfistycznej ścieżki i dąży do celu w sposób niemalże okrutny, jednak w jej mniemaniu słuszny. W tej formie uważa wręcz, że mogłaby wyrżnąć pół Ziemi, jeśli to miałoby zaprowadzić pokój oraz ład. Znacznie mniej logiczna i bardziej porywcza Seraph bywa nieprzewidywalna, skłania się do nazwania wrogiem kogoś, z kim jeszcze przed chwilą współpracowała. Traci ufność nawet wobec aniołów.

• Należy do anielskiego chóru serafinów.
• Zna kilka języków, w tym łacinę, w której najczęściej czyni swoje zapiski.
• Kolekcjonuje figurki wilków oraz kotów.
• Miłośniczka wszelkiego rodzaju herbaty.
• Otacza ją zapach bzu oraz konwalii.
• Do śmiertelników często zwraca się słowami synu Adama czy córko Ewy.
• Nie za bardzo rozumie nowoczesnych technologii i prawdę mówiąc nie chce ich rozumieć.